ချစ်လိပ်ပြာလေး တဝဲလည်လည်
အခန်း ၃၂
📧"တောင်..."
အီးမေးလ်မြည်လာသံကြောင့် အစည်းအဝေးလုပ်နေရင်းနဲ့ ဖုန်းကိုကြည့်လိုက်မိရာ ဘုန်းမြတ်မှာရင်ထဲ၊အသဲထဲကနေကို ပျော်ရွှင်ခြင်းတွေ လှိုက်တက်လာရသည်။
အီးမေးလ်ဟာ မကြာခင်ကမှအင်္ဂလန်ကို ထွက်သွားတဲ့ ထွန်းဝေဆီကနေ သူတောင်းထားတဲ့ လိပ်ပြာလေးရဲ့ မိသားစုအိမ်လိပ်စာပင်။
"အားလုံးပဲ ကျွန်တော့်အတွက် အသက်လောက်အရေးကြီးတဲ့ ကိစ္စပေါ်လာတာကြောင့် မသွားမဖြစ်သွားရပါမယ်...ဒီစီမံကိန်းနဲ့ပတ်သတ်ပြီး
...ဆွေးနွေးစရာရှိတာတွေကို ဆက်ဆွေးနွေးပြီး တစ်ဦးတစ်ယောက်ချင်းဆီကနေ တင်ပြချက်တွေကို ကျွန်တော့်အတွင်းရေးမှူးထံ ပေးထားလိုက်ပါ...ကျွန်တော်သေချာစီစစ်ပြီး အကြောင်းပြန်ပါ့မယ်...အခုတော့ သွားခွင့်ပြုပါအုံး..."
အစည်းအဝေးအခန်းထဲကနေ လှမ်းထွက်လာတဲ့ ဘုန်းမြတ်ရဲ့ခြေလှမ်းတွေဟာ အရမ်းကိုသွက်လွန်းနေသည်။
ရင်ဆိုင်ရမဲ့ ကိစ္စက သူ့အတွက်အသစ်အဆန်းတစ်ခုဖြစ်နေလေတော့ စိတ်လှုပ်ရှားရတာလည်း အတိုင်းထက်အလွန်ပါပဲ။
ကားပါကင်မှ ကားကိုထုတ်လိုက်ပြီးနောက်မှာ လေ၀င်၊လေထွက်ကို မှန်မှန်ရှူလိုက်သည်။
မဟုတ်ရင် ယောက်ဖလောင်းတွေကတစ်ချက်အော်လွှတ်လိုက်တာနဲ့ နေစရာနေရာပျောက်လောက်အောင် အသဲတုန်နေမှာဆိုးလို့ပါ။
"လိပ်ပြာရေ...ကိုကိုမင်းအတွက်...ပိုသတ္တိရှိအောင် ကြိုးစားပါ့မယ်..."
အမြင်အာရုံထဲမှာ ဆံပင်ရှည်ရှည်၊အသားဖြူဖြူလေးနဲ့ ကလေးလေးကိုချစ်စရာကောင်းတဲ့ ကောင်မလေးရဲ့ ရုပ်ပုံလွှာတွေကိုပဲ အထပ်ထပ်တွေးကြည့်လိုက်မိတော့ အသဲတုန်တာရော၊ရင်တုန်တာတွေရော အနည်းငယ်ပျောက်သွားသည်။
လိပ်ပြာတို့မိသားစုနေတဲ့ ရပ်ကွက်ကိုရောက်တော့မှ ဟိုလူ့မေး၊ဒီလူ့မေးနဲ့ နောက်ဆုံးမှာတော့ သူ့ရဲ့ချစ်လိပ်ပြာလေး ပုန်းအောင်းနေတဲ့ အိမ်ရှေ့မှာ ကားကိုထိုးရပ်လိုက်သည်။
အိမ်လေးက ပေနှစ်ဆယ်အပြည့်ဆောက်ထားတဲ့ နှစ်ထပ်အိမ်လေးဖြစ်ပြီး မျက်စိအေးစေတဲ့ ဆေးအပြာရောင်သုတ်ထားလေသည်။
أنت تقرأ
ချစ်လိပ်ပြာလေး တဝဲလည်လည်
العاطفية"လူတစ်ယောက်ကို ချစ်မိဖို့သူ့ရဲ့အနောက်ကဒီဂရီတွေကို လိုက်တွက်ချက်နေရလောက်အောင်အထိ ကိုယ်မအားဘူး... ကိုယ့်ချစ်ရမဲ့လူဟာ ဘယ်လိုလူမျိုးဆိုတာထက်..ကိုယ့်နှလုံးသားကညွှန်ကြားတဲ့လက်တံကိုပဲ ကိုယ်ကြည့်တယ်... အဲဒီ့မိန်းကလေးကလည်း မင်းတစ်ယောက်ပဲရှိတယ်.. စာရေးသူ...
