Okur ve Yazmaz

#39

Bir önceki önemli duyurumdan sonra aynen Meyra gibi battı balık yan gider diyerek devam ediyorum...

Okunma sayısına göre vote ve yorum çok az geliyor arkadaşlar, lütfen satır aralarına okurken bol bol yorum bırakın. Seviliyorsunuz ♡

Keyifli okumalar!

●●●

Anonim: Selam. (22.49)

Anonim: Umarım kafamı duvara vurmadan bir konuşma bitirebiliriz.

Siz: Günaydın. (00.03)

Anonim: Yeni mi uyanıyorsun? (00.04)

Siz: Eve gelince uyumuşum.

Anonim: Neden? Şimdi nasıl uyuyacaksın?

Siz: Uyumam herhalde.

Siz: Bir şeyler okurum.

Anonim: Allah'ın adını verdim sen kitap okuma.

Anonim: Fotoğraf atmanı hâlâ unutmadım.

Anonim: Geliyorlar yine sağdan soldan.

Siz: Konuşmak istemiyorum.

Siz: İzninle yalnız kalmak istiyorum, her zaman olduğu gibi.

Siz: İyi geceler.

Anonim yazıyor...
Anonim çevrimiçi
Anonim yazıyor...

Anonim: İyi misin?

Siz: Evet.

Anonim: Uyumayacağını biliyorum, istersen konuşalım. Kafan dağılır.

Siz: Teşekkürler ama istemiyorum.

Siz: Hatta biraz hava almayı düşünüyorum.

Siz: Eve dönünce yazarım belki.

Siz: Görüşürüz.

Anonim: Bu saatte ne havası? (Gönderilmedi)

Anonim: Off... Şimdi senden önce çıkıp motorla geliyormuş gibi yapmam gerek... (Gönderilmedi)

Anonim: Yordun be Meyra. (Gönderilmedi)

Anonim: Nasıl istersen, görüşürüz.

Görüldü ✔️✔️

Üzerimdeki pijamaları umursamadan üzerime hırka alarak topuzumdan düşen tokayı tamamen çıkardım. Uyuşuk adımlarla odamdan çıktığımda annem hâlâ salonda oturuyordu, babam yoktu yine... Pazartesi ve salı evde olması şaşırtıcıydı yeterince, üçüncü gün de olmasını beklemek saçmalık olurdu.

"Anne." diyerek salona girdiğimde önce televizyona, sonra anneme döndüm. Yanılmıştım, oturmuyordu. Koltukta uyuyakalmıştı. Televizyonu kapatarak yatak odasına gidip battaniyelerden birini aldım. Annemin üzerini örttükten sonra salonun lambasını kapattım.

Evden çıkmadan anahtarımı aldığımda yorgun hissediyordum. Eve gelir gelmez duş almış, pijamalarımı giyerek uyumuştum ama yetmemişti. Belki de üzerimde ruhsal bir yorgunluk vardı ve fiziksel olarak yansıyordu. Asansörü geçerek yavaş yavaş basamaklardan indim.

Apartmandan çıktığımda hava tam anlamıyla buz gibiydi. Nemli saçlarım ve üzerimdeki ince hırkayla hasta olmamayı dileyerek her zaman oturduğum banka oturdum ve yine her zaman yaptığım şeyle kollarımı masaya, kafamı üzerine koydum.