Bachelor's Inferno 2: Venomous Seduction

Chapter 7

PUWEDE BA KITANG I-GROCERY? Damn it! Fuck it! Sa dami ng gusto niyang gawin para kay Montana. I-bahay. I-date. I-grocery talaga ang nasabi niya. He was fucked-up!

"Thanks, but no thanks, Mr. Dela Fuente. I still have a budget for that. Salamat sa malaking tip mo." 

Tawang-tawa si Clarito nang ikuwento niya rito ang katangahan niya. Kay Clarito lang niya kayang ikuwento ang bagay na ito. Kung si Clarito ay tawang-tawa na sa pinaggagawa niya ano pa ang mga kaibigan niya lalo na ang mga kapatid niya. Katakot-takot na kantiyaw ang aabutin niya sa mga iyon. Ang yayabang pa naman ng mga iyon.

"Stop laughing, Clarito! Hindi ako marunong manligaw alam mo 'yon!" Marahan niyang inuntog ang likod ng ulo sa swivel na kanyang kinauupuan. Frustrated. Hindi niya alam ngayon kung paano pang lalapitan si Montana nito. Parang hindi siya gusto. Wala siyang karanasan kung paanong susuyuin ang babae para magustuhan siya. Eh, siya ang nililigawan ng mga babae. Sa dami ng babaeng nagpakita ng interes para makipagrelasyon sa kanya ay wala siyang pinagbigyan. Date. Fuck. Date. Fuck. Ganyan lang. Walang commitment. Mas madali kasi ang ganoon. Walang demand. Walang obligasyon. Pero sa unang pagkakataon parang gusto niyang maranasan ang tinatawag nilang commitment sa isang relasyon. Gusto niyang subukan pero gusto niya sana si Montana ang problema naman ay mukhang hindi sa kanya interesado.

Bakit kaya? Guwapo naman siya. Mayaman. Dahil kaya sa edad?

"Maestorbo lang kita, boss, sa pagdi-daydream mo." Hinugot siya mula sa pag-iisip ng kung ano-ano nang magsalita si Clarito.

"Si Klouber Valderrama."

Pumormal ng upo si Soft sa sinabi ni Clarito. "Did you talk to her?"

"Mm. Sinabi ko na gusto mo siyang makausap at pupunta siya rito ngayon." Sinipat ni Clarito ang orasang pambisig. "Tingin ko parating na 'yon."

"Good." Sabay na napatingin ang dalawa nang may kumatok sa pinto ng opisina at kapagkuwan ay bumukas iyon. Sumilip si Tasha, ang kanyang babaeng sekretarya.

"Sir, Klouber Valderrama is here."

"Speaking," Clarito said.

"Please, send her in, Tash," utos ni Soft sa sekretarya.

"Okay po, sir." Hindi inalis ni Soft at Clarito ang paningin sa pinto hanggang sa pumasok doon ang isang babae. Tall, with sand-colored complexion and a slim frame. Her caramel balayage hair color looks natural as if the hair has slightly burned out in the sun. When Tash told the woman to approach them, he and Clarito got to their feet. She looked confused and hesitant as she took timid steps toward them.

Inilahad ni Soft ang kamay hustong makalapit ang babae at ipinakilala ang sarili. "Sofronio dela Fuente." Bumaba ang tingin ng babae sa kamay ni Soft at dahan-dahan nitong inabot iyon.

"Klouber Valderrama."

"It's nice to see you again, Ms. Valderrama. Please, have a seat." She is even more bewildered now, but she did as she was told. Nagpaalam naman si Clarito. Naupong muli si Soft. Pinakatitigan niya ang nahihiyang babae. Tipid itong ngumiti sa kanya. Conscious na inipit ang buhok sa likod ng tainga. 

"You grew up differently," komento niya. 

"Ano po ang ibig ninyong sabihin?"

"Bata ka pa kasi nang makita kita. Probably eight years old. You still have curly hair at that time." Inabot ng babae ang unat na buhok at marahang hinaplos ng daliri.

"Rebond," tipid nitong tugon.

Tumango si Soft. "And a bit tan." Hinaplos naman nito ang sariling braso pero hindi na tumugon pa.