PSİKOPAT ZORBAM +18

nine

-Selinay'dan devam-

Gözlerimi açtığımda bilmediğim bir odadaydım. Dün akşam aklıma gelince de koşarak aşağıya indim. İndiğimde Buğra koltukta yatıyordu.

Üzerimde onun ceketi vardı ceketin önünü açtığımda yırtık tişörtümün arasından iç çamaşırım gözüküyordu.

Dün Buğra olmasaydı... Kendimi tutamayıp ağlamaya başladım.

Tam yukarıya çıkacakken arkadan dur sesiyle irkildim. Buğra uyanmıştı.

Hemen yanıma gelip sadece sarıldı. Ben ise ona içten içe o kadar çok teşekkür ediyordum karşılık verdim.

- Ağla. Sakın gözyaşlarını saklama ağla.

Deyince bende kayış koptu. Bacaklarım beni tutmadığında yere çökünce Buğra da benimle çöktü. Sımsıkı sarılıyordu bana. Kendime geldiğimde yavaşça çekildim.

- Banyonu kullanabilir miyim?

- tabi gel göstereyim.

Banyoya girince iyice yıkadım elimi yüzümü. Aynaya baktığımda boynumda morluklar vardı. Dudağım patlamıştı. Gözlerim ve yüzüm çok fazla şişmişti. Ama kurtulmuştum. Ya Buğra gelmeseydi? Bunun düşüncesi bile korkunç.

Az da olsa kendimi toparladıktan sonra aklıma Mert geldi. Tabi ya onunla bugün birlikte Nilgün teyzeyi hastaneden çıkarmaya gidecektik. Her şeyden habersiz nasıl da plan yapmıştım.

Aşağıya iner inmez Buğra' ya telefonumu sordum. O da bana uzattığında telefonum paramparça olmuştu. Koşarken düşmüştü cebimden.

Buğra dan telefonu isteyip istememek arasında kaldım ama mecbur istemek zorundaydım.

- Şey telefonunu alabilir miyim? Birini aramam gerekiyorda.

Telefonunu bana uzattığında hemen Mert'in numarasını girdim. Bi dakika ya Mert'in numarası neden kayıtlıydi? Hemde Şerefsiz diye. Aahh doğru ya borç mevzusu yüzünden.

Mert'i bir kaç kez aradım fakat açan olmadı.

Buğra'ya karşı çok öfkeliydim çünkü mert'e de annesine de cehennem gibi bir gün yaşatmıştı. Ama dün o olmasaydı benim sonum kötü bitecekti.

Çok fazla samimi gözükmeden

- Dün için çok teşekkür ederim. Hayatımı kurtardın. Bunun için hep minnettar kalacağım sana. Ama diğer yaptıklarıni da unutacak değilim. Bu yaşananlar lütfen aramızda kalsın.

- Teşekkür falan etmene gerek yok. Ben unuttum gitti. Gel seni eve bırakayım üstün basın kötü durumda .

Tamam deyip çıktık evden. Yol boyunca hiç konuşmadık. Aklım yeni başıma geldiği için hemen dün neden evimin önüne geldiğini sordum.

- Yaptığımiz anlaşmanın bir kopyasını sana getirdim ama evde yoktun karşı komsunuzda hemen geleceğini söyleyince bende bekledim seni. Sonrasını biliyorsun zaten.

- Beni neden evime götürmedin ?

- Annen evde değilmiş kucağımda öyle baygın bir şekilde de seni eve götürseydim bu senin açından pek de iyi olmazdı. Mecbur kendi evime getirdim.

Anladım deyip kafamı salladım.

Evin önüne geldiğimde teşekkür edip indim arabadan.

- Evine gir cama çik öyle gideceğim.

Korkuyordum hâlâ bu yüzden tamam deyip hemen girdim binaya.

Kapıyı çaldığımda kimse açmayınca Selma teyzenin kapısını çaldım. Annem anahtari evde olmadığında ona bırakırdı hep. İlk önce beni süzdükten sonra verdi anahtarı. Okul turnuvası falan vardı deyip geçiştirdim.

Eve girdiğimde hızla cama koştum buğra'ya el sallayınca uzaklaşti hemen evin önünden.

Tam üzerimi değişecekken kapı çalmasıyla irkildim. Mercekten baktığımda bu gelen Mert'ti. Kapıyı açtığım gibi boynuna sımsıkı sarıldım. Ama o sarılmıyordu.

Dönüp yüzüne baktığımda

- İyice eğlendin mi Selinay? O herifle gününü gün etmişsin. Bende diyorum nereden tanıyorum bunu. Geçen yıl çalıştığım kafede kavga ettiğim çocuktu bu. Nasıl onunla gezersin? Üzerinde de onun ceketi var.

Nee Mert'in geçen yıl kavga edip nezerahathaneye düşmesine neden olan kişi Buğra mıydı?

- Mert bildiğin gibi değil gel bak içeriye konuşalım.

Diyip kolunu tutunca Mert'in beni ittirip

- Bırak Selinay. O kadar aradım seni neden açmadın?

- Mert ben dün Buğra'yla değildim. Kötü şeyler başıma geldi tesadüfen o da oradan geçiyordu bana yardim etti sadece.

- Yardım etti öyle mi ? Beni niye aramadın? Neden üzerinde onun ceketi var? Yardımı sana kıyafetlerini giydirerek , arabada gezdirerek mi yapıyor?

Dayanamayıp bir tokat attım mert'e.

- Sen nasıl böyle düşünürsün nasıl? Al bak boynuma.

Diyip attım ceketi üzerimden.

- Bak görüyor musun halimi? Görüyor musun? Konuşsana Mert. Dün gece sizden geç çıkınca bak başıma neler geldi. Ben az kalsın tecavüze uğruyordum anlıyor musun? Tabi sen bunu tercih ederdin değil mi? Düşmanın bana yardım etmesi daha dokunurdu sana değil mi mert ? Konuşsana.

Onun göğsüne vurmaya başlayınca beni kendine çekip sarıldı. Hüngür hüngür ağlıyordum yine.

- S-selinay benn bilmiyordum guzelim özür dilerim. Lütfen affet beni.

Deyince bende sarıldım ona. Biliyordum Mert böyle biri değildi. Eminim ki sinirine dokunan şeyler olmuştur. O da yakın zamanda ağır şeyler yaşadı sonuçta.

Mert'i zar zor ikna ettim. O Adamları bulup öldüreceğini söylüyordu sürekli. Ve yapardı da. Konu ben olunca Mert'in gözü hiç bir şey görmüyordu.

- Sevgilim yanımda kal gitme. Sana ihtiyacım var. Deyip sarıldım.

- Banyo yapmak istiyorum tiksiniyorum şu an kendimden.

- sen geç güzelce yıkan bende sana kıyafet çıkarayım,yemek hazırlıyim güzelim olur mu?

Tamam deyip geçtim banyoya. Sıcak su her şeyi alıp götürüyordu benden.