Okur ve Yazmaz

#45

Elimdeki kutuyu yatağımın üzerine bırakarak bir süre bakıştım. İçinde ne olduğunu bilmediğim için okulda açmamıştım, eğer saçma sapan bir şey çıkarsa Burak'ın dilinden günlerce düşemezdim.

Eylem de tüm yol ne olduğunu sorsa da söylememiştim. Onun da vereceği tepkiyi tahmin edememiştim.

Okul formalarımdan kurtularak elimi yüzümü yıkayıp odama geri döndüm. Kutuyla bakışıyordum hâlâ, her zaman bana bırakılan anonim bir hediye istemiş olmama rağmen şimdi neden açamıyordum? Normalde paketini yırtıp tüm okulda dolaşmam gerekiyordu ama yapmamıştım, nasıl okul çıkışına kadar sabretmiştim onu bile bilmiyordum.

"Yapabilirsin Meyra..." dedim derin bir nefes alarak. İstediğim ilgili aileye sahip olmamıştım, kötü çocuk istediğim gibi çıkmamıştı, gerçek anonimden mesaj almamıştım, voleybol hayatım istediğim gibi gitmemişti, hiçbir zaman beni seven birini bulamamıştım ama... Belki de bu kutu istediğim gibi olurdu, ilk kez.

Kutunun dışındaki kağıdı yırtarak buruşturup yere attım. Kutu hâlâ kapalıydı. "Aman," dedim kapağını kaldırırken. "Ne olacaksa olsun."

Kutuyu açtığımda saatli bomba olmadığını görerek derin bir nefes aldım. İstediğim şeyler olmuyor diye de ölmek isteyecek değildim.

Kutunun içindeki kitabı ve kahveyi alarak yatağımın üzerine bıraktım.

Kitap ve kahve...

İçinde bir de not vardı. Şaşkınlık içinde bakıyordum, kitap ve kahve kullanıcı adımı sadece Yiğit biliyordu ama aynı zamanda Yiğit'in benim hakkımda bildiği tek şey buydu. Okulumu bilemezdi, adımı bilemezdi...

"Sadece tesadüf," dedim notu alırken. "Emir de olamaz, kitap ve kahve kullanıcı adımı bilmiyor."

"Şiir hiç sevmezsin Meyra, biliyorum. Kötü çocuk kitapları kadar ilgini çekmez ama sana bu şiirleri sevdireceğim. Gerçek aşkın insanı parçalamadığını öğreneceksin."

Notu ellinci kere okumama rağmen olmuyordu, aklıma kimse gelmiyordu. Ne Emir'di ne de Yiğit'ti...

Birisi adresimi, adımı bilmiyordu. Diğeri kitap ve kahve kullanıcı adımı...

Belki de kitap ve kahve olması tamamen tesadüftü, bu kişi Emir'di ve öylesine koymuştu bunlardı.

Ona yazabilir miydim?

Yazamazdım.

Telefonumdan bildirim sesi yükseldiğinde Eylem'in olduğunu düşünerek aldım. Muhtemelen eve gelip kutuma bakmak isteyecekti.

05**: Merhaba Meyra,

05**: Kitaplara olan düşkünlüğünü duydum,

05**: Bir de okulda sürekli kahve içtiğin için kahveyi sevdiğini düşündüm,

05**: Umarım hediyemi beğenmişsindir.

Görüldü ✔️✔️

Okulda kahve içmem? Ne Emir'di ne de Yiğit'ti... Bu başka biriydi.

Bu, hep beklediğim anonimdi.

05**: Bir şey demeyecek misin?

Siz: Çok klişe olacak ama kimsin?

05**: Çok klişe olacak ama kim olduğumu bilmeni istemiyorum.

Siz: Seni bulabilirim,

Siz: Okulda elbet sınıfıma kutuyla girdiğini gören olmuştur.

05**: Bul, umurumda değil.