"ဦးေလး ခြင့္ေတာင္းစရာရွိလို႔"
ကုပၼဏီကေနအိမ္ျပန္ေရာက္ေရာက္ခ်င္း
ကိုသိခၤနဲ႕ကားနဲ႕ ကေလးသုံးေယာက္ျပန္လာတာေတြ႕ရသည္မလို႔ သူရခန့္ဗိုလ္သည္
ကိုသိခၤကိုအေျခေနေမးၾကည့္ရသည္။
ကေလးသုံးေယာက္ႏွင့္အတူ ကမၻာဗိုလ့္ကိုကစားကြင္းလိုက္ပို႔တာလို႔သိရၿပီး
ကမၻာဗိုလ့္ကိုသူ႕ေကာင္ေလးေခၚသြားတာလို႔သိရျပန္သည္။
အခ်ိန္အေတာ္ၾကာမွ မာန္သမိုင္းရဲ႕ဆိုင္ကယ္ရပ္သံၾကားရၿပီး သားနဲ႕အတူအိမ္ထဲဝင္လာသည့္မာန္သမိုင္းက ခြင့္ေတာင္းစရာရွိသည္ဟုဆိုလာသည္။
ကမၻာဗိုလ္သည္ ကိုကို႔ရဲ႕လက္ကိုတြဲ၍
ပါပါးေဘးမွာဝင္ထိုင္လိုက္သည္။
ကေလးသုံးေယာက္က မုန့္စားေနၾကတာဆိုေတာ့
အိမ္ကိုေကာင္းေကာင္းျပန္ေရာက္ၿပီဟု
စိတ္ေအးရသည္။
"ေတာင္းေလ သားမာန္"
"အသက္ကေလးကို ဟိုလူမျပန္မခ်င္း
ကြၽန္ေတာ့္အိမ္ေခၚထားမလို႔"
"ဟိုလူကဘယ္သူလဲ"
"ဧည့္သည္အကိုႀကီးကိုေျပာေနတာ ပါပါး"
"ဘာလို႔လဲ သားမာန္"
"အဲလူ အသက္ကေလးအေပၚမရိုးသားဘူးထင္လို႔"
"ပါပါးေတာ့ မျမင္မိပါဘူး"
"ကိုကိုကအူတိုေနတာပါပါး"
"ဟြန္းေနာ္ အသက္ကေလး
ကိုကို႔မွာအသက္ကေလးကိုဥထားရတာ
ဖူးစာဦးရာလူသိလား"
"ကမၻာဗိုလ့္ေမြးေန႕က တဘက္ခါေလ
ေမြးေန႕ရွင္အိမ္မွာရွိေနရမယ္လို႔ ပါပါးထင္တယ္
ဒါမွမဟုတ္ သားမာန္လာေနပါ့လားစိတ္မခ်ရင္"
သူရခန့္ဗိုလ္သည္ သားမက္ျဖစ္သူရဲ႕စိတ္ကိုနားလည္ေပးနိုင္သည္။ဦးထြဋ္ဧည့္သည္က
ဘယ္လိုလူစားမွန္းမသိရဘူးဆိုေတာ့
သားျဖစ္သူေ႐ြးခ်ယ္ထားသည့္
အိမ္ေထာင္ဖက္နဲ႕သာသေဘာတူေပးခ်င္သည္။
ကိုယ့္ရဲ႕သားစိတ္ဆႏၵမပါပဲ အတင္းၾကပ္ေခၚေဆာင္ျခင္းခံရၿပီးမွဆိုရင္ အေဖတစ္ေယာက္အေနနဲ႕သားျဖစ္သူနာက်င္ခံစားရမွာကိုမၾကည့္ရက္ေပ။
"ေက်းဇူး ဦးေလး"
"ေရာ္ ခက္ေနပါၿပီ ပါပါးသားကိုလက္ထပ္မဲ့
သားမာန္က ပါပါးနဲ႕daddyကို
သားမာန္ရဲ႕အေဖလို႔သေဘာမထားေသးဘူးလား"
YOU ARE READING
ရှင်သန်ခြင်း၏အဓိပ္ပါယ် (S_2) (Completed)
Fantasyမီးနီအခန်း အနည်းငယ်ပါလို့ အဆင်ပြေမှဖတ်ပါ မီးနီအခန္း အနည္းငယ္ပါလို႔ အဆင္ေျပမွဖတ္ပါ
