En sevdiğiniz yazar, bir gün aniden kitabı bırakırsa ne yapardınız? Belki birkaç serzenişte bulunup takipten çıkardınız ama o, sinirle ne dediğini bilemedi.
•••
"Sen gerçekten kendini iyice bu kitaplarda sanmaya başladın... Anla, wattpad hayatı ger...
Yayınlanan kitaba baktığımda bedenimi bir şok dalgası kapladı çünkü hiç yapmam dediği bir şeyi yapmıştı.
Texting kitabı yayınlamıştı.
İlk bölüme girdiğimde şimdiden onlarca okurun kitaba başladığını fark ettim. Onlarca beğeni, onlarca yorum vardı ve giderek artıyordu. Bazıları, kitabı bıraktığı için Yiğit'e kızan insanlardı ama hâlâ buradalardı. Kızsalar bile yeni kitap yayınlanınca ilk başta onlar geliyordu.
Elim beğeni tuşuna gitti ama vazgeçtim. Hayalet olarak okuyacaktım, beğenmek veya yorum yapmak istemiyordum.
İlk bölüm oldukça kısaydı, o kadar kısaydı ki iki dakika içinde bitmişti. Yüzümde buruk bir gülümseme oluşurken ona attığım üç kitap geldi aklıma. Onlara bakmasını, bana anonimlik yaparken örnek almasını istemiştim. Şimdi başka birisi vardı anonim olan ama onu istiyor muydum emin değildim.
Kitapta iki kişinin konuşması vardı ama ilk bölüm mesajlaşma değildi, çocuğun kızı gördüğü yeri yazmıştı. Kitabın yanında kocaman texting yazmasa inanmazdım texting olduğuna... Hoş, hâlâ inanamıyordum. Saçma bulurdu mesajlaşma hikayelerini, oysa bence eğlenceliydi.
Kitaptan çıkarak mesajlara girdim, anonim denen bu çocuğu başımdan atmam gerekiyordu. Konuşmak istemiyordum.
05**: Hâlâ engellemediğine göre yazabilirim, öyle mi?
Siz: Hayır,
Siz: Hediye için çok teşekkür ederim,
Siz: Çok kibarsın ama olmaz,
Siz: Konuşmak istemiyorum,
Siz: İstersen hediyeleri senin seçtiğin bir yere bırakırım, sen de gelip alırsın.
05**: Ve kim olduğumu görürsün?
Siz: Hayır, çok ciddiyim,
Siz: Gerçekten konuşmak istemiyorum.
05**: Ama neden?
05**: Belki anlaşırız.
Siz: Biraz geç kalmış olabilirsin,
Siz: Artık anonimlerle konuşmak istemiyorum.
05**: Geç kalmadım, tam zamanı.
Siz: Kime göre, neye göre?
Siz: Senin için doğru olabilir ama benim için yanlış bir zaman.
05**: Hayır, ikimiz için de en doğru zaman.
Siz: Nasıl bu kadar eminsin?
05**: Çünkü mutsuz olduğun bir zaman, biliyorum,
05**: Tam zamanında geldim, seni güldürebilirim.
Siz: Buna gerek yok, birkaç güne zaten unuturum neye üzüldüğümü.
05**: Unutmazsın.
Siz: Beni bu kadar iyi tanıman imkansız, ya Burak'sın ya da Eylem'sin işte,
Siz: Başka arkadaşım yok benim.
05**: Arkadaşın değilim.
Siz: Arkadaşım olmayan biri beni nasıl tanıyabilir?
05**: Tanıyorum işte bir şekilde, bu kadar dert etme sen,
05**: Sadece eğlenmene bak.
Siz: Nasıl güveneyim sana?
Siz: Ya dalga geçiyorsan?
Siz: Ya bir kızsan?
Siz: Ya bir sapıksan?
Siz: Her şey olabilirsin.
Siz: Numaramı nereden aldın?
05**: Okuldan.
Siz: Kim verdi? Zaten bir avuç insanda var numaram.
05**: Öğrenci işlerinden aldım.
Siz: Yok artık.
Siz: İnanmıyorum sana, çevremde olan birisin sen.
05**: Çevrendeyim ama yakın değilim, izin vermiyorsun.
Siz: Üzgünüm, sana güvenemem,
Siz: Özellikle olduğum bu durumda,
Siz: Hediyelerin için tekrar teşekkür ederim,
Siz: Umarım bir gün sana karşılık verebilecek birini bulursun.
