အပေးအယူဆန်သောချစ်ခြင်း

အပိုင်း(၇)

နောက်တနေ့မနက်ရောက်တော့ Emma အခန်းထဲမှာ ရှုပ်ပွနေသည်။

ချွတ်လက်စCondom တွေ၊ ခေါင်းအုံးတွေ၊ စောင်တွေဖရိုဖရဲ။

သူဇာနိုးလာတော့ မနက်(၆)နာရီလောက်ရှိရော့မည်။

ကိုမျိုးလွင်နဲ့ သူဇာနဲ့ ကြင်စဦးမောင်နှံတွေလို ပူးပူးကပ်ကပ်အိပ်လျက်ရှိသည်။

သူဇာ နိုးလာမှ ဝတ်လစ်စလစ်ဖြစ်နေတဲ့ ခန္ဓာကိုယ်မှာ အဝတ်တွေ ပြန်ရှာယူပြီး ဝတ်ရသည်။

သူဇာ Emma အိပ်ခန်းက ထွက်လာတော့ ဘယ်သူမှ မနိုးသေး။

ကိုမျ်ုးလွင်ကို ကြည့်လိုက်တော့လည်း နှစ်ခြိုက်စွာ အိပ်မောကျနေသည်။

ကိုမျိုးလွင်က အိပ်ပျော်နေပေမဲ့ သူ့လီးကတော့ အိပ်မနေပါ။ ထောင်မတ်နေသည်။

သူဇာ ပြုံးစိစိ ကြည့်ရင်း အိမ်သို့ပြန်လာခဲ့သည်။

အိမ်ရောက်တော့ အောက်ထပ်က အခန်းမှာ မင်းထက်နဲ့ ဝင့်ဝါအိပ်ပျော်နေသဖြင့် အပေါ်က ဧည့်သည်လာရင် အိပ်တဲ့အခန်းဆီတက်လာခဲ့သည်။

အဝတ်တွေအကုန်ပြန်ချွတ်ပြီး ရေချိုးခန်းထဲဝင်လိုက်သည်။

ရေပန်းအောက်ဝင်လိုက်မှ သူ့စပ်ပတ် ခပ်စပ်စပ်ဖြစ်နေတာကို သိလိုက်သည်။

ထိုအခါမှ မနေ့ညက ကိုမျိုးလွင် လက်ချက်မှာ သူ လူးလူးလိမ့်လိမ့်ဖြစ်ခဲ့တာ ပြန်သတိရမိသည်။

ညက ၃၊၄ချီလောက်နွဲခဲ့တာတောင် ကိုမျိုးလွင်ရဲ့ သက်လုံအားက လျော့မသွား။ အောချရမည်။

သူဇာ တွေ့ဖူးသမျှ ယောကျ်ားတွေထဲ လိုးအတတ်ဆုံးနဲ့ အမိုက်ဆုံးယောကျ်ားတစ်ယောက်ပင်။

ရေချိုးပြီးသည်နှင့် သူဇာ နောက်တစ်ရေးပြန်အိပ်လိုက်သည်။

နိုးလာတော့ မနက် (၁၁)နာရီကျော်ပြီ။

အောက်ထပ်က သူဇာတို့လင်မယားအိပ်ခန်းဆီ ဆင်းလာခဲ့တော့ ဝင့်ဝါမရှိတော့ပေ။

ပြန်သွားပြီ။

ဗိုက်ဆာတော့ ကောင်းနိုးရာရာတစ်ခု ချက်စားနေလိုက်သည်။

တအောင့်လောက်ကြာတော့ မင်းထက်လည်း ဆင်းလိုက်လာသည်။

"မောနင်း ကို။"