En sevdiğiniz yazar, bir gün aniden kitabı bırakırsa ne yapardınız? Belki birkaç serzenişte bulunup takipten çıkardınız ama o, sinirle ne dediğini bilemedi.
•••
"Sen gerçekten kendini iyice bu kitaplarda sanmaya başladın... Anla, wattpad hayatı ger...
Gülmeye başladığında ben de gülerek telefonumu çıkardım. Sosyal medyada dolaşırken aklıma gelen fikirle Yiğit Alptekin yazdım. Kimdi bu Yiğit?
Bir sürü sonuç çıkmıştı ama hiçbiri onun gibi değildi, gerçi onu hiç görmemiştim ama sanki o değil gibiydi işte. Tam geri çıkıyordum ki girdiğim birinin hesabı duraksamama neden oldu.
Bu, hocaydı.
Emir Alptekin yazıyordu.
Bir an onun yazar olduğunu düşünsem de gördüğüm isimle kafamı sağa sola salladım. Tabii ki bu olamazdı. Hesabında biraz oyalanarak attığı gönderilere baktım. Her yeri gezmiş gibiydi sanki, yurt dışından bir sürü fotoğrafı vardı. Hikayelerine bakanları göremediği için rahatlıkla girerek attığı şeylere baktım. Köpeği ve kedisi vardı, çoğunluk onlarla ilgiliydi. Başka bir hikayede arkasında balık ve kuş vardı, sanırım hayvanları fazlasıyla seviyordu. Onun dışında sporla ilgili birkaç resim de vardı, genel olarak aktif kullandığı bir hesap gibiydi.
Yanlışlıkla bir şeyler yapmamak için hesabından geri çıkarak telefonu kapattım. Eylem hâlâ telefonuyla uğraşıyordu, onu meşgul etmemek için termosu alarak kendime kahve döktüm.
O sırada karşıda birini görmüştüm, bu sanki Emir hoca gibiydi.
Gece ikiydi ve annem odamda olmadığımı anlarsa gereksiz şeyler üzerine şüphe duyardı. Acele adımlarla hocanın girdiği apartmanın önüne gelerek telefonumu açtım. Ekranın ışığıyla isimleri okumaya çalışıyordum.
En üstte Emir Alptekin yazısını görmemle gözlerimi sonuna kadar açtım. Hoca, Eylem ve benim komşumuzdu...
"Ne alaka hocam? Yani şey, ne alaka beyefendi siz kimsiniz?"
"Pekala, tanımamış gibi davranmana bir şey demiyorum, şimdi bir an önce gitmezsen ben seni tanımak zorunda kalacağım. Notlarına yansımasını istemem."
"Notlar ne alaka? Yansıtamazsınız zaten, burası dışarısı."
"Gidiyor musun, gitmiyor musun?"
"Pekala, iyi geceler."
"Sana da."
●●●
Okuldan sonra yorgun bir şekilde kendimi eve atmıştım ki telefonum titredi. Bu bildirim, bana oldukça yabancı olan bir bildirimdi.
Yigitalptekin: Mesajlar çok saçma.
Yigitalptekin: Sadece özür kısmına odaklanıyorum.
Yigitalptekin: Özür dilemeni beklemiyordum.
Yigitalptekin: Korktun mu?
Kitapvekahve: Binlerce insan kitabın duyuru bölümüne yorumlar yağdırıyor.
Kitapvekahve: Yüzlerce insan panona sorular soruyor.
Kitapvekahve: Eminim ki yine yüzlerce mesaj alıyorsundur.
Kitapvekahve: Bir de gelip onca insan arasından bana korktun mu diye soruyor musun?
Yigitalptekin: Okurlarımı severim.
Yigitalptekin: Ama genel olarak insanları dinlemem.
Yigitalptekin: O yüzden neden ile başlayan yorumlar ve diğer şeyler umrumda olmuyor.
Kitapvekahve: Neden kitaba devam etmek yerine bana laf anlatıyorsun?
Kitapvekahve: Yaz artık.
Kitapvekahve: Kız oğlanın yanına geldi mi bari onu söyle.
Yigitalptekin: Kız öldü.
Kitapvekahve: Ya ama salak mısın demek istiyorum suçlu oluyorum. Boşuna mı okudum ben?
Yigitalptekin: Boşuna mı yaşadım ben?
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
