O kadar çok ağlamıştım ki artık sadece inliyordum. Hava da iyice kararmıştı. Kapının sertçe açılmasıyla o yöne doğru baktım. Elinde tepsiyle gelmişti ruh hastası.
Yanıma oturup yüzüme yapışan bir kaç saç telimi kulağımın arkasına koydu.
- Dokunma bana pislik!
- Sen benimsin sana dokunup dokunmayacağima ben karar veririm. Yemek getirdim sana. Ellerini açamayacağim özür dilerim bu yüzden ben yedirecegim sana.
- Ya sen manyak mısın? Lavaboya nasıl gidecem ben?
- bana söyleyeceksin ben götüreceğim seni.
- Niye bana bunu yapıyorsun. Bu sevgi değil bu hastalık. Senin tedavi olman gerekiyor.
- ağzını aç.
- Yemeyeceğim.
Sertçe yüzümü sıkıp ağzımı açmaya çalıştı. Bende direniyordum ama canım çok yanıyordu. Yakaladığım boş anda tepsiye tekme attım. Buğra ayağıya kalkıp iki adım geriledi. Hızlıca tekrar bana doğru gelip yüzüme iyice yaklaştı.
- BENİ SEVECEKSİN! BENİ SEVECEKSİN! BENİ SEVECEKSİN LAN SEN!
o kadar bağırmışti ki korkudan nefes alamıyordum. Nefesi yüzüme çarpıyordu. Çenemden tutup kafamı kaldırdı.
- İSTERSEN BİN KERE TEKME AT İSTERSEN BİN KERE BAĞIR, ÇAĞIR, AĞLA. BURADAN ÇIKIŞ YOK!
defolup gitmişti. Tuttuğum gözyaşlarımi bıraktım tekrar. Dayanamıyordum artık ne yapacağım ben? Kalbim sıkışıyordu iyice.
Kollarım o kadar çok ağrıyordu ki bir türlü gözlerimi kapatamıyordum. Buğra elinde bir poşetle girdi içeriye.
- karıcım nasılsın? Bence iyisin iyi. Şimdi her şey hazır. Seninle artık Ankara'da yaşayacağız. Yolu göremeyeceksin bunun için özür dilerim. Ama çok mutlu olacağız seninle.
- Buğra lütfen yapma lütfen. Tamam söz hiç bir yere gitmeyeceğim yeterki beni annemden ayrıma lütfen.
- Sana o şansı verdim Selinay sen her defasında kaçtın. Şimdi boşu boşuna o güzel çeneni yorma.
- Buğra sana yalvaririm lütfen ben annemsiz yaşayamam. Lütfen yalvarırım.
Beni dinlemiyordu bile. Poşetten çıkardığı iğneye ilaç doldurdu. Bana yaklaşınca vargücümle çığlık attım. Karşı koymaya çalıştım. Ama nafileydi. Kolumda inanılmaz bir acı hissedince bütün bedenimin yavaşça uyustugunu hisettim. Yatakta gözlerim kapanıyordu. Buğra ellerimi çözüp beni kucağına aldı.
Konuşmaya çalışıyordum ama olmuyordu. Gözlerime direnemiyordum. Teslim oldum uykunun kollarına.
YOU ARE READING
PSİKOPAT ZORBAM +18
ChickLitSıradan bir hayattan ailesini göremeyecek kadar zor bir hayata geçiş. Tepetaklak olmuş hayatımda herkesi kaybettim. Şimdi bu hayatı cehenneme çeviren kişiye bende cehennemi yaşatacağım. Sonunu tahmin edemediğim bu hikayemde hayata karşı direnişimin...
