Hoofdstuk 29

1.7K 120 7
                                    

POV Abby
Toen ik terug kwam, zag ik dat de rest er nog niet was. Waar blijven ze nou zo lang? Jagen kan toch niet zó lang duren. En Zack en Lilly hadden ook best al terug kunnen zijn, de stad is maar en halfuurtje rennen op wolfsnelheid. En Zack weet waar het ligt. Ik merkte dat ik onrustig begon te worden, net zoals mijn wolf. Dit voelt niet goed. Caine had al lang terug kunnen zijn! Zei Yara paniekerig. Caine? Onze beste vrienden zijn er niet, en jij maakte je zorgen over een stomme jongen die je heeft afgewezen? Ja. En hij heeft wel gezegd dat hij ons afwees, maar hij gebruikte niet de officiële manier door onze achternamen niet te gebruiken. Plus, de maangodin heeft de afwijzing niet geaccepteerd, ik bedoel, je voelt nog steeds tintelingen als hij je aanraakt en je word aangetrokken door zijn geur. Dokter Yara komt er aan hoor, grinnikte ik in mijn hoofd. Ik zuchtte. Ze heeft wel gelijk. Maar ik kan er niks aan doen dat ik word aangetrokken door zijn geur. Ik houd gewoon van sneeuw en pistachenoten! Hij had gewoon anders moeten ruiken. En precies toen ik dat dacht, drong zij geur mijn neusgaten binnen. Opgelucht haalde ik adem, ze waren terug. Maar die opluchting was van korte deur. Geschrokken keek ik Caine en Ramon aan toen ze de open plek op kwamen strompelen. Ze zaten onder de krassen, wonden en beten en onder het bloed. 'Wat is er ge...' 'Rouges' spuugde Ramon woest voordat ik mijn zin af kon maken. Hoe kan het dat ik het niet doorhad? Dat ik niet hoorde? Yara bleef stil. Ramon moet de vraag van mijn gezicht hebben gelezen, want hij beantwoordde mijn ongestelde vraag. 'We hadden geen eens de tijd om te grommen of aan te vallen. Plots sprongen ze bovenop ons en in een paar seconden waren we er erger aan toe als nu, en toen verdwenen ze. Onze wo den moesten een beetje helen voor we terug konden gaan. Kan je ons helpen de wonden te verzorgen?' Vroeg hij, terwijl hij met een pijnlijk gezicht ging zitten. Ik knikte 'tuurlijk. Wacht even, ik ga wat kruiden halen die de pijn verzachten'. Ik rende snel weg in de richting van een meertje, waar ik wist dat er kruiden groeiden die pijn verzachten. Ik plukte er snel wat, en rende weer terug. Ik zag dat Caine inmiddels ook was gaan zitten. Ik liep naar ze toe, en gaf Ramon wat van de kruiden. 'Eten' beveelde ik. Ik gaf er ook een paar aan Caine. 'Alleen de blaadjes' voegde ik er aan toe. Ik liep de grot in, en kwam even later teug met den flesje water. 'Ik moet de wonden schoon spellen, en verder helen ze vanzelf'. Ik deed wat water op de diepe wonden van Ramon en hij kromp inden van de pijn. Ik negeerde het, en draaide me naar Caine toe. Ik liet wat water in zijn wonden stromen, en deed de dop weer op het flesje. Caine kromp net als Ramon ineen van de pijn, maar ja. Eigen schuld. Zij wilden zonodig met zijn tweeën gaan jagen, en Rouge's hebben gewoon een hekel aan Alpha's en bèta's omdat die degene zijn die er voor zorgden dat ze Rouge's werden. 'Nu gaan jullie rusten tot de wonden zijn geheeld. Ga maar in de grot liggen en slapen, ik wacht tot Zack en Lilly hier zijn'. Ramon bromde chagrijnig, het niet leuk vindend dat ik hem commandeerde. Maar ja, nogmaals, eigen schuld. Ramon en Caine verdwenen de grot in, en ik sprong er lenig bovenop. Daar ging ik zitten wachten tot Lilly en Zack terug zouden komen.

Ik schrok op van een plotseling geluid. Was ik nou bijna weggedoezeld...? Ik draaide me snel op, en zag tot mijn opluchting dat het Ryhs, Zack en Lilly waren. 'Waar bleven jullie zo lang!' Riep ik opgelucht uit. 'We werden opgehouden door een stelletje knudde agentjes. Allemaal van die jonge gastjes...' Grinnikte Lilly. 'Maar wel vet irritant' maakte Zack haar zin af. 'Hadden ze jullie gesnapt?' Vroeg ik verbaasd. Lilly schudde haar hoofd 'neuh... Na ja, soort van. We namen kleding mee uit de wasserette daar en volgens hen was die kleding niet van ons en bla bla bla. Zack heeft even met ze staan praten maar het duurde me te lang en toen greep ik in' 'je bedoelt dat je hem een mep gaf die zo hard was dat hij buiten bewustzijn raakte' zei Zack zuchtend. 'Toen moesten we mee naar het bureau, maar ja, Lilly werkte tegen en ze eindigden allemaal buiten bewustzijn. Toen moesten we de weg terug zien te vinden naar hier en nu zijn we hier'. Eindigde Zack het verhaal. 'Fijn, nu zitten er ook een stel idiote mensen achter jullie aan' zuchtte ik. Lilly lachte opgewekt 'niet zo dramatisch. Ze vinden ons echt niet. En bovendien, ze zijn allemaal buiten bewustzijn. Nou ja, allemaal behalve die ene die er vandoor ging. Maar ik denk niet dat...' Lilly stopte midden in haar zin en snoof in de lucht. Daarna bracht ze een woord uit waardoor ik wist dat we in de problemen zaten. 'Shit'

*** ik heb een cover gemaakt voor @rosierosa16072002. Hij staat hieronder, en ik hoop dat je hem leuk vind! ***

 Hij staat hieronder, en ik hoop dat je hem leuk vind! ***

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
The Survivor  // ON HOLD  //Where stories live. Discover now