RED S1 (Completed) S2 (On-Going)

Chapter 52: Love Knows Where It Should Be (Updated)

RED

*peeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeep*

"Lou..reeen...." mahinang bulong ni Red sabay hila kay Loureen.. sa may tabi. At niyakap niya ito nang napakahigpit.

"MAGPAPAKAMATAY NA BA KAYO?? AMBABATA NIYO PA!!!" sigaw nung driver ng pula na Mitsubishi Lancer. Tapos umalis rin naman ito agad.

Naiwan silang nakatayo run habang bumubuhos pa rin ang malakas na ulan.

"Loureen.... Loureen... I'm sorry. I'm sorry." paulit ulit na sabi ni Red Oliver habang yakap yakap parin si LJ na noon e umiiyak.

"Ayoko na ditoooo.. ayoko naaa. Gusto ko ng... gusto ko ng mawalaaa." sabi ni LJ.

"No Loureen. Loureen, look at me. Please. Look at me. Ako to, si Red. Look, I'm sorry for the things I said before. Sorry.. Sorry kasi nasaktan kita. Kung.. kung alam ko lang.." sabi ni Red.

"Hindi. Kasalanan ko... kasalanan ko naman bakit ako nasasaktan. Kasalanan ko naman kasi minahal kitaaa.." sabi ni LJ.

"Hindi. Loureen, kasalanan ko kasi naging selfish ako." sabi ni Red.

"Hindi... Hindi.. kelangan *sniff* kelangan ko ng mawalaaaa.." sabi pa ni LJ. Inaalis niya yung kamay ni Red sa parehong pisngi niya.

"No Loureen! HINDI PWEDE 'cause damn, I NEED YOU. I need you 'cause I LOVE YOU!!!" 

para namang tumigil ang mundo ni LJ nang marinig niya iyon mula kay Red. Tapos niyakap siyang muli ni Red, yung mahigpit na mahigpit. MAS mahigpit pa kesa kanina. Huminto na rin si LJ sa pag iyak.

"Teka, S-sir Red nasa labas po tayo ohh.."

"Can we stay like this for awhile?" mahinang bulong ni Red sa kanya. Di man niya aminin eh sobrang saya ang nararamdaman ni LJ ngayon. Dahil itong mga tagpong to yung mga hindi niya inaasahan.

Sa malayo eh nanonood naman sina Franz at Sam.

"Look baby, they're hugging each other ohh. Haaangsweet." sabi ni Sam.

"PBB TEENS?! Mapicturan ngaaa." sabi naman ni Franz.

*

KINABUKASAN

Pagkamulat na pagkamulat ng mga mata ni LJ e naalala niya yung mga nangyari kagabi.  Kinikilig siya. Parang may bulati sa puwit. Lol

"Teka, teka. Umuwi na kaya si Red Oliver??? SANA..

SANA..

SANA... Hindi pa!" sabi ni LJ.

Sinilip niya muna kung may tao sa sala. WALA.

Sa kusina, WALA. Sa banyo, WALA.

"Red Oliver ASAN KA NA BA???" sabi niya ng malakas sabay nag uungot bigla.

Bigla ring may nagsalita.

"HINAHANAP MO BAKO?"

Nanggagaling ang boses sa front door. AYUN si Red Oliver! Dire direcho sya sa kusina kung san naroon si LJ.

"GOOD MORNING! Bumili lang ako ng tinapay sa bakery na NAPAKALAYO. You want coffee??" sabi ni Red na in fairness, napakalaki ng ngiti.

"Di po ako nagkakape Sir Red. Tinapay nalang po tayo!" sabi ni LJ na medyo hindi pa makapaniwala sa nangyayari.

"Sige, alam mo ba dapat na sa Bread Talk ako bibili kaso hindi ko dala yung wallet ko. Nalimutan ko ehh. Hahaha!" sabi niya sabay hawak sa buhok. Si LJ  naman tulo laway na kakatitig.

De, joke. Nagulat na lang si Red nang biglang sampal sampalin ni LJ yung mukha niya.

"Are you okay?" tanong ni Red na biglang lapit kay LJ. Hinawakan niya ito sa kanang pisngi.

"Hala, Opo Sir. Mejo, di lang makapaniwala." sagot ni LJ.

Bigla namang kinuha ni Red yung mga kamay ni LJ at inihawak sa magkabilang pisngi niya.

"CAN YOU FEEL ME?" tanong ni Red kay LJ na napatango na lang. Pulang pula na siya.

Nahahalata naman ito ni Red. DUH? Obvious kaya. Kaya ang ginawa niya, tinap nya yung head ni LJ sabay sabi ng..

THIS IS REAL. THIS IS ME. IM EXACTLY WHERE I'M SUPPOSED TO BE NOW. (kanta yun ahh?) Magbihis ka, aalis tayo." sabi niya sabay alis.

Naiwan dun si LJ na hindi pa rin makapaniwala sa ikinikilos ni Red. Saan naman kaya sila pupunta?

TO BE CONTINUED

*

/IamMarshmallow