Okur ve Yazmaz

#19

"Sen niye hiç ders çalışmıyorsun?"

"Sana ne, eski sevgilim. Sana ne?" dedim sinirle. "Çalış sen."

"Ses yapıyorsun," dedi kitabın kapağını kapatarak. "İki saattir ciyak ciyak bağırıyorsun."

"Adam aşkını itiraf etti, ne yapayım?"

"Ya sabır... Çok mu özendin? Benimki de fena sayılmazdı."

"Hatırlamıyorum," diyerek cama döndüm. "Kes sesini şimdi."

"Kar yağıyordu, birl-..."

"Yeter," dedim ona dönerek. "Amacın kendini hatırlatmak falan mı? Bitti, beni aldatan birini affedecek kadar aptal değilim."

"Abartma, ne hatırlatması? Her gün yanımda otururken buna gerek var mı?"

"Gerçekten, erkek eski sevgililer neden böyle oluyor? Sen ve Ben kitabında da öyleydi, neden böyle gıcıksınız?"

"Anlamadım."

"Anlama."

"Her neyse, ses yapma da ders çalış."

"Benim netlerim, spor fakültesine fazlasıyla yetiyor. Sen kendini düşün, şimdi sus."

"Ya bir şey olursa? Ya sınav çok zor olursa? Ya yapamazsan?"

"İmkansız, ilk sınavdan gidiyorum. Netlerim 80'i geçiyor ve çok rahat bir şekilde giriyorum."

"Ne ara 80 oldu am-... anasını satayım?"

"Sen ingilizceni geliştirirken ben ders çalışıyordum, ağla şimdi."

Önüne döndüğünde telefonumu açarak kaldığım yerden devam ettim. Ben bu uygulamaya bağımlıydım... Olmuyordu, ne zaman bırakmaya çalışsam yeni bölümler birikiyordu ve olan bana oluyordu. Kabullenmiştim artık kendimi, üç çocuklu bir anne de olsam okumaya devam edecektim.

"Sus," dedi. "Başlayacağım evlenme teklifine."

"Şok oldum şu an, aşk itirafından iki dakika sonra evlenme teklifi mi olur?"

"Ya sabır..."

"Dur bir, hamile de değil bu kız. Anlamadım."

"Ya bugün senin doğum günün değil mi? Keşke gelmeseydin okula."

"Hatırlıyor musun?" diye sordum şaşkınlıkla. "Gerçekten mi?"

Yumuşama, yumuşama, yumuşama...

"Evet, hatırlıyorum."

"Neden kutlamadın? Vallahi senin kitabını da ben yazacağım. Adı da Yavşak ve Gevşek."

"Geçen sene kutladığımda ağzıma tükürdün çünkü."

"Doğru, beni aldattığın içindi. Neyse, biraz daha toksik ol. Kitaplardaki gibi, hadi göreyim seni... Evime içip içip gelebilirsin."

"Ne?"

"Ne, ne? Öğrenecek çok şeyin var, toksik bir eski sevgili olarak benim yanımda gördüğün herkesten kıskanman gerekiyordu, gevşek gevşek gülüyorsun."

"Seni neden kıskanayım? Bana ne kızım, kimle olursan ol."

"İnanamıyorum sana... Senden kitap karakteri falan olmaz, anca yoldan geçen figüran olursun."

"Sen gerçekten kendini iyice bu kitaplarda sanmaya başladın... Anla, wattpad hayatı gerçek değildir. Hayaldir." dediğinde ciddi görünüyordu.

"Ne demek hayaldir? Boşuna konuşma, duymuyorum seni."