LS : AMITY

5 : 22

" ကိုယ့်ဆီ လာခဲ့ ဟန်နီ "

" ဟင့်အင်း မလာဘူး "

ဧကရီသည် ငိုလျက်က ထိုလူ့ကို ကျောခိုင်း၍ သူနှင့် ဆန့်ကျင်ဘက်အရပ်သို့ ပြေးသွားသည် ။ ထိုအချိန်မှာပဲ ဧကရီ ပြေးနေသည့် အရပ်၌ ဧကရီနှင့် မျက်နှာချင်းဆိုင်တွင် ထိုယောက်ျားသည် ရွံ့ရှာဖွယ် ပြုံးပြလျက် ထပ်၍ ပေါ်လာပြန်၏ ။

" ကိုယ်တို့က ဒီလိုတွေ လုပ်နေရမဲ့ ဆက်ဆံရေး မဟုတ်ဘူးလေ ဟန်နီရဲ့ "

" မဟုတ်ဘူး ။ ရှင် လိမ်နေတာ "

ဧကရီသည် ထပ်၍ အခြားအရပ်သို့ ထွက်ပြေးပြန်သည် ။ သို့သော် ထိုလူသည် ဧကရီ့အရှေ့တွင် ပြန်၍ ပေါ်လာပြန်၏ ။ မျက်နှာချင်းဆိုင် အရပ်ကနေ သူ တစ်ခါတစ်ခါ ပြန်ပေါ်လာတိုင်းတွင် ဧကရီ သတိထားမိသည်က သူ၏အပြုံးသည် ပို၍ ပို၍ အကျည်းတန်လာခြင်းသာ ။

" ဘယ်ကို ထွက်ပြေးနေတာလဲ ။ ကိုယ့်ဆီကို မလာဘူးလား ဟမ်... "

ထိုယောက်ျား၏အသံကြီးသည် စိတ်မရှည်မှုများ ရောနှောလျက် ပတ်ဝန်းကျင်တွင် ဟိန်း၍ ထွက်သွား၏ ။ ဧကရီသည် သူ၏အသံကြောင့် ကြောက်လန့်၍ ခန္ဓာကိုယ်ပင် တုန်သွားလျက် မြေကြီးပေါ်သို့ အားပျက်ကာ လဲကျသွားသည် ။ ခြေထောက်များက ရွေ့လျား၍ပင် မရတော့ဘဲ မြေကြီးပေါ်တွင် လက်ထောက်ကာ လဲကျလျက်သား ဧကရီ ရှိုက်၍ငိုမိသည် ။ နှုတ်ခမ်းတွင်လည်း 'မလာဘူး'ဟု တဖွဖွ ရွတ်ကာ စိတ်ခြောက်ခြားလျက် ရှိနေသည် ။ ထိုစဥ် အနိုင်ရသူသဖွယ် ဟက်ဟက်ပက်ပက် ရယ်သံကြီးများက ပတ်ဝန်းကျင်ကို လွှမ်းမိုးသွားပြီး ဧကရီ့အနားကို တိုးတိုးလာသော ခြေသံအကျယ်ကြီးများကို ကြားရသည် ။ ထို့နောက် ဧကရီ့ပခုံးတစ်ဖက်ကို ဆုပ်ကိုင်လာသော လက်တစ်ဖက်ကြောင့် ဧကရီ ထိတ်လန့်စွာ မော့ကြည့်လိုက်ချိန်တွင် မိမိကို အုပ်မိုးလျက် ရှိနေသော ထိုလူ၏မျက်နှာကြီးသည် ပြူးနေသော မျက်လုံးများနှင့် ဖြီးပြထားသော သွားများမှာ ကြည့်ရှုဖို့ရာပင် စက်ဆုပ်ဖွယ်ကောင်းလှသောကြောင့် ဧကရီသည် အသံကုန်ဟစ်၍ အော်လိုက်မိသည် ။

" အား... "

ဧကရီ ခန္ဓာကိုယ်သည် တစ်ခုခုကို ရုန်းကန်လျက် အနေအထားမှ ဆက်ခနဲ ငြိမ်ကျသွား၏ ။ ပွင့်အံလာသော မျက်ဝန်းများသည် အကျည်းတန်၍ ခြောက်ခြားမှုများနှင့် ပြည့်နှက်ကာ ဧကရီ၏နဖူးစပ်များတွင် ချွေးစေးများနှင့် စိုရွှဲနေ၏ ။ အုန်းအုန်းဒိုင်းဒိုင်း ဖြစ်နေသော နှလုံးခုန်သံများနှင့် သိသိသာသာ အေးစက်ကာ တုန်ယင်နေသော ခြေဖျားလက်ဖျားများမှာ ဧကရီ့၏ကြောက်စိတ်ကို တစ်မျိုးတစ်မည် ဖော်ပြနေသည် ။ ဧကရီ အိပ်ယာမှ ဖြည်းဖြည်းချင်း ထထိုင်လိုက်ချိန်တွင် ဦးခေါင်းသည် တစ်ချက်မူးဝေသွား၏ ။ ထို့ကြောင့် မျက်ဝန်းများကို ဖိမှိတ်ရင်း ခေတ္တ ငြိမ်နေချိန်တွင် အကြံတစ်ခုသည် ဖြတ်ပြေးသွားသည် ။