ချစ်လိပ်ပြာလေး တဝဲလည်လည်
အခန်း ၃၁
"နင်လာခဲ့...."
"ဒုန်း...."
"အီးဟီး...အဟင့်..."
အစ်ကိုလေးဟာ ငယ်ငယ်တုန်းကလိုပဲ လက်မောင်းကနေဆွဲပြီး ဧည့်ခန်းကထိုင်ခုံအပေါ်ကို အတင်းထိုင်ခိုင်းတာမို့ လိပ်ပြာကြောက်တာရော၊နာတာရောပေါင်းပြီး ငိုချင်စိတ်က ထိန်းလေ၊ငိုမိလေဖြစ်နေသည်။
"ဘာအခုမှလာငိုနေတာလဲ...နင့်မှာအရှက်နဲနဲတောင်မရှိဘူးလား...တွေးခေါ်နိုင်တဲ့ဦးနှောက်မရှိဘူးလား...ဟမ်...လမ်းမကြီးမှာ..သောက်ရှက်မရှိနမ်းနေကြတာ..
ငါ့သူငယ်ချင်းတွေသာပါလာရင်.. ငါ့မျက်နှာကို ဘယ်နားသွားထားရမလဲ..ဟာ..."
"ဒုန်း!!!"
"အမယ်လေး!!!!...ဟမ်း..."
ကော်ထိုင်ခုံကို ပိတ်ကန်ပစ်လိုက်တာကြောင့် ထိုင်ခုံကြီး လဲသွားရာ လိပ်ပြာအဖို့ လန့်ပြီး ပိုငိုချင်လာတာပဲသိတယ်။
"ဟဲ့..ဟဲ့..ဘာဖြစ်နေကြတာလဲ...ဟင်..ကြည့်စမ်း
ခုံတွေလည်း ပိုးလိုးပက်လက်ကိုလန်လို့ ..."
"အမေ့...အစ်ကိုလေး...သမီးကို..ရိုက်တော့မယ်...ကယ်ပါအုံး"
"ဟဲ့...ကောင်းကျော်...နင်လက်မပါနဲ့နော်..."
အပေါ်ထပ်ကနေ အမေရော၊အဖေပါဆင်းလာသလို အစ်ကိုကြီးကလည်း အိပ်ခန်းထဲမှ အိပ်ချင်မူးထူးပုံစံနဲ့ထွက်လာလေသည်။
အမေကချက်ချင်းပဲ လိပ်ပြာရဲ့ဘေးနားကို ရောက်လာတာကြောင့် အမေ့လက်ကို အားကိုးတကြီးနဲ့ ဆုပ်ကိုင်လိုက်သည်။
"အမေဘာသိလို့လည်း...ဒီကောင်မလေးအရွယ်ကမရောက်သေးဘူး..အမှီးပေါက်ချင်နေတာ
..လူကလက်တောက်လောက်နဲ့ ဂျိုထချင်နေတာ..တောက်!!!"
"ဟဲ့..ကောင်းကျော်..နင် စကားကိုလူလိုပြောစမ်း..
ငါနားမလည်ဘူး..."
ရန်ဖြစ်နေကြတဲ့နှစ်ယောက်က ရယ်စရာကောင်းနေတော့ ဦးကြည်လွင်နဲ့အကြီးကောင်ခမျာ တစ်ယောက်မျက်နှာကို တစ်ယောက်ကြည့်မိပြီး ရယ်လို့မရတာကြောင့် ပါးစပ်ကြီးတွေကိုသာ စိထားရသည်။
"ဒီလိုဗျာ...စားသောက်ဆိုင်ကနေ..အဲ့အနားကကုမ္ပဏီတစ်ခုမှာ သူ့သူငယ်ချင်းဆီသွားအုံးမယ်ဆိုပြီး..ကျွန်တော့်ကိုအမေ့သမီး လိမ်သွားတာ...ကျွန်တော်လည်း မသင်္ကာလို့ အဲ့ကုမ္ပဏီကို လိုက်သွားကြည့်တော့..အကောင်တစ်ကောင်နဲ့...ကားလမ်းဘေးကြီးမှာ...ဟာ...ပြောရမဲ့ကိုယ့်ပါးစပ်တောင် ကိုယ်ရှက်တယ်..တောက်!!!.."
ESTÁS LEYENDO
ချစ်လိပ်ပြာလေး တဝဲလည်လည်
Romance"လူတစ်ယောက်ကို ချစ်မိဖို့သူ့ရဲ့အနောက်ကဒီဂရီတွေကို လိုက်တွက်ချက်နေရလောက်အောင်အထိ ကိုယ်မအားဘူး... ကိုယ့်ချစ်ရမဲ့လူဟာ ဘယ်လိုလူမျိုးဆိုတာထက်..ကိုယ့်နှလုံးသားကညွှန်ကြားတဲ့လက်တံကိုပဲ ကိုယ်ကြည့်တယ်... အဲဒီ့မိန်းကလေးကလည်း မင်းတစ်ယောက်ပဲရှိတယ်.. စာရေးသူ...
