/4/ÇARE/
9 AĞUSTOS 🍂🍂
' Kefendi diğer adı gelinliğin... Herkes için beyaz benim için kanın rengiydi...!"
İlk çaresizliği değildi bu ölümün uğultusunu duyan genç kızın! Kalbinin yerinden çıkacakmış gibi çarpışı, nefesinin kesildi kesilecek oluşu ilk değildi ama şu an her zerresinde hissettiği korku ilkti. Ölümün kapısını, sevdiği adamla kaçmaya karar vererek çalan ablası yine uçurumun kenarına gelmişti Esila'ya göre ve kurtuluşun kendisinden geçtiğini anlaması çok uzun sürmeyecekti.
' Ne yapacağım ben şimdi?'
Yere yığılmaya hazır bedeni, kalbinin iflas bayrağını çekmesini beklerken poşeti eline alan genç kız titreyen elini kapıya dayayarak nefesini düzene sokmaya çalıştı. Meryem'in kapıyı açıp kendisini görmesi halinde yaşanacak olanları düşünmek dahi istemiyordu ama sesini yeniden duymasıyla korkusu harlandı.
" Elif ?"
Diğer odaya geçen Meryem, Elif'in orada olmadığını görünce banyoya yöneldi ve " Banyoda mısın kız?" diye sordu. Kızıl saçlarını sol omuzunda toplayarak bu kez " İmam geldi nikah için. Oyalanma, çık hemen." dedi ve kollarını göğsünde birleştirip, bıkkın bir nefes vererek sırtını duvara yasladı. Erkam'ın kız kardeşiyle evlenmesini isteyen ve bunun için çok uğraşan Meryem, çabaları boşa çıktığı için düğünü bile görmek istemiyordu ancak konağın büyük gelini olması onu bu anları yaşamaya mecbur bırakmıştı. İmam nikahının kıyılmamış olması bile umudunu yitirmemesi için bir sebepti fakat bugün o şansıda kaybetmek sinirlerini alt üst etti.
Meryem'in sesini her duyuşunda içinde bulunduğu durumun darbesini sertçe yiyen Esila, elini poşetin içine daldırıp telefonu çıkardıktan sonra titreyen eline hakim olmaya çalışarak mesaj bölümüne girdi.
' Ablam yanına geldi mi?'
Ferit'e ablasının yanına varıp varmadığını arayarak sormak istedi Esila ancak Meryem'in sesini duyma ihtimali yüksek olduğu için mesaj gönderip, poşeti bırakmadan elini göğsünün üzerine koydu. Bu kadarı fazlaydı kalbi için ama dayanmak zorundaydı!
' Ya ararsa?!'
Ferit'in kendisini arama ihtimali aklına gelince telaşı yine düşüncelerini esir alan Esila ' Sakın arama abi.' yazıp mesajı yolladı. İçine düştüğü korku dolu girdaptan beklediği mesajın gelmesiyle kurtulacağını düşünen genç kız, Ferit'in 'Gelmedi sen nerdesin?' diye sormasıyla ' kahretsin' diye mırıldanarak vakit kaybetmeden mesaja karşılık verdi.
' Ben odaya geri dönmek zorunda kaldım abi. Şimdi banyodayım Meryem yengen kapıda çıkamıyorum.'
Gönderdiği mesajın karşılığını gözleri dolu dolu bekleyen Esila, Meryem'in " Çıkmak bilmedin ha! Söyle keyfine imam babamızın oğlu değil. Adamı daha ne kadar bekleteceksin?" demesiyle elinde tuttuğu telefonu sıkarak kapıya biraz daha yaklaştı.
" Sen böyle oyalanırsan biz gitmeden Erkam gelir. Daha ilk günden adamla papaz olacaksınız benden söylemesi."
Bu durum, ' İnşallah olursunuzda.' diye kendi kendine fısıldayarak konuşan Meryem'in işine gelirdi ancak Elif yüzünden azar işitmek istemeyen kadın kapıyı sertçe birkaç kez tıklatıp, yüksek sesle " İnsan bir cevap verir!" dedi. Yine cevap alamayınca sabrı tükenen Meryem, kapının kolunu kavrayıp aşağı doğru indirdiği sırada Elif sandığı Esila'nın "Geliyorum." dediğini duydu.
" Çok şükür hazretleri cevap verdi. Acele et bekliyorum."
Meryem'in sesini tanımamasını dileyerek, " Tamam..." diyen Esila, takatini kaybedip dizlerinin üstüne çöktüğünde, yanaklarını ıslatan göz yaşları korkuyla çarpan kalbine damlıyordu aslında. Kapı kolunun hareket etmesi ve beklediği mesajın gelmemesi yüzünden konuşmak zorunda kalan Esila'nın çaresizliği bedenini es geçip ruhunun yakasına yapıştığında gözleri az önce ayağıyla tiksinerek ittiği gelinliği buldu.
