အပေးအယူဆန်သောချစ်ခြင်း

အပိုင်း(၂၀)

အခန်း(၂၀)

နှစ်ယောက်သား မနက်စာကိုHotel က ကျွေးတာကို စားပြီးနောက် ပုသိမ်မြို့ဆီ ချီတက်လာခဲ့သည်။

ဘုရားအရင်ဖူးကြသည်။

ဘုရားဖူးပြီး မြန်မာထမင်းဆိုင် ကောင်းကောင်းတစ်ခုတွင် နေ့လည်စာ ဝင်စားလိုက်ကြသည်။

ပြီးရင် ဈေးပတ်ကြ၏။

ဈေးထဲမှာ သူဇာ မြင်မြင်သမျှ လက်ညှိုးထိုးပြီး စားနေသည်။

"သူဇာ အစာမကြေဖြစ်မယ်နော်"

"ဘာမှ မဖြစ်ပါဘူး မောင်ရဲ့"

ဈေးမှာ လည်ပတ်ပြီး ရုံတင်နေသောမြန်မာကား တစ်ကားဝင်ကြည့်လိုက်သေးသည်။

အစက ရုပ်ရှင်ကြည့်နေတာအကောင်း။

တစ်ဝက်လောက် ရောက်တော့ ကိုမျိုးလွင် ဗွေစဖောက်လာသည်။

လူငယ်လေး အတွဲတွေလို သူဇာရင်သားတွေကို ကျူးကျော်သည်။

စုံတွဲခုံတွေ ယူထားသည့်အပြင် မှောင်မှောင်မဲမဲဆိုတော့ ဘယ်သူမှ သေချာမမြင်။

ရင်သားတွေဆီလက်က ရောက်လိုက်၊ ခိုးခိုးနမ်းလိုက်နဲ့ ကိုမျိုးလွင် တော်တော်အလုပ်ရှုပ်နေရှာသည်။

ထမိန်အောက်က စပ်ပတ်ဆီကိုပါ လက်က ကျူးကျော်ချင်သေးသည်။

သူ့လက်က ကိုင်နေကျ နေရာဆိုတော့ ဘာပြီးရင် ဘာလာမလဲ သိနေသည်။

ကိုမျိုးလွင် သူဇာစပ်ပတ်ကို ထမိန်အောက်ကနေ နှိုက်နေသည်။

ပင်တီတစ်ထပ်ခံနေသဖြင့် လိုချင်သော နေရာကို မရောက်သေး။

ပင်တီ၏ခါးစည်းကြိုးကနေ ကိုမျိုးလွင်လက် ဝင်ချလာသည်။

နောက်ဆုံးလိုချင်သောနေရာသို့ရောက်ရှိသွားလေသည်။

မှောင်မှောင်မည်းမည်းနဲ့ သူဇာစပ်ပတ်ဆီ လက်က ရောက်ရှိနေတော့သည်။

သူဇာ ပြနေသော ရုပ်ရှင်ကိုလည်း စိတ်မဝင်စားနိုင်တော့။

ဘေးဘီတချက်ကြည့်လိုက်ပြန်တော့လည်း ရုပ်ရှင်ကြည့်တဲ့အတွဲတွေနဲ့၊ သူတို့လိုပင် ပွတ်လိုက် အလုပ်ရှုပ်လိုက်ဖြစ်နေသော အတွဲတွေနှင့်။