''မောင်...ယူရမယ့်ပစ္စည်းတွေအကုန်...နင်စစ်ကြည့်ထားလိုက်...ရိုးဆရာ၀န်ဆီသွားလိုက်ဦးမယ်...''
''စိတ်ချ...ဒီကိစ္စတွေအကုန်...မောင်နဲ့သာလွှဲထားခဲ့လိုက်...''
သူ့ရင်ဘတ်သူပုတ်၍ ဂုဏ်ယူ၀င့်ကြွားစွာပြောနေသည်ကြောင့်ရိုးအမြင်ကတ်စွာ သူ့လက်မောင်းကိုပိတ်ရိုက်လိုက်သည်။
''ဖြောင်း...''
''အား....''
''ဟဲ့သမီး...ဖြေးဖြေးလုပ်ပါ...''
''သူကမျက်နှာရူးနေတာကိုး...ဒါနဲ့ပဲတန်တယ်....''
မျက်စောင်းလေးထိုးကာ ချစ်စဖွယ်အမူအယာလေးနှင့်ပြောနေသည့်ရိုးကြောင့် သူ့မှာအသဲယားလွန်းလို့ ဆွဲဖက်နမ်းချင်စိတ်တွေပေါက်လာရသည်။
''ဖေကြီးက...ဘယ်သွားတာလဲ...ဆေးရုံကဆင်းရတော့မှာပါဆို...''
''လာပါပြီဗျာ...''
ဖုန်းကိုလက်ထဲကိုင်၍ ဦးအောင်မြင်ကပြောလာတာမို့ ဒေါ်မာလာမျက်စောင်းထိုးလိုက်မိသည်။
''ရှင့်မှာလဲနော်...မိန်းမတစ်ယောက်လုံး...ဆေးရုံတက်နေရတာတောင်မှ...အလုပ်ကလုပ်နိုင်သေးတယ်...ပြောကိုမပြောချင်ဘူး...''
''မိန်းမကလဲကွာ...ကိုယ်အလုပ်မလုပ်ရင်...ဘယ်က၀င်ငွေနဲ့စားကြမှာလဲ...ပြော...''
''ဘာမှပလီပလာလာပြောမနေနဲ့...ရှင်တစ်နေ့လောက်လေး...အလုပ်မလုပ်ရတာနဲ့ကျမတို့က...ဆင်းရဲမွဲတေသွားမှာမို့လို့လား...''
''မဟုတ်ပါဘူးကွာ...မိန်းမကလဲကိုယ်ရှင်းပြမယ်...ခုဟာက....''
''ဘာမှလာမပြောနဲ့...''
နှုတ်ခမ်းစူကာတစ်ဖက်သို့လှည့်သွားသည့် ယောက္ခမဖြစ်သူကြောင့် သူအသာလေးပြုံးလိုက်မိသလို အပိုလူမဖြစ်ချင်တာကြောင့် အခန်းထဲကနေထွက်ပြီး ရိုးနောက်ခိုက်လာခဲ့သည်။
''ဟုတ်ကဲ့ဆရာမ...ဒါဆိုကျမတို့ခုပေးထားတဲ့...ဆေးတွေကိုပဲပုံမှန်တိုက်ရမှာပေါ့နော်...ဟုတ်လား...''
''ဟုတ်ပါတယ်ရှင်...''
ကောင်တာကဆေးပေးသည့်ဆရာမလေးနှင့် အမေးအဖြေလုပ်နေသည့် ရိုးရဲ့ဘေးတိုက်မျက်နှာလေးကို တစိမ့်စိမ့်နဲ့ငေးကြည့်နေမိသည်။
CITEȘTI
မောင့်အမုန်းဒဏ်
Ficțiune generalăဒါလေးကတော့ မနဲ့မောင်ရဲ့အိမ်ထောင်ရေးဇာတ်လမ်းလေးဖြစ်ပြီး နည်းနည်းတော့လောင်မယ်နော်။
