ကမၻာဗိုလ္ အိပ္ရာနိုးေတာ့
ကိုကိုေရာက္မလာေသးတာေၾကာင့္
လန္းဆန္းေစရန္ေရခ်ိဳးေခါင္းေလွ်ာ္လိုက္သည္။
အဝတ္အစားဝတ္ၿပီးလို႔ ဆံပင္ေျခာက္ေအာင္ေလမႈတ္စက္နဲ႕မႈတ္ၿပီးတဲ့အခ်ိန္အထိ
ကိုကိုျပန္ေရာက္လာျခင္းမရွိလို႔
အခန္းအျပင္ထြက္ကာ ကိုကို႔ဆီလိုက္သြားဖို႔
ျပင္လိုက္သည္။
အခန္းထဲကထြက္ၿပီးပါပါးရဲ႕အရိပ္အေျခေနကိုၾကည့္ရေသးသည္။ကိုကိုလာမွာပါဆို
လိုက္သြားဖို႔ျပင္ေနတာသာသိရင္
ပါပါးက အကဲပိုလြန္းသည္လို႔ ဆူမွာေသခ်ာသည္။
အခန္းထဲကထြက္ၿပီးအျပင္ကိုၾကည့္ရာ
ဘယ္သူမွမရွိဘူးဆိုေတာ့ တစ္ခ်က္ၿပဳံးလိုက္ရင္းကိုကို႔ဆီကိုသြားဖို႔ေျခလွမ္း႐ုံရွိေသး
ကိုယ့္နာမည္ေခၚလာသည့္ အကိုႀကီးေၾကာင့္
လွည့္ၾကည့္လိုက္သည္။
"ကမၻာဗိုလ္"
"ဟုတ္ အကိုႀကီး"
"အျပင္သြားမလို႔လား"
လက္ထဲဖုန္းကိုင္ထားသည့္ကမၻာဗိုလ္က
အခန္းထဲကေနထြက္လာသည္မလို႔
သိခၤေမးလိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။
"သားရဲ႕ကိုကို႔ဆီသြားမလို႔ပါ"
"အကူညီတစ္ခုေလာက္ေတာင္းလို႔ရမလား"
"အေရးႀကီးလားဗ်....သားရဲ႕ကိုကို႔ဆီသြားမလို႔"
"ကိုယ္ျပန္ေတာ့မလို႔ေလ မျပန္ခင္
ကမၻာဗိုလ့္ကို ေမြးေန႕လက္ေဆာင္ဝယ္ေပးခ်င္လို႔
ကမၻာဗိုလ္ဘာႀကိဳက္လဲ"
"အာ...သားအတြက္လား ေနပါ့ေစ"
"ဝယ္ေပးခ်င္လို႔ လိုက္ခဲ့ပါလား
ေမြးေန႕မွာ ကိုယ္ကျပန္ၿပီေလ
လက္ေဆာင္ေလးမွမေပးခဲ့ရရင္
အခ်ိန္ၾကာတဲ့အထိစိတ္မေကာင္းျဖစ္ေနရမွာ
ကူညီပါကြာ"
ဧည့္သည္အကိုႀကီးစကားေၾကာင့္
ကမၻာဗိုလ္ေတြေဝသြားမိသည္။ကိုယ့္တုန္းက
အကူညီေတာင္းခဲ့တာ အကိုႀကီးကခ်က္ျခင္း
ၿမိဳ႕ေတာ္ဥယ်ာဥ္ကိုလိုက္ပို႔ေပးခဲ့သည္။
ကိုယ့္အလွည့္ၾက ျငင္းပယ္လိုက္ရင္
အိမ္ရွင္မပီသဘူးျဖစ္ေတာ့မယ္။
"အိမ္နဲ႕နီးတဲ့ဆိုင္တစ္ခုမွာဝယ္ေပးမယ္ေလ"
"တကယ္ေတာ့ သားကေမြးေန႕လက္ေဆာင္မယူခ်င္ပါဘူး ဒါေပမယ့္ အကိုႀကီးက
သားကိုကူညီေပးထားတာဆိုေတာ့
လက္ခံလိုက္ပါ့မယ္ ခဏေနာ္
ကိုကို႔ဆီဖုန္းဆက္"
YOU ARE READING
ရှင်သန်ခြင်း၏အဓိပ္ပါယ် (S_2) (Completed)
Fantasyမီးနီအခန်း အနည်းငယ်ပါလို့ အဆင်ပြေမှဖတ်ပါ မီးနီအခန္း အနည္းငယ္ပါလို႔ အဆင္ေျပမွဖတ္ပါ
