Hindi na nagsalita pa si Glaiza.
Hinila niya si Rhian sa loob ng hotel room. Then she closed the door at sinandal niya roon ang dalaga.
She kissed her.
Rhian kissed her back. Para silang mga dehydrated na atleta nga ngayon lang nabigyan ng tubig matapos ang matagal na practice.
Uhaw na uhaw sila sa isa't-isa.
Bawat kilos niya at ginagantihan ni Rhian. Bawat galaw niya ay sinasabayan din nito. She missed her so much at ramdam na ramdam niya rin ang pagka-miss nito sa kanya.
Nabitawan ni Rhian ang dala nitong backpack. Yumakap ito sa kanya. Pero hindi rin ito nakuntento at hinawakan nito ang ulo niya. They were kissing so passionately, wala na silang pakialam sa mga nangyayari sa paligid.
Umikot si Rhian at napangiwi siya dahil napalakas ang pagsandal niya sa pintuan.
"Sorry, Love." Rhian whispered and kissed her again.
Hindi niya na naisip pa ang masakit na pagtama ng likod niya dahil nawala na iyon bigla. Malakas na malakas ang tibok ng puso niya. She can even hear it.
Namalayan niya na lang na umiiyak sila pareho habang magkalapat ang mga labi nila. Nararamdaman niya kasi ang pagdaloy ng luha niya at ni Rhian. They missed each other so much.
"I'm sorry Love. I am really sorry." pauli-ulit na sabi ni Rhian nang maghiwalay ang mga labi nila.
"Shit Rhian please mamaya na yan," she impatiently kissed her again.
They didn't know how they did it pero namalayan na lamang nila na bumagsak silang pareho sa kama.
*******************************
Continuation po yan baka sabihin nambibitin ako hehehe sana di bitin :)
YOU ARE READING
Unsent Letters (Jathea) Book 1 complete (Book 2 ongoing)
Fanfiction"Para kang tanga.Huwag ka ngang magpu-pursue ng isang bagay na alam mong malabo. Ano ba Rhian, wag ka naman sumuong sa isang sitwasyon na mahihirapan ka. Hindi ka pa ba nadala sa soap opera ninyo ni Glaiza? Halos dumugo na nga mga puso ng viewers sa...
