The Survivor // ON HOLD //

Hoofdstuk 39

POV Abby
Waarom moest die sukkel nou weer over Caine en mij beginnen? Caine heeft onze band verbroken voor hij er überhaupt was. Dus. Het is zijn schuld. Waarom wilt iedereen zo graag dat ik met Caine ga praten en dat ik hem vergeef? Wat is er mis met al die mensen? Hij heeft een onherstelbare fout gemaakt! Nou, eigenlijk weet jij net zo goed als ik dat dat niet helemaal waar is... Shut up, Yara. Nee, niks "shut up". Luister Abby, ik weet dat we onze trots en eer hoog moeten houden in deze harde wereld, maar we weten allebei dat je Caine op een gegeven moment vergeeft. We kunnen niet zonder onze mate, Abby. Jíj kan niet zonder jouw mate. Het is zijn schuld. Hij heeft onze band verbroken. Nee, dat heeft hij niet. Hij wilde het wel. Op dat moment wist hij niet eens wat hij aan het doen was. Dat is geen excuus! Dus?! Je kan niet van hem weg blijven rennen! De band is er nog! Je kan hem niet blijven negeren! Oh nee? Watch me. Dat kan ik prima. Ik doe wat ik wil. En ik wil niks meer met hem te maken hebben. Oh, dus daarom ga je nu al twee maanden lang met hem om? Dat is iets anders! De Legend Wolves moeten boeten voor hun daden! Ik heb hem nodig, en niet op de manier waarop jij de met of wilt. Ik heb hem nodig om voor me te vechten. Nu zeg je het zelf... je wilt dat hij voor je vecht. Ja, dus? Ik wil dat hij meevecht in de strijd om die verachtelijke, idiote Legend Wolves uit te schakelen. Maar je wilt ook dat hij voor jóu vecht. Dat hij laat zien hoe graag hij een tweede kans wilt. Dat wil ik helemaal niet... Dat wil je helemaal wel. Ik ben jou, voor het geval je het niet wist. Ik zit in je hoofd- wow, dat klonk stalkerig. Maar ik bedoel, dat- Stop het, Yara! Accepteer het! Caine en ik komen niet meer bij elkaar terug! Lieve schat. Ik weet dat je Caine best wel knap vind. En cute. En aardig. En dat je naar je mate verlangt. Dat je naar hém verlangt. Stop met ontkennen, dat is beter voor ons allebei. Stomme wolf. Dat hoorde ik. Dus? Luister Yara, zet het asjeblieft gewoon uit die stomme kop van je. Het gaat niet gebeuren. Stop daarmee! Vertel me eerlijk, als Caine laat zien hoeveel spijt hij heeft, hoe graag hij een tweede kans wilt. Dat hij zo graag bij jou wilt zijn. Zou je dan toegeven aan je behoefte aan een mate? Dat weiger ik te antwoordden. Dat is wel duidelijk toch? Ja dus. Ik zuchtte, en schudde mijn hoofd. Nee. Ik weet het niet. Ja... 'ugh!' Riep ik gefrustreerd uit, terwijl ik neer zakte op de bos grond. Weet je wat wij nodig hebben? Vertel. De wind in onze vacht.

Licht hijgend kwam ik de open plek op gerend, in wolf vorm. Rennen, als Yara, dat had ik echt even nodig. 'Abby! Daar ben je! We hebben besloten dat we over drie dagen alle Rouge's bijeen roepen om ons plan mede te delen, en iedereen voor te gaan bereiden en alles' vertelde Lilly terwijl ze vrolijk op me af sprong. 'Rhys en Duncan zijn naar hun roedels om alles te vertellen en uit te leggen, en Caine en Ramon zijn elk naar andere roedels gegaan, om, ja... voor het plan en alles. Dezelfde redenen, dus' ratelde ze door. 'We hebben besloten, dat we als we over drie dagen het plan aan de Rouge's die meedoen uitleggen, dat we dan willen dat de Alpha's en eventueel de bèta's van de roedels die mee doen er ook bij zijn. En dat jij dan het plan uit gaat leggen'. Okay, wow. Ik ben net terug. Te veel informatie. Dat kan je wel zeggen ja was Yara het met me eens. Ik liep de grot in zonder iets te zeggen, veranderde daar, trok mijn kleding aan, en liep weer terug naar Lilly. En Zack. Die was ook buiten, namelijk. 'Sorry, het is iets wat veel informatie voor even binnen een minuut' mompelde ik. 'Lelie was een beetje enthousiast' grinnikte Zack, en ik knikte instemmend. Dat kon je wel zeggen ja. 'Maar we zijn dus met z'n drieën hier, nu?' Vroeg ik. 'Vieren' klonk een stem achter me, en ik draaide me om. Nick. Oh ja, natuurlijk! Mijn oom was er ook nog...