တစ်ကိုယ်​ကောင်းဆန်​သော ဗီဇ《 ဘာသာပြန် 》一念之私 The Selfish Gene

Chapter 29.2 [ Unicode ]

အပိုင်း(၂၉.၂)
ကိုယ့်ကိုမလိုချင်​တော့ဘူးလား?

ကျီချန်ဖုန်းက နံရံတစ်ဖက်ကိုတိတ်တဆိတ်မှီထားပြီး အခန်းတံခါး​ရှေ့မှာရပ်နေတာကို တွေ့လိုက်ရတော့ စိတ်တွေ လွတ်သွား​ပြီး လွီ​ဆွေ့ကိုစကားပြန်​ပြောဖို့​တောင်မေ့သွား​တော့၏။

ဘယ်​လောက်ထိ အသိစိတ်​ပျောက်ချင်သလိုဖြစ်သွားသလဲဆိုလျှင် လမ်းလျှောက်တာ​တောင်ရပ်လိုက်ပြီး အသက်ရှုဖို့တောင် မေ့သွားသလိုပင်။

SHIT ကျိုးကျီယွိကို ငါတကယ်သံသယမ၀င်သင့်ဘူး၊ ဒီ​ကောင်က PUA နတ်ဘုရားအတိုင်းပဲ။

ကျီချန်ဖုန်းက ကိုယ်ကိုတည့်တည့်မတ်မတ်ရပ်ထားပြီး ​အသံကြားသဖြင့် ကော်ရစ်ဒါဘက်ကိုလှည့်ကြည့်လာ​တော့ လွီ​ဆွေ့နဲ့ကျွန်တော့်ကို သဘာဝအတိုင်း မြင်လိုက်ရ​တော့သည်။

ကျွန်​တော့်အင်္ကျီရဲ့အပေါ်ဆုံး ကြယ်သီးသုံးလုံးမှာပွင့်​နေပြီး ရင်ဘတ်ရဲ့အနေအထားကိုလည်း ​ပေါ်လွင်​နေ​စေ၏။

လွီ​ဆွေ့က ခုနက ကျွန်​တော့်တစ်ကိုယ်လုံးပူ​နေတာပဲလို့ပြော​နေရင်း သူ့လက်ဖဝါးက ရင်ဘတ်ကို ဖိထားလျက်ရှိ​နေသည်ကို ကျီချန်ဖုန်းတစ်​ယောက်​တွေ့သွားခဲ့​လေသည်။

တိုက်ဆိုင်လိုက်တာများကွာ ...!?

သူကဟိုတယ်ခန်းတံခါးဝမှာ​စောင့်​နေခဲ့တာ​တောင် ငါက အရက်မူးမူးနဲ့ပြန်​ရောက်လာပြီး ​​ရောက်လာပြန်​တော့လဲ တစ်ခြားလူတစ်ယောက်ရဲ့လက်ကရင်ဘတ်ကိုဖိထားတာခံ​နေပြီး​တော့တဲ့။

ဤကမ္ဘာတွင်၊ ဒီလိုပုံစံကိုမြင်လိုက်ရတာ​တောင်  ကျွန်​တော်နှင့်လွီ​ဆွေ့ကြားတွင် ဖြူစင်သော ခင်မင်ရင်းနှီးမှုရှိသည်ဟု​ပြောလျှင် ကျန်းကျဲ့ယွမ်တစ်​ယောက်ကသာယုံနိုင်​ပေလိမ့်မည်။

အ​တွေးမျိုးစုံမှာ ဖရိုဖရဲပြန့်ကျဲ​နေပြီး အသက်ရှုကြပ်လာကာ မသိစိတ်ကလွီ​ဆွေ့ရဲ့ပံ့ပိုးမှုကနေ တိတ်တဆိတ်ထွက်လာခဲ့မိ၏။

လွီ​ဆွေ့သည် အတော်လေးပိုင်းခြားသိမြင်တတ်ပြီး အ​ရှေ့၌ရှိ​​နေသူသည် ကျီချန်ဖုန်းဖြစ်သည်ကို မြင်သောအခါတွင် ကျွန်​တော့်အားအလွန်အမင်း အနှောက်အယှက်မပေး​တော့ဘဲ အလွယ်တကူ လွှတ်​ပေးလိုက်လေသည်။