《ဖြေဆေး》- ဘာသာပြန် 『Completed』

အခန်း - ၈၅

Chapter ● 85 ●

ချန်ခေါ့သည် သူ့ဘာသာသူတစ်ယောက်တည်းသီးသန့်နေရတာကို ကျင့်သားရနေခဲ့ပြီဟု အမြဲတမ်းထင်မှတ်နေခဲ့သည်။

တစ်ယောက်တည်း အခန်းထဲအောင်းကာ စာအုပ်ဖတ်ခြင်း၊ သီချင်းနားထောင်ခြင်း၊ သဲပန်းချီဆွဲခြင်း၊ အိမ်ကပန်းခြံ၏ ချောင်ချချထောင့်ချိုးတစ်နေရာကနေ ကောင်းကင်ကိုမျှော်ကြည့်ခြင်း အစရှိသည်တို့ကို တစ်နေကုန်တစ်နေခန်း သူလုပ်နိုင်သည်။

သူငယ်ချင်းများနှင့် အပြင်သွားလျှင်လည်း စည်ကားသက်ဝင်နေသော ဘားများ၊ KTV များထဲသို့ ရောက်နေလျှင်တောင် သူသည် ရှိသမျှသောအသံများ၊ ရုပ်ပုံများ၏ စည်းဝိုင်းအပြင်ဘက်ဆီသို့ လွင့်မျောသွားနိုင်သည်။

သူ့တွင် သူသဘောကျသည့်သူ၊ စိတ်ဝင်စားသည့်သူ ရှိသည်။ ထို့အတူ ဟိုလိုလိုဒီလိုလို မရေမရာဖြစ်တတ်သလို စမ်းသပ်စူးစမ်းတတ်သောစိတ်လည်းရှိသည်။ သို့သော် သူ၏ကိုယ်ပိုင်ပိုင်နက်ထဲသို့ အနည်းငယ်လောက် ကျူးကျော်ချင်းနင်းခံရသည်နှင့်တစ်ပြိုင်နက် သူသည် စတင်၍ရှောင်တိမ်းလိုက်လေ့ရှိသည်။

တစ်နေ့တွင် ယခုကဲ့သို့ ချွန်ထက်လွန်း၍ဥပေက္ခာပြုပစ်၍မရသော၊ ထို့ပြင် သည်းညည်းခံရန်လည်း မတတ်နိုင်သော အထီးကျန်မှုနှင့် ရင်ဆိုင်တွေ့ကြုံရလိမ့်မည်ဟု ချန်ခေါ့တွေးတောမထားခဲ့ဖူးပေ။

ယခုတွင်...။

လောလောဆယ်တွင်...။

ကျန်းယွီသော်မရှိတော့သော ကျန်းယွီသော်၏အိမ်ထဲတွင် သူတစ်ယောက်တည်းထိုင်နေသည်။

ကျန်းယွီသော်က အမြဲတမ်းဆေးလိပ်ပြာတောက်ချလေ့ရှိသော ခုတင်ရှေ့ရှိကြမ်းပြင်ပေါ်တွင် ထိုင်နေသည်။

အခန်းထဲတွင် အသံဗလံမရှိဘဲ တိတ်ဆိတ်နေသည်။ ညဘက်ရောက်လာပြီးနောက် တစ်ခါတစ်ရံတွင် အပြင်ဘက်ဆီမှ လွင့်ပျံ့လာသော လှုပ်ရှားဆူညံသံများကြောင့် ပတ်ဝန်းကျင်တစ်ခွင်ကို ပိုမို၍ ဆိတ်ငြိမ်စေသည်။

တစ်ယောက်တည်းရှိနေခြင်း၏ အလွန်အမင်းပြင်းထန်သော အထီးကျန်ခံစားချက်ကြောင့် သူသည် မွန်းကျပ်ဆို့နင့်နေသည်။ မြောင်က ခပ်ဖွဖွလျှောက်လာပြီး သူ့ခြေထောက်ဘေးတွင် ဝင်လှဲချလိုက်သောအချိန်တွင် ချန်ခေါ့သည် အသက်ရှူ၍မရလုနီးပါးဖြစ်သွားသည်။