De Stagiaire

H31

Ik zit de dag uit en probeer niets te voelen terwijl ik zo graag Lucas een knietje wil geven...... maar ik hou me in. De hele dag wil ik naar Phil toe gaan maar Lucas laat me niet uit zijn zicht.

Nu is het de laatste les. Ik loop het lokaal in. Ik kijk niet op wetend dat Phil voor de klas staat want ik heb Bio. Lucas trekt me naar een van de achterste tafels. Dan pak ik mijn boeken en ga naar de goede pagina.

"Nou vandaag gaan we het over gedrag hebben van dieren." Begint Phil. "Gedrag van dieren lijkt erg op gedrag van mensen. Bijvoorbeeld kudde gedrag en macht willen hebben. Bij een kudde van dieren is er altijd wel een alfa. Die is de baas en iedereen weet dat, maar soms gaan andere dieren die macht proberen af te pakken....." Even houd hij een adem pauze. "Lucas Matthew. Pak je boeken." Zijn stem snijd door de stilte. Lucas gaat achteruit zitten maar hij pakt niet zijn boeken.

"Nou laten we doorgaan. Maar macht afpakken van een alfa is niet moeilijk. Die alfa laat niet zomaar alles los. Hij vecht ervoor....." Een korte stilte. "Soms wel tot de dood." Phil's stem doet me denken dat dit niet meer gaat over biologie. Maar over hem en Lucas.

"Lucas." Zegt Phil "pak je boeken" Maar hij pakt zijn boeken niet.

"Lucas." Zegt Phil waarschuwend. Dan slaat Lucas zijn arm om me heen. Ik kijk hem verrast aan dan kijk ik naar Phil maar dat had ik beter niet kunnen doen. Zijn blik spuwd vuur. Achter die blik is hij gebroken maar hij laat het niet zien.

"Lucas." Zegt hij alweer. Maar Lucas staard hem alleen aan met een dode blik.

"Nog één waarschuwing. Anders ga je naar de teamleider." Even is het stil dan: "Ga je maar melden. Nu!" Schreeuwt hij. Ik schrik en dan staat Lucas op hij pakt zijn tas maar voor hij weg loopt zoent hij me. Ik had het totaal niet verwacht en ik kus hem niet terug. Phil kucht en Lucas blijft nog een paar seconden door gaat voor hij weg trekt. Hij knipoogt naar me en ik krijg er de rillingen van. Dan loopt hij weg. Ik voel me echt vies en ik durf de rest van de les niet weg te kijken van mijn boek. Dan gaat de bel en ik ren zowat het lokaal uit. Als ik om kijk staat Phil verslagen in de deur opening. Hij staart naar zijn schoenen en een traan rolt over zijn wang. Hij veegt hem weg en zet zijn gezicht weer in de plooi. Hij kijkt omhoog en ziet me staat. Zijn gezicht verandert weer naar verdrietig. Dan ren ik weg.

*~~~~~~~~~~~*

Ik ren naar mijn fiets, maar voor ik hem van het slot kan halen slaat iemand zijn armen om mijn middel. Ik draai me om hopend dat het Phil is. Maar nee het is Lucas.

Tranen rollen nog steeds over mijn wangen.

"Jij gaat niet naar huis." Zegt Lucas. "Jij gaat met mij mee." Ik krijg weer de rilllingen. Dan stapt Lucas op zijn fiets die hij al mee had genomen en ik fiets achter hem aan.

--------------------------

Fijne Valentijnsdag <3
Niet zo'n blij hoofdstuk haha sorry.

xSuzyQ