အပိုင်း(၅၁)

1.5K 3 0
                                    

ဆိုဖာပေါ်တွင် နှစ်ဦးသားမလွတ်တမ်းတင်းတင်းပွေ့ဖက်ထားကြသည်။

သူဇာက ကိုမျိုးလွင် ရင်အုပ်ပေါ်တွင်မေးတင်ကာ သူ့ရင်အုပ်ကို လက်နှင့် အသာအယာပွတ်သပ်နေသည်။

သူမ ချစ်ရသောအမျိုးသားရဲ့ ရင်ခွင်ထဲ သူမမှေးစက်နေရပြီ။

သူရဲ့ ရင်အုပ်တွေကိုချစ်သည်။

သူ့ရဲ့ ရင်ဖတ်မွှေးတွေကိုလည်းချစ်သည်။

သူ့မျက်နှာလေးကိုလည်း ချစ်သည်။

မှုတ်ဆိပ်မွှေးလေးကိုပါချစ်သည်။

သူ့ရဲ့ သန်မာမှု၊ ကြမ်းတမ်းမှုတွေကိုလည်း ချစ်သည်။

သူဖြစ်တည်နေတာကိုပင် ချစ်နေရပါသည်။

"အေးလာသလိုပဲ....မောင်"

"အေးမှာပေါ့...သူဇာရဲ့......အခုမောင်တို့နေကြတဲ့ပုံစံကိုကြည့်အုံး....အဟတ်.....ဟတ်"

"ခစ်.....ခစ်.....ခစ်"

သူဇာလက်ဖျံတွေမှာ အအေးဓာတ်ကြောင့် ကြက်သီးမွေးညင်းတွေထနေသည်။

အဝတ်အစားဆိုလို ဘာမှမရှိ။

တုံးလုံးလေးတွေနဲ့ ဆိုဖာပေါ် အမောဖြေနေကြသည်။

"လာ......လာ......မောင်တို့အပေါ်ကအခန်းထဲသွားရအောင်။ ဒီမှာဆိုအေးတယ်"

ကိုမျိုးလွင် သူဇာကိုယ်လုံးလေးကို ပွေ့ချီကာ အပေါ်ထပ်ရှိ သူ့အခန်းဆီတက်လာကြသည်။

နှစ်ယောက်စလုံးက ကမ္ဘာဦးက သက်ရှိလူသား(၂)ဦးလို ဘာအဝတ်အစားမှ မကပ်။

"အမယ်လေး...........မောတာဗျာ။"

"ခစ်........ခစ်......ခစ်"

သူဇာ ယီလေးခိုပြီး ကိုမျိုးလွင်ခေါ်ဆောင်ရာနောက် လိုက်ပါလာခဲ့သည်။

"ကဲ.........ရောက်ပါပြီခင်ဗျာ။"

"သူဇာကို အပေါ်ထပ်ထိ ပွေ့ချီလာရလို့ မောင်မောသွားပြီဗျာ။"

အိပ်ခန်းတစ်ခုလုံးက သူ့ပစ္စည်းသူ အစီအရီဖြင့် သပ်ရပ်သန့်ရှင်းနေသည်။

အိပ်ခန်းတစ်ခုလုံးကို အပြာ၊ မီးခိုး၊ အဖြူရောင်ကကို အဓိကသုံးထာသည်။

အပေးအယူဆန်သောချစ်ခြင်းWhere stories live. Discover now