/30/KAVGAM KALBİMLE/
Bölüm Parçası: Nilüfer & Feridun Düzağaç - Kavak Yelleri ( Bölüm ile dinlemenizi çok isterim. Eskam listeme aldığım bir şarkı artık ❤)
Bu bölüm aslında sustuğum bir bölüm oldu. Birkaç konuya değinmek isteyipte yapamadım çünkü fikir ayrılıklarının yoğun olduğu konulardı bunlar. ( İlk gece, çarşaf, kılık kıyafet özgürlüğü vs.)
Birde ilk birlikteliklerinde çok fazla detaya yer veremedim çünkü yaşı küçük olan arkadaşlarımız var. Ve bu durumdan okurken rahatsızlık duyabilecek olanlar. Bu yüzden pek bir ayrıntı yok.
Dilerim beğenirsiniz...
23 EYLÜL 🍂🍂
Yıldızlar, karanlık ile birlikte gökyüzünden ağır ağır silinmeye başlarken adamın arzuları hapsolduğu yerden kurtularak günün ilk ışıklarına karıştı. Şair, hislerini kağıt yerine şiirinin bedenine kazımanın sevincini yaşıyor, dudakları ve parmak uçları yanıp tutuşmasına neden olan kadının dokunuşlarını teninde hissetmek istiyordu. Çok geçmeden şairin beklediği an geldi. Şiiri az önce keşfettiği arzuları ile acemice karşılık vermeye başladı.
Nefesini yüzünde hissedebilecek derecede aralarına mesafe koyduğu karısının elbisenin uçlarını tutan Erkam, gözlerini gözlerinden bir saniye bile ayırmadan üzerinden çıkardı. Bedenlerinin bir bütün olmasını çok istiyordu ama gözlerinde ki ifade değişirse eğer bunu yapamazdı. Dili yalan söylüyor olabilirdi fakat gözleri yalan söyleyemezdi.
Vazgeçtiğini farkettiği anda durabileceğini bakışları ile ifade etmeye çalışan Erkam, Esila'nın elbisesini yere bıraktıktan sonra gömleğinin düğmelerini açmaya başladı. Bunu ise beklemek yerine dudaklarına yeniden hapsolarak yaptı. Aldığı her karşılıkta heyecanı artıyor, ellerindeki titreme bile üstündekilerden kurtulmasına mâni olamıyordu.
Dudaklarını özgür bıraktığı karısının boynunu esir aldığında daha doğrusu ona esir olduğunda elleri usulca sırtına kaydı. Öpüşleri sabırsızdı fakat varlığında hayat bulmaya başladığı ürkek bedeni her temasında daha çok sahipleniyordu. Bu onun için ilk değildi ancak hissettikleri çok farklıydı. Sevgisinden kaynaklı olduğunu düşünürken Esila Erkam'ın aksine ne düşüneceğini şaşırmıştı. Erkam'ın dokunuşları, görmesinin mümkün olmadığını düşündüğü çıplak bedeni, kasıklarındaki sızlama ve kalbinin her an patlayacakmış gibi çarpması. Hangisine yoğunlaşması gerektiğini bilemeyen Esila, geriye doğru attığı adımların sonlanması ve bedeninin yatağın soğukluğunu hissetmesi ile tek bir şeye odaklanmaya karar verdi; Erkam'ın dokunuşlarıyla keşfetmesine yardımcı olduğu arzularına.
Gece gökyüzünde yeniden yer alacağı zamanı beklemeye başladığında Esila, Erkam'ın bedenini ateş yerine koydu. Erkam ise karısının bedenindeki soğukluğu kar tanelerine benzetiyordu. Ateşin üzerine yağan kar... Kadını seven adam... Duygularının rotasını kaybeden kadın...
🍂🍂🍂🍂
' Şimdi biraz daha uzaklaştı hayallerim benden anne... İstediğim hayatı yaşayamıyorum diye yaşadığım hayatı yoluna koymaktan başka bir uğraşım yok artık!'
Yatağın üzerinden topladığı çarşafla birlikte aynanın karşısına geçen Esila, düşüncelerini parçalayan esneme sayesinde kendine geldi. Erkam banyoya girdiğinden beri aynada aksini seyrediyor, bedenini dakikalarca esir alan bedenin çıplak hâllerini hafızasından silmeye çalışıyordu. Ama ne o anlar siliniyordu ne de teninde ki dokunuşlarının yakıcı etkisi. Bedeninin birçok yerinde Erkam'ın dudaklarının ve ellerinin izi kalmıştı. Bir tek bu da değildi günün ilk ışıklarının vurduğu bedeninde kalanlar. Göğsünde dinmek bilmeyen bir sancı vardı ve nefes alışverişleri dakikalar geçmesine rağmen düzene girmemişti.
