"ကိုကို"
"ဘာျဖစ္ျပန္ၿပီလဲ"
"ကိုကို႔တို႔အိမ္မွာေလ အသီးနီနီအလုံးေတြ
ေတြ႕ခဲ့တယ္ အဲ့ဒါဘာသီးလဲဟင္"
ကမၻာဗိုလ္ေမးတဲ့အသီးကို မာန္သမိုင္းတန္းသိလိုက္သည္။ရပ္ကြက္ထဲကလူေတြ အိမ္မွာ
အဲ့အသီးသီးတိုင္း လာေတာင္းၾကသည့္
ကတၱီပါအသီးကိုေျပာေနျခင္းျဖစ္သည္။
မာန္သမိုင္းသုံးႏွစ္သားအ႐ြယ္ကတည္းက
ေဖေဖ စိုက္ထားသည့္အပင္ျဖစ္လို႔ သက္တမ္းအေတာ္ရင့္ေနၿပီေျပာရမည္။
ကတၱီပါအသီးရဲ႕အရသာက မွည့္လို႔ေျမျပင္ေပၚေႂကြက်မွစားေကာင္းသည့္အမ်ိဳးျဖစ္သည္။
အပင္ကခူးစားရင္ ဖန္တန္တန္အရသာျဖစ္သလို
ခူးၿပီးအမွည့္ခံရင္ ေရနာသလိုျဖစ္တာမ်ားသည္။
ရင္ခြင္ထဲရွိေနဆဲကမၻာဗိုလ္ကို ဖယ္ထုတ္လိုက္ၿပီး
ေျမႀကီးပၚေႂကြေနလား ၾကည့္ေပးဖို႔
ကုတင္ေပၚကဆင္းကာ ပုဆိုးျပင္ဝတ္လိုက္သည္။
"လိုက္မွာလား လိုက္ခဲ့"
ကမၻာဗိုလ္သည္ ကိုကို႔ေနာက္လိုက္ခဲ့ၿပီး
ကိုကိုဘာလုပ္မွာလဲဆိုတာ စိတ္ဝင္စားေနမိသည္။ကိုကိုက ကမၻာဗိုလ္ေျပာလိုက္သည့္အပင္ႀကီးေရွ႕ရပ္ကာ တစ္ခုခုကိုရွာေလသည္။
"ေႂကြမွစားေကာင္းတာ ကမၻာဗိုလ္ရ"
"မွည့္ေနၿပီဟုတ္ဘူးလား ရဲေတာက္ေနတာ
ကိုကိုကလည္း"
"ကတၱီပါသီးပါဆို ကတၱီပါအေရာင္မလို႔ရဲေနတာ မမွည့္ဘူး အိစိစိအေနအထားမွစားလို႔ရတာ"
ကိုကိုေျပာတဲ့အပင္က တအားမျမင့္ဘူး
အရပ္ရွည္သည့္ကိုကိုက အသီးေတြကိုတစ္လုံးၿပီးတစ္လုံးကိုင္ၾကည့္ကာစမ္းၾကည့္ေပးသည္။
"ကိုကို ဟိုအသီးမွည့္ေလာက္တယ္"
ကမၻာဗိုလ္ လက္ညွိုးထားျပသည့္ကတၱီပါအသီးက မာန္သမိုင္း လက္ကမ္းလို႔မရသည့္
အျမင့္မွာရွိေနသည္။ ခုန္ၿပီးခူးလိုက္ရင္
ရေလာက္သည္မလို႔ ေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို ေျမျပင္အားျပဳကာ
အသီးဆီလက္လွမ္း၍ ခုန္လိုက္သည္။
ခုန္ခူးမွလက္ထဲပါလာသည့္အသီးကိုအမိအရကိုင္ကာ ခူးလိုက္နိုင္ေပမယ့္.....
YOU ARE READING
ရှင်သန်ခြင်း၏အဓိပ္ပါယ် (S_2) (Completed)
Fantasyမီးနီအခန်း အနည်းငယ်ပါလို့ အဆင်ပြေမှဖတ်ပါ မီးနီအခန္း အနည္းငယ္ပါလို႔ အဆင္ေျပမွဖတ္ပါ
