ESARETİNDEN KURTULUŞ

1.4

🌙

Bugün Aslan ile beraberdi Zümrüt. "Arkadaşlarım geldi şehir dışından. Akşam sahile gideceğiz geliyorsun değil mi?" Aslanın sorusu ile düşündü Zümrüt, artık ona güveniyordu. Bu evde ona iyi davranan cehennem ateşlerini söndürmeye çalışan tek kişi oydu. "Baban izin vermez ki... Babamın şehitliğine gidecektim ama izin vermedi bana biliyor musun Aslan?" Bu konu da fazlasıyla içerlemişti Zümrüt. On beş yaşında bir genç kızdı ama ergenliğini yalnızca Aslan ile yaşıyabiliyordu. "Atla madem. Bana bir şey söyleyemez, ilk durak şehitlik. Çok ağlama bak sümüklerini saçlarına sürerim." Güldü Zümrüt, Aslan her ne kadar kabul etmese dahi onu bir abi gibi görüyordu. "Saçlarıma kıyar mısın? O kadar kötü müsün Aslan Yurtel?" Bazı anları vardı saniyelik mutlulukları. Nadirdi ama bugün o mutlu anların çoğunluk olduğu bir gündü. "Sen ağlayarak yüreğime ateş düşürecek kadar kötü müsün Zümrüt Yurtel?" Zümrüt yüzünü astı. "Hani böyle şeyler ima etmeyecektin?" Aslan başını ondan tarafa çevirdi. "Dayanamıyorum, sana olan sevgimi sana söyleyememek, gösterememek ne kadar kötü biliyor musun? Zümrüt çok seviyorum kızım seni..." Zümrüt daha az önce bindiği arabanın kapısını açmak için yeltendi. Aslan onu okuldan almaya gelmişti ama gene konuyu buralara getirmişti. "Sana iyi günler Aslan abi. Seninle hiçbir yere gelmeyeceğim. En azından hislerinin yanlış olduğunu anlayana kadar." Kapıyı açmaya çalıştı ama açamadı yan taraftaki Aslana baktı. Aslan elini yumruk yapmış direksiyona vurmuştu. Bu Zümrütü ürkütmüştü. "Bıktım amına koyayım. Hala abi diyorsun kızım hala ya. Yanlışsa yanlış Zümrüt. Ben seni yanlışta olsam doğru da olsan seveceğim." Buna cevap vermezken tekrar kapıya yöneldi Zümrüt. "Aslan, arabadan inebilir miyim? Seninle gelmek istemiyorum. İki hafta sonra sınavlar başlayacak çalışmam lazım." Aslan hızla kafasını iki yana salladı. "Özür dilerim. Lütfen bu gece benimle olmanı istiyorum. Söz veriyorum istediğin zaman geri döneriz." Zümrüt bu ısrarlarının sebebini anlamasa dahi kabul etmek zorunda kaldı.

Karanlık çökmüştü Ordunun güzel sahiline Aslan birasını Zümrüte doğru uzatırken Zümrüt kafasını iki yana salladı. "Yarına ödevim var akşam onu yetiştireceğim. Sigaran varsa versene." Aslan bir şey söylemeden cebindeki paketi ve çakmağı Zümrüte verdi. "Aslan," dedi arkalarından bir kız sesi. "Biliyordum Zümrütü getireceğini. Bak ben de abimi getirdim." Bunu söylerken yanındaki ürkütücü adamı göstermişti genç kız. "Beni nerede tanıyor ki?" Aslan gülümsedi. "Beni tanıyan yüreğimdeki yangını da tanıyor güzelim." Bir şey söylemek yerine sustu Zümrüt. Yanlarına gelen genç kız önce Aslana hemen ardından Zümrüte sarılmıştı. "Dilan ben sende Zümrüt olmalısın. Küçüksün sen daha, Aslan aptal mısın sen bir de kızın eline sigara vermiş." Dilan Aslana yüklenirken abisi Aslan ile el sıkışıyordu. Hemen ardından Zümrüte baktı Dilanın abisi. O an onun için dünya dönmeyi bırakmış gibiydi. Uzun bir süre yeşil gözlere baktı, doya doya ezberlemek istiyormuş gibi. Zümrüt ise bakışlardan rahatsız olup Aslana baktı. Arkadaşı ile gülerek sohbet ediyordu. "Vural, Vural Aslanbey ben." Elini uzatmıştı mest olmuş sesi ile Vural, Zümrut ise o elin kanlı olduğunu görmeden oradan kurtulmak adına hızla sıkmıştı. "Zümrüt bende, Aslan beni yengem aradı acil eve gitmem lazımmış. Görüşürüz size iyi eğlenceler." Bu rahatsız edici ortamda daha fazla kalmamak adına uydurduğu bir yalandı. Aslanın buradan eve sabaha karşı döneceğini biliyordu. Bunu fırsat bilerek babasının yanına gidecek doya doya onun yanında ağlayacaktı. "Aslan, siz eğlencenize bakın. Dilan, Osmanlar sizinle ona göre davran. Ben de bu küçük hanımı evine bırakayım." Zümrüt hızla Aslana baktı kabul etmemesi adına ama o kafasını sallamıştı. "Gerek yok Vural abi. Beni zaten abim almaya gelecek." Kuzeyi düşünerek söylemişti bunu zaten Aslan da kimden bahsettiğini biliyordu. "Öyle olsun küçük kız. Tekrardan karşılaşacağız bunu bil." Zümrüt hızla arkasını dönmüştü bu adam hem korkutucu hem de sinir bozucuydu. "Osman," dedi Vural ardındaki en iyi adamına. "Küçük hanım bundan sonra bizim gözetimimiz altında." Osman ise hızla konuşmuştu. "Emrin olur abi, ben arabayı alıp peşinden giderim." Vural konuşmadı Osman ise hızla oradan tüydü.