Κεφάλαιο 15

40 8 0
                                    

«Κλόι…» Η γνώριμη γυναικεία φωνή γεμίζει τα αυτιά μου και ανοίγω τα μάτια μου.

Όλα είναι λευκά γύρω μου. Κατάλευκα. Αφύσικα.

«Κλόι...» Αυτή τη φορά, μπορώ να ακούσω το επείγον στη φωνή που φωνάζει το όνομά μου και συνοφρυώνομαι.

Ξέρω αυτή τη φωνή. Ξέρω αυτόν τον παράξενο γλυκό ήχο, αλλά δεν μπορώ να συνδέσω τις σκέψεις στο κεφάλι μου.

Νιώθω τόσο λήθαργη που μετά βίας μπορώ να έχω επίγνωση του περιβάλλοντός μου.

«Κλόι, δεν έχουμε πολύ χρόνο», μιλάει απελπισμένα.

«Ντέμπορα;» Ρωτάω χαμηλόφωνα, νιώθοντας λίγο λιγότερο μπερδεμένη και ζαλισμένη, αλλά δεν είμαι σίγουρη αν είναι αυτή που μου μιλάει.

«Άκουσέ με προσεκτικά. Δεν πρέπει να τον εμπιστεύεσαι, εντάξει;» λέει και η ανησυχία στη φωνή της κάνει τις τρίχες στο σώμα μου να σηκωθούν. Παρόλα αυτά, γυρίζω στον άξονα μου αργά, αναζητώντας την στον απέραντο χώρο του τίποτα που απλώνεται γύρω μου.

«Που είσαι; Ποιον δεν πρέπει να εμπιστευτώ;» Η φωνή μου τρέμει λίγο, αλλά καταφέρνω να απωθήσω το αίσθημα της δυσφορίας όσο πιο μακριά γίνεται.

Δεν μου απαντάει κανείς.

«Ντέμπορα!« Υψώνω τον τόνο της φωνής μου και αντηχεί κάπου μακριά. «Ντέμπορα! Που είσαι;»

Σιωπή.

«Ντέμπορα!» Περπατάω πέρα ​​δώθε, αλλά ξέρω ότι δεν υπάρχει τρόπος να μάθω πού πήγε ή πού είναι. «Ντέμπορα!»

Μετά, ξυπνάω.

Το σκοτάδι είναι το πρώτο πράγμα που με καλωσορίζει όταν ανοίγω τα μάτια μου. Ο αποπροσανατολισμός και η υπνηλία δεν κάνουν τίποτα για τις θαμπές αισθήσεις μου και πρέπει να βλεφαρίσω μερικές φορές για να συνηθίσω τον φωτισμό.

Στην πραγματικότητα, μου παίρνει μερικές στιγμές για να συνέλθω και να αρχίσω να έχω επίγνωση του περιβάλλοντός μου. Το δωμάτιο μου είναι αμυδρά οικείο, αλλά το αναγνωρίζω πλήρως μέχρι να με πλημμυρίσουν οι αναμνήσεις.

Είμαι σε ένα δωμάτιο σε ένα ξενοδοχείο διέλευσης έξω από το Smithville, στο Τενεσί... Και είμαι μόνη.

Η συνειδητοποίηση αυτού του γεγονότος με κάνει να καθίσω ξαφνικά. Η ζάλη που προκλήθηκε από το απότομο σήκωμα με αδυνατεί για λίγα δευτερόλεπτα, αλλά όταν καταφέρνω να το ξεπεράσω, τρέχω τα μάτια μου ολοταχώς γύρω από το μικρό δωμάτιο.

Τρικυμία (Wings #3)Where stories live. Discover now