နေစင်ဟန် သူတစ်ယောက်ထဲ အတန်း
ထဲမှာထိုင်နေရင်း အင်ကြင်းညထဲကပို့ထားတဲ့မက်ဆေ့တွေကို ပြန်ဖတ်ကာ ငူငိုင်နေသလိုနဲ့စိတ်တွေလေးလံနေရသည်။
လုပ်ရက်လိုက်တာလို့လည်း ပြောလို့မရ။
အင်ကြင်းကျောင်းပြောင်းသွားလေပြီ။
တစ်ယောက်တည်းကျန်ခဲ့တယ် ဆိုတဲ့
စိတ်က အသက်ကမငယ်တော့ပါသော်လည်းstageကျောင်းသားလည်း မဟုတ်ပဲနဲ့ သူငယ်ချင်းမရှိတော့တာကိုဝမ်းနည်းနေသလိုဖြစ်နေမိသည်။
ကောင်းရော မိအင်ကြင်းရေ။နင်ခေါ်
လာတဲ့ သူဌေးကျောင်းမှာ ငါတစ်
ယောက်ထဲဘယ်လိုဆက်နေရမလဲ။
သက်ပြင်းချလိုက်မိတုန်းph screen
မှာ "မေမေ"ဆိုတဲ့contant
ပေါ်လာတာမို့ အမြန်ပင်ကိုင်လိုက်
မိသည်။ သူကျောင်းလာရင် အမေ
တခါမှ ဖုန်းမဆက်ဖူးပါဘူး။
"မေ့ "
"နေစင် သား"
" အမေဘာဖြစ်လို့လဲ"
" မင်းအစ်မ ဆေးခန်းမှာ သွေးစစ်
ထားတာအဖြေလာပြတာ မူးနေလို့
အမေတယောက်ထဲ ဘာလုပ်ရမှန်း
မသိဘူး သားခဏလောက်လာပေးလို့ရမလား"
အမေ့အသံကတုန်ရီနေသည်။
" ဘာသွေးအဖြေလဲ ဘယ်တုန်းက
သွေးစစ်ထားတာလဲ"
" လွန်ခဲ့တဲ့ တစ်ရက်ကပဲ စစ်ထားတာ
။မင်းအမ ဘယ်လိုမှမဟန် တာနဲ့
အမေတို့ဆေးခန်းပြတော့ ဆရာဝန်
က အရေးတကြီးစစ်ခိုင်းလို့ သွားစစ်
ထားတာ အခုဆရာဝန်ကအရင်ကြည့်
နေတယ် အမေတို့အလှည့်ရောက်ရင်
လူနာရှင်ပဲ အထဲကိုဝင်ခဲ့ပါတဲ့ ။ဆရာ
မကအမေ့ကိုရောဂါကြီး နိုင်တယ်လို့ပြောထားတယ် အခုအဖြေသိရတော့မယ် သား အမေဘယ်လိုလုပ်ရမလဲ"
" ဘယ်ဆေးခန်းလဲ ကျွန်တော်အခု
လာခဲ့မယ် မလတ်ကိုကြည့်ထား
အမေ သားအခုလာခဲ့မယ်"
ဖုန်းကိုချပြီး အလျှင်အမြန်ပင်
စာအုပ်တွေကိုသိမ်းကာဆရာမလာခင် အခန်းထဲကထွက်ရသည်။
အခန်းဝမှာတွေ့လို့လက်ပြလာတဲ့
ရှင်းသန့်ကိုလည်း မနှုတ်ဆက်နိုင်။
YOU ARE READING
The First He Glared
Teen Fictionမင်းကိုပြောပြချင်တဲ့အကြောင်းအရာတွေအတွက်အခွင့်ရှိနိုင်ပါ့မလား....
