Exquisite Saga #1: Chianti Callahan

Chapter 4: The Escort

CHAPTER 4

CHIANTI'S POV

Hapit na hapit ang suot ko na itim na damit. If you'll look at my closet, you'll find an abundance of black dresses. Iyon ang sinusuot ko kapag nakikipagkita ako sa mga nagiging kliyente ko. Because I'm mourning for myself.

Before I'm finally taken by Exquisite, Victoria tried to stopped me. Pero hindi ako tumigil dahil wala akong ibang alam gawin. It is much better working at Exquisite. They offered me a chance to be able to do other things, to earn more money, and hope. Hope that I will be able to be free someday. Working outside of the sturdy walls of Exquisite, will I ever have that chance?

Hindi. Matutulad ako kay Victoria...at sa nanay niya. Her mother was just like us. Then she got pregnant with Victoria. Pinagpatuloy niya ang trabaho niya at pinalaki si Victoria pero nagkaroon siya ng sakit. AIDS. Their lives was like a never ending cycle. She became like her mother. But it will never be enough. Sila ang kumupkop sa akin noon kaya alam ko kung gaano kahirap pagkasyahin ang mga kinikita namin. And now she's sick too. Thankfully it's not AIDS. May cancer siya. Her survival is better than her mother before.

Kaya ko ginagawa ito. Hindi lamang para sa sarili ko, o para sa kinabukasan ko, kundi para kay Victoria din dahil gusto ko siyang tulungan. Exquisite's salary for a night can be compared to the money we earned outside for months.

Nang hindi na ako magawang pigilan ni Victoria ay may sinabi siya sa akin na isang bagay. Something that I noticed her doing before.

If I go and see a client, I should wear a black dress. I should mourn like I'm burying a part of myself. Dahil kapag nasa isang libing, aalis ka rin...hindi ka kasamang ililibing. You'll move on and keep the black dress at the bottom of your closet...then you will be able to start again.

"Cyan, it's good to see you."

Nginitian ko ng pilit ang receptionist ng Exquisite na si Bianca. She's calling me my Exquisite's name. Bawat departamento kasi sa kompanya ay may nakatalagang kulay. Para sa mga katulad ko na escort, blue. Syrah's department, yellow. Roussanne's violet. And Asti's department's color is white. At ang alias na gagamitin namin ay ang isa sa mga shade ng kulay ng department namin o kahit na anong bagay na nagrerepresent sa kulay nito. "Good to see you too."

"Key card." I open my hand and let her drop the card on it. Naghalughog siya sa mga lalagyan sa counter niya at pagkatapos ay may inilabas. "Condoms."

"Thanks, Bianca."

"You're welcome." Akmang aalis na ako ngunit pinigilan niya ako. "Wait! Don't forget to wear your ribbon and your mask."

Ipinasok ko sa shoulder bag ko ang mga ibinigay niya at nginitian ko siya. Kailangan kasi na bago humarap sa kliyente ay suot na naming mga Exquisite girls sa pulsuhan namin ang ribbon ng departamento na aming kinabibilangan. For me, it's a blue ribbon. Required din na suotin ang mask ng mga Exquisite girls ng apat na departmento. But for me, I should only wear it when I'm taking a client who paid to have my full service. Kung escort lang sa isang event ang kailangan, optional ang mask. "I'll wear them before I enter my client's room." sabi ko at pagkatapos ay dumiretso na ako sa elavator. Sa fourteenth floor pa ang kinaroroonan ng kwarto ng kliyente.

I lean back and closed my eyes when I felt the cold elevator's wall touched my back. Hindi ako dumilat kahit narinig ko ang pagbukas ng pintuan ng elavator. Alam ko na wala pa kami sa fourteenth floor.

"I never thought I'll see you here."

Napamulat ako ng marinig ko ang pamilyar na boses na iyon. Sumalubong sa mga mata ko ang light brown na mga mata niya. I can never forget those eyes...and his face.