Κεφάλαιο 23

48 7 1
                                    

Η πόρτα του δωματίου ανοίγει και η επιβλητική φιγούρα του Χανκ Σεντ Κλαιρ εμφανίζεται στο οπτικό μου πεδίο.

Φοράει στρατιωτικό παντελόνι και ένα μαύρο μπλουζάκι που αγκαλιάζει τους ώμους του σαν να ήταν φτιαγμένο μόνο για αυτόν. Τα λυτά μαλλιά του πέφτουν πάνω από το μέτωπό του και καλύπτουν μέρος των ματιών του και υπάρχουν λεκέδες αιθάλης στα ζυγωματικά και στο μέτωπό του, σαν να είχε ξοδέψει ώρες κάνοντας μηχανικές εργασίες και να είχε τρίψει επανειλημμένα τα χέρια του στο πρόσωπό του.

Παρακολουθώντας τον, δεν μπορώ παρά να νιώθω τους ώμους μου να τεντώνονται και το εσωτερικό μου να σφίγγει.

Αυτήν τη στιγμή, είμαι εγκατεστημένη στον γάντζο δίπλα στο Ντάνιαλ. Δεν κάνω κάτι συγκεκριμένο. Απλώς κρατάω το χέρι του αγοριού που είναι αναίσθητο για περισσότερες από τέσσερις μέρες, ενώ νιώθω ανήμπορη που δεν μπορώ να το βοηθήσω.

«Πώς είναι;» Οι λέξεις φεύγουν από τον Χανκ τόσο φυσικά, που με βγάζει εκτός ισορροπίας. Στην πραγματικότητα, ο αδέξιος τρόπος με τον οποίο πέφτει στον άδειο χώρο δίπλα μου, σαν να ήμασταν αρκετά κοντά για να εισβάλουμε ο ένας στον ζωτικό χώρο του άλλου, κάνει ένα ίχνος άγχους να με διαπεράσει.

Αντανακλαστικά, το χέρι με το οποίο κρατάω αυτό του Ντάνιαλ σφίγγει και, παρόλο που γνωρίζω την εγγύτητα του Χανκ, αναγκάζω την προσοχή μου να ακουμπήσει στον δαίμονα με τα γκρίζα μάτια.

Ο Ντάνιαλ, σε αντίθεση με τον Χανκ, φαίνεται αδύναμος και εύθραυστος. Μια σαφής αντίθεση με τη δυνατή και ακατανίκητη εικόνα που έχω για εκείνον στο κεφάλι μου.

«Το ίδιο», απαντώ και η φωνή μου ακούγεται βραχνή από την έλλειψη χρήσης. Από το περιστατικό με τον διοικητή δεν μιλάω σχεδόν καθόλου με κανέναν. Η λίγη εμπιστοσύνη που είχα στη Δρ Χάρπερ έχει φύγει τώρα που ξέρω σε ποιανού πλευρά είναι. Τώρα που ξέρω ότι απολύτως όλα όσα συμβαίνουν σε αυτό το μέρος θα φτάσουν στα αυτιά του ανθρώπου που απείλησε να μας κρατήσει αιχμαλώτους και ομήρους.

Έτσι, οι αλληλεπιδράσεις μου με τους ανθρώπους του καταφυγίου είναι σχεδόν ανύπαρκτες.

Οι μακροσκελείς συζητήσεις που είχα με την Ολίβια Χάρπερ έχουν αντικατασταθεί από περίεργες και σύντομες, που μπορούν να περάσουν για γρήγορες ερωτήσεις που απαντώνται πάντα με μονοσύλλαβες.

«Θα γίνει καλά», διαβεβαιώνει ο Χανκ και, με την άκρη του ματιού μου, παίρνω μια γεύση από το γωνιακό, επιβλητικό προφίλ του.

Τρικυμία (Wings #3)Onde as histórias ganham vida. Descobre agora