PSİKOPAT ZORBAM +18

twenty four

-Selinay'dan devam-

Yatağımdan hiç kalkmak istemiyordum. Uzun zamandır hiç böyle uyumamıştim gerçekten. Elimi yüzümü yıkayıp kişisel bakımımi halletim. Tartı gözüme ilisince çıktım hemen.

NEEEEEE 45 KİLO OLMUŞTUM. OHAAA YAAA.

bu çok kötüydü benim için çünkü böyle hasta gibi görünüyordum. Neyse Buğra'dan boşandıktan sonra hayatım yerine girecekti ve ben on beş kilo alabilirdim. Mutfağa geçtiğimde annem bana kahvaltı hazırlayıp çıkmıştı. Küçük de bir not bırakmıştı. Notta ilaçlarını içmeyi unutma yazıyordu. Yüzümdeki yaralar da geçmişti neredeyse neden devam ediyordum ki ilaçlara.

Telefonumu elime aldığımda hızlıca Mert'i aradım. Okuldaydi. Ve bizim için film bileti almıştı saat 4 gibi çıkardık. Edebildiğim kadarıyla evi toparladım güzelce bir börek ve kısır yaptım Mert'te annemde bayılırdı kısıra. Aklıma Buğra gelmişti bı anda bu kadar sessiz olması beni ürkütüyordu. Birde verdiği telefonu kullanıyordum bu yüzden rahatsız hissediyordum kendimi. Hızlıca Buğra'yı aradım. Dördüncü çalışta açtı

- Efendim?

- Şeyy verdiğin telefon varya ben onu kullanmak zorunda kaldım da söz veriyorum biraz kendimi toparliyim iş bulup ödeyeceğim sana.

- Saçmalama Selinay. Nafakadan alacağın paydan sayarsin.

- senden hiç bir şey istemiyorum. Ve eğer ödememe izin vermezsen geri getiririm.

- iyi sen bilirsin. Ödersin . Neyse isim var başka bir şey yoksa kapatıyorum.

- ssey yok tabi görüşürüz.

Hemen kapatmıştı. Neden buruk hissediyordum ki? Bu Buğra değildi bence. Bir dakika ya sevinmem gerekirken neden üzülüyorum ki bende bunu ısıtıyordum.

⌛

Mertle çok güzel bir film izlemiştik. Mert'in arkadaşi efe arayınca mert onun yanına gitti bende komşumuzun kızı yurttan gelmişti onun yanına gittim biraz sohbet için. Ah keşke lalemde gelseydi. Hiç konuşamıyorduk neredeyse onunla. Sadece beş dakika falan . Gözlerim dolunca hemen kendime geldim . Serap'la biraz sohbet ettikten sonra eve geçtim.

İki lafından biri neden evlendin neden boşanıyorsundu. Off offf. Artık kimseyle sohbet de edemiyordum.

Annemle yemek yedikten sonra çay demledim güzelce. Annemin yanında çok kalmamaya çalışıyordum çünkü ikide bir boşanma kızım diyordu. Yatağa girmek içinde çok erkendi. Mert'i aradım fakat açmıyordu. Tam telefonu komodinin üzerine koyacakken yukarıdaki gelen mesaja tıkladım. Bilinmeyen numaradandi.

Gördüğüm resimle vücudum buz kesmişti. Mert bir kızla öpüşüyordu. Aynı numaradan adreste gelince hemen kalkıp hazırlandım. Ve çıktım evden. Bu mert değildi hayır. Efe aramıştı yanımda gördüm ben onun yanına gitmişti. On dakikanin sonunda gelmiştim o yere. Girişte ki her yere baktım mert yoktu. Hemen çıktım yukarıya bı anda odalara girince insanlarin hakaretlerine maruz kaldım. En sondaki odaya gelince girmemle Mert'in üzerindeki kızı görmem bir oldu. Mert beni gördü ama kalkmıyordu hâlâ yerinden.

Üstündeki kızda kapatsana kapıyı diye bağırıyordu.

- Allah sizin belanızı versin .

- Selinay gitme dur.

Ağlayarak çıktım hemen oradan. Kalbim paramparça olmuştu. Nereye gideceğimi ne yapacağımi bilmiyordum. Eve gidemezdim annemi yeterince üzüyordum hayatımdaki sorunlarla. Ne diyecektim birde? Mert'i bir kızla yatakta mi bastım? Annem bana diyecekti hani çok güveniyordun. Offff.

Telefonumu çıkarıp Buğra'yı aradım. Şu anda ondan başka kimsem yoktu. Hemen açtı telefonu. Yeri söyledim gel beni al diye.

On beş dakikanın sonunda gelmişti Buğra. Oturduğum bankın kenarına oturmuştu. Hızlıca ona dönüp sarıldım. Ağlama şiddetim daha da artıyordu. Buğra da sımsıkı Sarılıyordu bana.

- Beni aldattı. Beni aldattı. Beni aldattı. Bu kadar şeyi ben onun için yaşadım ama o beni aldattı.

- Şşş tamam gidelim geçti ben buradayım.

- Ben onun için neler yaptım ama bak o bana ne yaptı.

Gözyaşlarım durmuyordu. Kafamı Buğra'nın göğsüne gömdüm. O da saçlarımı okşuyordu. Ona dönüp

- Beni evimize götür gitmek istiyorum lütfen.

- Tamam güzelim. Sen yeterki iste.

Kalkacak hali bulamayınca Buğra beni kucağına aldı. Arabanın ön koltuğuna oturtup kemerimi bağladı.

Eve geldiğimizde ben kendim indim arabadan. Buğra hızlica anahtarı çevirdi açtı kapıyı. İçeriye girince burayı bile ozleyeceğim aklıma gelmezdi dedim.

Yukarıya çıkıp yatağa attım kendimi. Kafamı yastığa bastırdım daha da şiddetleniyordu ağlamam. Kendimden nefret ediyordum. Onun için neler yapmıştım ben. Buğra odaya girip yanıma uzandı. Çekti kendine beni. Bende sarıldım ona. Gerçekten şu an birine çok ihtiyacım vardı bu Buğra bile olsa.

Buğra saçlarımdan öperek geçti diyordu. Ama geçmiyordu. Buğra'nın gözyaşları saçlarıma düşünce kafamı kaldırıp yüzüne baktım. O da ağlıyordu. Dayanamıyip dudaklarından öptüm onun. O da bana karşılık veriyordu. Fazlasının olmaması için çektim kendimi. Yüzüme bakıp

- Artık ben varım kimse seni üzemez güzelim. Artık kollarımdasin. En güvenli yerde.

Tekrar sarıldım ve sigarayla karışmis çok güzel bir parfüm kokusu geliyordu. İlk defa ona evlendikten sonra bu denli yakındım ve bu garip bir şekilde iyi hissettiriyordu.

Ağlamanın verdiği yorgunlukla yavaşça gözlerim kapanıyordu. Son hatırladığım Buğra'nın kulağıma seni seviyorum dediğiydi.