ချစ်လိပ်ပြာလေး တဝဲလည်လည်
အခန်း ၂၉
အေးမြသစ်လွင်လွန်းတဲ့ မနက်ခင်းလေးကတော့ လိပ်ပြာကိုအားမာန်အပြည့်နဲ့ ကြိုဆိုနေလေသည်။
ငှက်ကလေးတွေကလည်း တစ်ရေးနိုးလို့ တစ်ကျွီကျွီမြည်တမ်းရင်း အလုပ်ရှုပ်နေလေပြီ။
လိပ်ပြာက အောက်ထပ်အိပ်ခန်းမှာနေရပြီး လိပ်ပြာရဲ့ပြူတင်းပေါက်အနားလေးမှာ စံပယ်ရုံနှစ်ရုံ ရှိတာကြောင့် မနက်မိုးသောက်ရဲ့ လင်းရောင်ခြည်နဲ့အပြိုင် စံပယ်အငုံ၊အပွင့်လေးတွေရဲ့သင်းရနံ့ဟာ နှင်းသောက်လို့မွှေးမွှေးကြူနေတော့သည်။
"ဟဲ့...လိပ်ပြာရေ...ခြောက်နာရီထိုးနေပြီ...ထတော့...
စံပယ်တွေပွင့် နေပြီ ခူးပြီးဘုရားကိုကပ်လိုက်
သိလား..."
"ဟုတ်ကဲ့အမေ......"
"အေး...အေး..."
အမေကအိပ်ခန်းရဲ့ အပြင်ဘက်ကနေအော်ပြီး အိပ်ရာလာနှိုးသွားလေသည်။
လိပ်ပြာလည်း အမြန်ထပြီး အိပ်ယာတွေ သိမ်းဆည်းကာ ရေချိုးခန်းထဲသို့၀င်ပြီး မျက်နှာသစ် သွားတိုက်ရသည်။
သွားတိုက်နေရင်းနဲ့ ဒီနေ့ကိုကိုနဲ့လည်ဖို့ ဘယ်နေရာတွေကို သွားရင်ကောင်းမလဲလို့ တွေးနေမိသည်။
"အင်းယားကန်ဘောင်လား မဟုတ်သေးပါဘူး..
အင်းယားက နေ့ခင်းဘက်ဆိုနေပူပြီး ဘာမှလည်းသိပ်မရှိပါဘူး...ရန်ကုန်တက္ကသိုလ်ထဲကို လျှောက်ကြည့်ရင်ကောင်းမလား... ငါတို့ကကျောင်းသွားတတ်မှာမှမဟုတ်တာ...ချိန်းတွေ့မှာလေ......ဒါလည်းမဟုတ်သေးဘူး...ဟုတ်ပြီ..."
ကိုကိုနဲ့အကိုက်ညီဆုံးနေရာကို အခုမှပဲလိပ်ပြာစဉ်းစားမိတော့တယ်။
"ဟား...ဟား..ဟုတ်ပြီကွ..."
"အရူးမ..."
လိပ်ပြာ အားပါးတရပြုံးလိုက်စဉ်မှာတော့ ရေချိုးခန်းရဲ့မှန်ထဲမှာ အမေ့အရိပ်ကြီးကဘွားကနဲ ပေါ်လာပြီး ငယ်ထိပ်ကလည်း အခေါက်ခံလိုက်ရလို့ အီဆလံဝေသွားသည်။
"အမေရယ်...နာလိုက်တာ...ဘာဖြစ်လို့ခေါက်ရတာလဲလို့..."
"ရူးနေလို့လေ...တစ်ယောက်တည်း မှန်ကိုကြည့်ပြီး စကားပြောလိုက်၊ရယ်လိုက်လုပ်နေတာများ ငါဟင်းချက်နေရင်းနဲ့တွေ့နေရတာ အဆင်ကိုမပြေဘူး
...စံပယ်ပန်းတွေဘုရားတင်ခိုင်းထားတာကို ဇိမ်ခံပြီးသွားတိုက်နေတယ်...ငါလုပ်ထည့်လိုက်ရ..."
YOU ARE READING
ချစ်လိပ်ပြာလေး တဝဲလည်လည်
Romance"လူတစ်ယောက်ကို ချစ်မိဖို့သူ့ရဲ့အနောက်ကဒီဂရီတွေကို လိုက်တွက်ချက်နေရလောက်အောင်အထိ ကိုယ်မအားဘူး... ကိုယ့်ချစ်ရမဲ့လူဟာ ဘယ်လိုလူမျိုးဆိုတာထက်..ကိုယ့်နှလုံးသားကညွှန်ကြားတဲ့လက်တံကိုပဲ ကိုယ်ကြည့်တယ်... အဲဒီ့မိန်းကလေးကလည်း မင်းတစ်ယောက်ပဲရှိတယ်.. စာရေးသူ...
