Ailem

Yeni Ailem

"Kızımıza kal geldi galiba Murat." Gözlerimi onca adamdan çekip konuşan kişiye baktım. İmkanı yoktu bu kadar kişinin ondan çıkmasına. "Valla hanım ben olsam bana da kal gelirdi, gerçi zaman zaman gelmiyor değil." Gözlerim Murat beye kaydı. Burada neden sadece iki tane kadın on tane erkek cinsiyeti vardı.

Murat beyin karısı yerinden kalkıp yanıma geldiğinde elimden tuttu sonra peşinden sürükledi. Koltuğa oturduğumuzda derin bir nefes aldım. "Kızım," dediğinde yüzüne baktım, "hazırsan başlayalım." Hazır olmak mı? Buna kim hazır olabilirdi ki? "Hanım bence alıştıra alıştıra söyle," dönüp Murat beyin bacağına vurdu. "Sus Murat sen işime karışma," bana döndüğünde iki elimi de avuçlarının arasına aldı. "Bak şimdi bu odadakiler senin abilerin, ikizin ve kardeşin."

"Ne," diyebilmiştim kısık bir sesle. Ufak bir kıkırtı duyduğumda dönüp bakamadım bile. "Bir de kızım," daha ne olabilirdi ki, "Burada olmayan iki abim daha var."

"Siz ne yaptınız?" Duyduğum ses gür bir kahkahaya dönüştüğünde dönüp baktım. Kahverenginin tonlarını taşıyan çocuk sonunda gülmekten nefes alabilmişti ki konuşabildi. "İstersen bayıl bir de Feriha."

"Feriha değilim ama bayıldım, ayılamıyorum." Ufak bir kıkırtı da yanındaki çocuktan gelmişti. "İşte aradığım medeniyet, aradığım feraset. Aldım, kabul ettim, kız kardeşim ilan ettim. Tam bana layık bir kardeş. Allahım duydun sesimi, yarabbim şükür," motorunu soğutmadan konuşmaya devam etti, "Kız bana bak," gözlerim hala ondayken bunu söylemesi bir garipti, takılmadım. "Dışarıdan baktım yeşil türbe içine girdim estağfurullah tövbe çıkma sakın." Gerçekten gülmeye halim olsaydı gülerdim, ama kırmamak adına tebessüm ettim.

"Girdap, oğlum bir dur Allah aşkına, karıştırma ortalığı." Annesine yönelik ağzına kilit işareti yapıp susmuştu. "Kızım, önce bizden başlayalım. İsmim Sevgi, avukattım ama gördüklerine bakmak için bıraktım. Gerçi arada şirketin işlerine bakıyorum abine yardımcı olmak adına," acaba hangi abiden bahsediyordu.  "Baban, Murat. Turizmle ilgileniyor. Otel zincirlerimiz var." Murat beyin suratında içimi ısıtmaya yetecek bir gülümseme vardı. Ufak bir tebessüm kondurdum dudaklarıma.

"Burada olmayan ve en büyük abin Lodos, 29 yaşında, otellerimizin ceosu. Babanın yolundan gitti, gezmeyi de çok sever zaten, onun sayesinde otel zincirlerimiz oldu. İkinci abin Poyraz, 28 yaşında avukat. İkisi de yeni açacağımız bir otel için yurt dışında işleri hallediyor. O yüzden yoklar." Başımı salladım onaylarcasına başka ne yapabilirdim ki. Galiba bahsettiği avukat abi de Poyrazdı. Sonra sol tarafı işaret edip en baştan başladı anlatmaya, galiba herkes sıraya göre oturmuştu bu benim için daha iyiydi.

''Üçüncü abin Asrın, 27 yaşında, polis,'' Asrının yüzüne baktığımda aynı Çağında gördüğüm nefreti gördüm yemyeşil gözlerinde. Neden, diye içimden diretircesine sorarken yüzüne karşı hiçbir şey diyememiştim. Neden benden nefret ediyorlardı. Karışan kız kardeşlerini çok sevdikleri için mi? İkimizde birbirimize sadece baktık, gözlerimizi birbirimizden çekmek bir yenilgiymiş gibi, diğerinin çekmesini bekledik.

''Dördüncü abin, evin ilk ikizlerinden büyük olan Çağan,'' duyduğum sesle mecbur Asrının yanındaki genç adama baktım. Bana bakıyordu, gülümseyen gözlerle. Hastanedeki doktor. Kız kardeşi olduğumu öğrenen ilk kişiydi bu evde. O okumuştu en önce sonuçları. ''25 yaşında ve doktor,'' benim gözlerimin mavi olması onun buz mavisi gözlerini kıskanmadığım anlamına gelmiyordu. Baktıkça baktırtıyordu kendini. Hele gülünce kısılan gözlerinin büründüğü mavilikler içini ısıtırdı her insanın. Mimiksiz suratıma onun içinde bir tebessüm ekledim.

''İkizlerden ikincisi beşinci abin Çağın,'' dediğinde Sevgi hanımın sesi gittikçe kısılmıştı. Çağanın yanında oturan kişiye bakmamıştım bile. Gözlerim hala içimi ısıtan gözlerdeydi. Sevgi hanımın bana tanıtacağı kişiyi ben bu eve adım atmadan hayatımdan silmiştim. ''25 yaşında, psikolog.'' Sesinden akan hüznü duyabiliyordum. Odadaki herkes şahit oluyordu şu an olanlara. Herkesin gözü bir bana bir de ona değiyordu, bakmıyordum ama anlayabiliyordum. İçlerinde Çağan sadece bana bakıyordu, güçlü olmamı istercesine. Bende sadece ona bakıyordum, güçlü durabilmek adına.