" ရက်ကြီးခါကြီးလည်းမဟုတ်ပဲ
အမေ့ကို ဘာဖြစ်လို့ ကန်တော့တာလဲသား"
ကြမ်းပြင်မှာ ဦးချနေတဲ့ဗျူဟာကို
ဒေါ်ခိုင်နီလာက တစ်ကြည့်ကြည့်။
" ကိုယ့်အမေကိုယ် ကန်တော့တာပဲ
ရက်ရွေးနေရမှာလားမေ"
"ဟုတ်ပါပြီ ဒီမှာလာထိုင်တော့ အမေ့
အနားမှာ"
သူ့အမေက ဆိုဖာပေါ်ကို လာခိုင်းပေမယ့် ဗျူဟာ ဒေါ်ခိုင်နီလာအရှေ့မှာပင်
မျက်နှာမမော်ရဲပဲ ဒူးထောက်ကာ
ထိုင်ချလိုက်သည်။
" ဗျူဟာပိုင် "
"ဗျာ အမေ"
" အေးဆေးပေါ့ အချစ်ဦးနဲ့လွဲပြီးနောက်ဖူးစာဆိုတဲ့စကားက ဒီအတိုင်းမှ
မဟုတ်တာ။သမီးဝတ်ရည်ကိုချစ်လို့
နှမြောမိပေမဲ့ အမေက အေးဆေးပဲ
အရာအားလုံးက တစ်ယောက်နဲ့တစ်
ယောက်သဘောထားချင်းထပ်တူမကျလို့ ဖူးစာမပါလို့ဖြစ်ရတာပဲ။တစ်ဖက်ကလည်း
တစ်ခြားသူမှမဟုတ်တာ သူတို့ချင်း
အဆင်ပြေပါစေပဲ ပြောပေးလိုက်။
အမေ့သားက ဒီလောက်စမတ်ကျတာ ပေါ်လာပါလိမ့်မယ်အမေ့သားမှအမေ့
သားဖြစ်လာမဲ့ ကောင်မလေး။သားနဲ့မတူအောင် ဘာတွေဒီလောက်မှိုင်တွေနေ
ရတာလဲ"
သူ့အမေ မျက်နှာ ကို မကြည့်ရဲပဲ ဗျူဟာ အင်အားလျော့စွာနဲ့။
" သူ့စိတ်က တစ်ခြားတစ်ယောက်ဆီမှာ
ရှိနေရင် ကျွန်တော်ဒီအတိုင်းပဲလက်လွှတ်ပေးလိုက်သင့်လားအမေ"
"အမယ် အမေ့သားကကဗျာ ဆန်ဆန်
တွေပြောလို့။ အဲ့တာ လက်လွှတ်လိုက်
ရတာ မဟုတ်ဘူးသားရဲ့။အမေ့သားက
အပိုင်ရသွားတာ"
သူ့လက်တစ်ဖက်ကိုဆွဲယူကာ
အမေက ကိုင်လိုက်သည်။
"ကိုယ့်စိတ်ကိုယ် အပိုင်ရသွားတာလေ"
အမေ့ဆီက ခပ်ဖွဖွရယ်သံတစ်ချို့။
" သေချာပေါက် လက်လွှတ်ပေးရမှာ
ပေါ့သားရဲ့ သားဆီမှာရှိနေပြီး သူ
မပျော်ရင် အမေ့သားကရော ဘယ်လို
လုပ်ပြီး အေးချမ်းနိုင်မှာလဲ။သားက
သမီးဝတ်ရည်ကိုတစ်ကယ်ချစ်နေတာပဲဖြစ်ဖြစ်စိတ်ကစားတာပဲဖြစ်ဖြစ် သူ
သွားချင်တဲ့ နေရာသာပေးသွားလိုက်
သားကလည်း အေးအေးချမ်းချမ်းနဲ့
သူ့အပေါ်ထားတဲ့ကိုယ့်စိတ်ကိုယ်
အပိုင်ရပြီး ကျန်ခဲ့လ်ိမ့်မယ်။
သူသွားချင်တဲ့နေရာကိုသွားပါစေ။
အဓိကက သူ့အပေါ်ထားတဲ့မေတ္တာလေး
သာ ကိုယ့်ဆီမှာရှိနေရင် သူနဲ့ပတ်သက်
တဲ့အရာအားလုံးကိုကိုယ်က အပိုင်ရ
ထားတာပဲပေါ့သားရဲ့"
YOU ARE READING
The First He Glared
Teen Fictionမင်းကိုပြောပြချင်တဲ့အကြောင်းအရာတွေအတွက်အခွင့်ရှိနိုင်ပါ့မလား....
