The Survivor // ON HOLD //

Hoofdstuk 6

POV Abby
Het was halverwege de middag, toen er plots drie wolven voor me sprongen. Ze roken niet naar Rouge's. Ze roken naar roedel wolven. Verbaasd en tegelijkertijd grommend keek ik hen aan. Ik bevond me helemaal niet op roedel gebied. 'Kijk eens aan. Een Rouge. Een mooie aanwinst voor onze kerkers' gromde een van de wolven spottend naar mij. 'Waar de hel hebben jullie het over? Ik bevind me niet op een roedel gebied!' Gromde ik boos. Ik ging in aanvalshouding staan. 'Jawel hoor. Je bent op het gebied van de Snow Wolfs' 'maar hoe kan het dan dat ik geen geur reuk van een territorium? Leg dat maar eens uit' gromde ik. 'Kijk, dit gebied is sinds gisteren van ons. Dus je kan het inderdaad niet weten' 'wees dan eens vriendelijk en laat me terug gaan' 'daar is het al te laat voor, Rouge'. 'En jullie roedel wolven noemen ons Rouge's onvriendelijk?!' Zonder waarschuwing draaide ik me om en stoof ik weg. De drie wolven stoven achter me aan. Ik snoof de geur op. Verrek, ze hebben gelijk. Het rekt heel licht naar een grens.. Kutzooi. Nu zit ik diep in de problemen... Plots voelde ik iets op mij rug, en ging ik onder uit. Een van die gozers had het lef om op me te springen! Ik schudde hem van mijn rug af en beet hem in zijn poot. Drie tegen een, dat is eigenlijk best wel oneerlijk. Ik werd van all kanten aangevallen door goed getrainde wolven. Daarom vecht ik dus ook alleen maar met andere Rouge's, en niet met roedel wolven. Die zijn veel beter en getraind. Ik probeerde zo veel mogelijk uithalen te ontwijken, en haalde af en toe uit. Plots sprong er een vierde, veel grotere wolf op mij rug en drukte me plat. Ik kon nauwelijks adem halen en verroerde me niet. Dit zag de wolf als teken van overgaven en hij ging van mijn rug af. Meteen sprong ik op en haalde naar hem uit. Dit had hij niet aan zien komen, en ik beet hem voor hij iets doorhad in zijn schouder. Hij begon te piepen van de pijn. Lekker voor hem. Toen werd ik van hem afgetrokken en zaten er twee wolven op me. Er liep een man op me af. Hij bond een touw om mijn bek en om mijn poten, waarna ik werd meegevoerd. Lekker dan, dat word een extra goed bewaakte cel... De hele weg stribbelde ik tegen, en ondanks de touwen schopte ik en haalde ik uit als de man naar mij toe wilde lopen. Gedragen worden op de rug van twee wolven is al erg genoeg. Toen we aankwamen bij het roedel dorp, keek iedereen me aan. Het liefst had ik van iedereen zijn of haar nek omgedraaid, maar ja. Ik was vastgebonden. De wolf die ik in zijn schouder had gebeten liep kreunend van de pijn achter ons aan. Nou ja, dan had ik in ieder geval één wolf goed verwond. Voor het roedel huis, althans, ik denk dat het het roedel huis is, werd ik op de grond gegooid, en de man liep naar binnen terwijl de andere wolven dreigend om me heen bleven zitten. Alsof ik iets kon doen, met al die touwen. Even later kwam de man terug met waarschijnlijk de Alpha. Hij keek me aan. 'Zo. Vertel maar is wat een Rouge als jij op mijn territorium deed'. Echt niet dat ik ga antwoorden. Hij mag het netjes vragen. Ik staarde hem koppig aan. 'Nog een keer, Rouge,'. Hij spuugde het woord rouge echt uit, alsof het iets vies was. 'Wat deed je op mijn territorium'. Ik antwoordde nog steeds niet. Nu zei de Alpha op een bevelende Alpha toon 'wat deed je op dit grond gebied!'. Ik keek hem nog steeds aan, en hij keek me met grote verbaasde ogen aan. Voor hem was het zeker de eerste keer dat een wolf zijn Alpha bevel negeerde. 'Ik zeg niks tot je me het vriendelijk vraagt' zei ik koppig. De Alpha zuchtte en zei met tegen zin 'goed... Wat deed je op mijn territorium?'. 'Ik wist niet dat dat stuk waar ik was ook jullie territorium was, ik rook geen grens. En toen kwamen deze sukkels die me aanvielen zonder waarschuwing, en toen rende ik weg en nu ben ik hier. Maar als ik een tip mag geven: ik zou zorgen dat de geuren van de grenzen hier duidelijk zijn, want ik rook het echt niet. Nu ben ik verkouden, maar dan nog'. De Alpha keek me verbaasd aan. Waarschijnlijk omdat ik nu wel antwoord geef, en daarnet niet. 'Gooi die Rouge in de cel' bromde hij. 'Mag ik dan wel wat kleding?' 'Geef haar ook wat kleding' zei hij, en hij verdween weer naar binnen. Ik werd meegevoerd naar de kerkers en in een willekeurige cel gegooid. Daarna kreeg ik wat kleding toegeworpen en bleef er een man voor mijn celdeur staan. 'Kan je die touwen van mijn bek en poten halen?' Vroeg ik. De man kijk me grijnzend aan 'als ik dat doe, dan val je me aan. Verander eerst maar, dan zijn de touwen te los en kan je zo ze af schudden om je vervolgens aan te kleden'. Denkt hij nou echt dat ik voor zijn ogen ga veranderen? 'Jij hoeft mij niet naakt te zien' zei ik. 'Rouge's schamen zich niet om zich te veranderen, die vinden het geen punt' zei hij spottend. 'Nou ik vind het dus wél een punt, vieze pedo'. Hij mopperde en opende de cel deur. Hij maakte mijn touwen snel los en liep daarna mijn cel weer uit, waarna hij de cel deur weer op slot deed. Ik stond op, en schudde me uit. Daarna liep ik naar de kleding, pakte ik die op in mijn bed en liep ik naar een van de hoeken in mijn cel. Daar veranderde ik en trok ik mijn kleding aan. Toen liep ik naar het bed en ging ik er op zitten. Dit gaat heel saai worden... Als ik niet uit kan breken, dan blijf ik hier de rest van mijn leven zitten. Maar tot nu toe is het me altijd gelukt om uit te breken. Dus dat zal nu ook wel lukken.