Exquisite Saga #1: Chianti Callahan

Chapter 24: The Deal

CHAPTER 24

CHIANTI'S POV

"Gaige. I'm fine." Hindi ko alam kung ilang beses ko ng nasabi kay Gaige ang mga salitang iyon. Kahit pa nga mismong doktor na ang nagsabi na ilang linggo lang ay mawawala na ang mga pasa ko. "Why don't you...uhh, work? Sige ka mamaya wala ka ng anihin na kape niyan."

Ibinaba ni Gaige ang tasa ng tsaa sa lamesa sa tabi ng kama kung saan niya ako kulang na lang ay itali. "Chianti, strangulation can cause damages more than you can imagine."

Bumuntong-hininga ako. Ilang beses na namin 'tong napag-usapan. Yes, may mga epekto ang strangulation pero ayon sa doktor ay wala naman akong pinakita na kakaibang symptoms. Beside of my hoarse voice and few bruises, there's nothing wrong with me. "You're a billionaire business tycoon and a coffee farmer. I'm a painter and an escor-"

"Chianti." Gaige said with a warning in his tone.

"What? It's true."

"You're my wife."

I rolled my eyes at him. "Fine. Let me rephrase. You're a billionaire business tycoon and a coffee farmer. I'm a painter and a wife." Nang bahagyang kumibot ang mga labi niya sa pagpipigil na mapangiti ay nagpatuloy ako. "Parehas tayong may bias na opinyon pagdating sa issue na'to dahil pareho tayong hindi doktor. But." I said, putting my forefinger in the air to stop him from speaking. "But the doctor said I'm fine. So...there you go."

Umupo siya sa tabi ko at inabot sa akin ang tsaa na hindi ko pa rin iniinom. "I'm a billionaire businessman, a coffee farmer as you've said, and I'm also your husband. I have a license to get worried when my wife's been taken and strangled by a lunatic."

Sumimsik ako sa hawak ko na tasa habang naniningkit ang mga matang tinignan ko siya. Nararamdaman ko na marami siyang gusto na itanong sa akin. Pero alam ko din na pinipigilan niya ang sarili niya. Gaige hates talking about my job.

But that part of my life is something that we both can't ignore. Hindi ko na magagawang burahin kung ano man ang mga nangyari na. I've beginning to accept that what I've done is not what I am. I'm beginning to see that because of Gaige. Pero sa kabila ng lahat...kahit na ano pang mabuting mangyari sa buhay ko, hindi ko magagawang burahin sa isipan ko ang mga pinagdaanan ko.

I can't change that I know...but I can move on.

"Just ask me, Gaige." I said to him and put down the cup back on the bedside table. '

"Vicentti...was he, violent towards you before?"

"No." I smiled at him a little. "Cameron was one of my clients who showed me respect that I didn't deserve. We've gone out for events...at the beginning. Tapos niyon kinuha niya ang buong serbisyo ko. After that I refused when he asked to be with me again. Kahit na sa isang simpleng event lang."

"Why?"

"Because he was good to me and I knew that he's getting into me deeper than we both know he should be. At natakot ako na gustuhin ang isang bagay na alam kong hindi pwede." Hinawakan ko ang kamay ng lalake ng makita ko ang kakaibang emosyon sa mga mata niya. "No, Gaige. I was not in love with him. Alam nating pareho kung gaano kahirap para sa akin na maramdaman ang bagay na iyon. But Cameron made me think of an another life. Hindi man kasama niya pero, once in my long years as an escort in Exquisite, naisip ko kung sana normal ang buhay ko, siguro magiging karapat dapat ako sa respeto na ibinigay niya sa akin. He was a good man, Gaige. But I guess even good people can be a monster too."