"နေစင် ရောက်လာပြီလား "
ကွန်ဒို အခန်းတံခါးဖွင့်လာချိန်
ဘုန်းပြည့်ရဲ့လှိုက်လှဲစွာကြိုဆိုမှု။
"အားနာလိုက်တာ လမ်းတစ်ဝက်မှာ
လာယူပေးပါမယ်ဆို ဒီအထိလာပေးတယ် "
" ရတယ် လမ်းကြုံနေတာပဲ အပန်း
မကြီးဘူး ဒီမှာ ရှင်းသန့် ဘုန်းပြည့်
အတွက် ထည့်ပေးခဲ့တာတွေ "
လက်ထဲက ထောပတ်ထမင်း
ပါဆယ် နှစ်ထုပ်ကိုဘုန်းပြည့်ဆီ
သူ့ကမ်းပေးလိုက်သည်။
ဒီနေ့ ရှင်းသန့် အိမ်မှာ အလှူရှိတာ
ဘုန်းပြည့်က သွားလို့မရတော့ နေစင်ဟန် ရောက်သွားချိန်ရှင်းသန့်က ဘုန်းပြည့်အတွက်လမ်းကြုံပါဆယ် ဝင်ပေးခိုင်းခဲ့သည်။
နောက်ထပ်ပါဆယ် တထုပ်နဲ့ဖာအသေး
လေးကတော့ ရှင်းသန့်သူ့ကိုပေးတာမလို့ပြန်ယူသွားဖို့ပြင်ဆင်လျက်။
"နေစင်ရော စားခဲ့ပြီးပြီလား"
" အချိုပွဲတွေပဲစားခဲ့တယ် ပါဆယ်ကမ်းတော့ ပါဆယ်ပေးတာပဲယူလာခဲ့တာ"
" အဲဒါဆို အထဲကိုဝင် နေစင်။ ဗျူဟာ
လည်းမနက်ထဲကရောက်နေတယ် နေစင်ပါဆယ်လာပို့မှာကိုစောင့်နေတာ အတူ
တူဝိုင်းဖွဲ့လိုက်ကြရအောင် "
" မဝင်တော့ဘူး အချိန်မရလို့ အလုပ်
တွေရှိသေးတယ်။ သွားတော့မယ်နော်
ဘုန်းပြည့်"
" ခဏလောက်တော့ရတယ်မလား
မ ဝင်လို့မရဘူး အတူတူစားရအောင်
အအေးတွေဘာတွေသောက်သွားဦး
လာဝင်ခဲ့"
"မဟုတ် ဘုန်းပြည့်"
ရှင်းသန့် အဲဒါကြောင့် ဘုန်းပြည့်ကို
ဘာလို့နှစ်ထုပ်တောင်ပေးလဲ စဉ်းစား
နေတာ။ ဗျူဟာပိုင်ဆိုတဲ့ နာမည်ကြား
တာနဲ့ ထွက်သွားမည်လုပ်သော်လည်း
ဘုန်းပြည့်က သူ့ပုခုံးကိုတွန်းပြီး
အတင်းအကြပ်အထဲဝင်စေကာ တံခါးကိုပိတ်လိုက်သည်။ပါဆယ်ယူလာပေးလို့
ဘုန်းပြည့် သူ့ကိုအားနာနေတာ။
သူ့အိမ်လိုပဲ ဧည့်ခန်းကဆိုဖာအရှည်
ပေါ်မှာ ခြေထောက်တစ်ဖက်တင်ကာကျကျနနနဲ့ tvchannel
တခုကိုဖွင့်ကာ ထိုင်နေသည့်
သူကတော့ ဗျူဟာပိုင်။
YOU ARE READING
The First He Glared
Teen Fictionမင်းကိုပြောပြချင်တဲ့အကြောင်းအရာတွေအတွက်အခွင့်ရှိနိုင်ပါ့မလား....
