27.Bölüm⚓️

2.8K 258 86
                                    


Hapisteki Emanet çok yakında raflarda!🐺

Kapak paylaşımı ve tüm gelişmelerden haberdar olmak için Instagram: rumistt

ASİYE

Kütüphaneden yorgun adımlarla çıktım. Hemen eve geçip uyumak istiyordum.

Aklıma gelen birilerine dayanamazken hemen telefonumu elime aldım.

"Ne yapıyorsun?"

Ona ders çalışmaya gideceğimi söylemiştim, sanırım rahatsız etmemek için hiç aramamıştı.

"Hiç yavrum, arkadaşlarla mekandayım. Sen çıktın mı?"

Ne?

Mekan neresiydi? Arkadaşlar dediği kimlerdi? Bana hiçbir şey söylememişti!

"Çıktım da neredesin anlayamadım. Mekan ne?"

Kaşlarım hemen çatıldı.

"Bardayız ya, sen takıl kafana göre. Yarın seni alırım."

Ne?

Barda mıydı?

Bana hiç sormamıştı! Gideceğim bile dememişti! Benden sıkılmış mıydı, yine eskiye mi dönüyordu? Arkadaşları kadın mıydı?

İçim içimi yerken yanımda bir araba durdu. Korkuyla bağırdım.

"Manyak mısın sen be?"

Camı hafifçe araladı.

"Atla!"

Bu ses...

Barkın...

İnanamayarak ona baktım. Bana yalan mı söylemişti? Beni kandırdığına inanamıyordum!

"Bin yoksa kaçırırım!"

Kıkırdadım ve etrafıma baktım.

"Kaçıramazsın, polisi ararım!"

Aniden kapısını açtı.

"İyi, gel bakalım seni nasıl bindiriyorum!"

Küçük bir çığlık attım ve hemen arabaya bindim. Bu adam gerçekten deliydi! Kapısını kapattı ve bana yaklaştı.

"Sen delisin!" Kıkırdadım. "Deli!" Beni belimden kavradı.

"Senin delin mi?" Dudağıma uzun bir öpücük kondurdu.

Kollarımı boynuna sardım. Barkın yavaşça belimi okşadı. Başını boynuma gömdü, dudaklarını boynuma bastırdı. İçim bir hoş oldu, dayanamadan gülümsedim.

"Barkın..."  Saçlarını okşadım.

Buraya neden gelmişti, ne zamandır buradaydı bilmiyordum. Yavaşça geri çekildim.

"Demek bardaydın!" Elimi sakallarına götürdüm. "Seni geberteceğimi biliyorsun." Sırıttı.

"Biliyorum, küçük bir şakaydı." Dedi.

Dudaklarıma uzanıp sıcacık bir öpücük kondurdu.

"Kaç saattir beni bekliyorsun? Alacağını bilmiyordum, bilseydim daha erken çıkardım."

"Bölmek istemedim. İki saat oldu, çok da değil."

İki saattir burada öylece bekliyor muydu? Dudaklarına uzanıp onu ben öptüm.

"Çok olmuş." Başımı göğsüne yasladım. "Nereye gideceğiz peki?" Belime sarıldı.

"Seni eve bırakırım diye düşündüm. Bir plan yapmamıştık."

Karanlık Liman AlaboraWhere stories live. Discover now