ချစ်လိပ်ပြာလေး တဝဲလည်လည်
အခန်း၁၇
လိပ်ပြာရဲ့ ရင်ထဲမှာအရမ်းမွန်းကျပ်လာတယ်။အလွန်ကျဉ်းမြောင်းပြီး အလင်းရောင်လေးတစ်ပေါက်တောင် မမြင်ရတဲ့အခန်းထဲမှာပိတ်မိနေသလို ခံစားနေရတယ်။
တံခါးဘယ်မှာလဲ။ အမှောင်ထဲကနေလွတ်မြောက်နိုင်မဲ့ တံခါးကိုရှာဖွေစမ်းသပ်မိပေမဲ့ အချည်းနည်းပါပဲ။
ဒီနေရာဟာ ဘယ်လိုနေရာမျိုးလဲ။တံခါးမရှိ၊အကာအရံကိုမမြင်ရပါပဲ အမှောင်အတိဖုံးလွှမ်းနေတာ ဘယ်လိုနေရာမျိုးလဲ။
"အာ့....အား!!!!!..."
ရုတ်တရက် ခြေထောက်တွေကို လှမ်းဆွဲလိုက်တာဘာကြီးတွေလဲ။
မဟုတ်မှလွဲရော လိပ်ပြာသေသွားပြီလား။
ရင်ထဲ၊အသဲထဲကနေ အကူအညီတောင်ခံချင်နေပေမဲ့ အသံကထွက်မလာပေ။
လိပ်ပြာဘာဖြစ်သွားတာလဲ။
"ဟင်......"
ခြေထောက်ကိုလှမ်းဆွဲထားတဲ့ အရာကြီးက ခြေသလုံးတွေအထိပါရောက်လာပြီး ဆောင့်ဆွဲလိုက်ရာ အားနဲ့ခန္ဓာကိုယ်ကို ကိုင်အရိုက်ခံလိုက်ရ
သလို ပက်လက်လန်ကျသွားသည်။
ကြမ်းပြင်နဲ့ဦးခေါင်းကအရှိန်ပြင်းစွာ စောင့်ချခံလိုက်ရတဲ့ဒဏ်ကြောင့် မူးဝေပြီး ထမရဖြစ်နေသည်။
ကယ်ကြပါအုံး။တစ်စုံတစ်ယောက် လိပ်ပြာကိုလာကယ်တင်ပေးပါ တောင်းပန်ပါတယ်။
မျက်၀န်းကနေ မျက်ရည်တွေစီးကျသွားတဲ့ မျက်ရည်စီးကြောင်းရဲ့အဆုံးမှာ ကြမ်းပြင်ပေါ်မှထိုးထွက်လာတဲ့ လက်မည်းကြီးနှစ်ခုက လိပ်ပြာရဲ့မျက်လုံးတွေကို အုပ်ကိုင်လိုက်တယ်ဆိုရင် အာခေါင်ခြစ်ပြီး အော်လိုက်မိသည်။
"အား!!!!!!!ကယ်...ကယ်ကြပါ...."
"ဟင်...လိပ်ပြာ...လိပ်ပြာ..နိုးလာပြီလား...."
"ကယ်ကြပါ..."
"လိပ်ပြာ...သတိထားအုံးလေ...."
"ရေတိုက်လိုက်ပါလား..."
လိပ်ပြာမျက်လုံးပွင့်သွားတဲ့အချိန်မှာ ဟိုတယ်မှလိပ်ပြာရဲ့အခန်းကိုပြန်ရောက်နေသည်။
"ရေ..ရေပေးပါ..."
အာခေါင်တွေခြောက်ကပ်လွန်းတာကြောင့် ရေတောင်းလိုက်ရာ ကိုဘုန်းမြတ်ကရေတစ်ခွက်
အမြန်လာပေးပြီး ကုတင်ဘေးစွန်းလေးမှာလာထိုင်သည်။
YOU ARE READING
ချစ်လိပ်ပြာလေး တဝဲလည်လည်
Romance"လူတစ်ယောက်ကို ချစ်မိဖို့သူ့ရဲ့အနောက်ကဒီဂရီတွေကို လိုက်တွက်ချက်နေရလောက်အောင်အထိ ကိုယ်မအားဘူး... ကိုယ့်ချစ်ရမဲ့လူဟာ ဘယ်လိုလူမျိုးဆိုတာထက်..ကိုယ့်နှလုံးသားကညွှန်ကြားတဲ့လက်တံကိုပဲ ကိုယ်ကြည့်တယ်... အဲဒီ့မိန်းကလေးကလည်း မင်းတစ်ယောက်ပဲရှိတယ်.. စာရေးသူ...
