The Survivor // ON HOLD //

Hoofdstuk 26

POV Abby
De Blue River was moeilijk te vinden, maar dankzij Duncan is het ons gelukt. Nu staan we voor een meertje te wachten tot de Alpha en de Luna verschijnen. Duncan had gemeld dat hij het was met twee vrienden, ik en Lilly dus, en dat hij zijn zus wilde spreken. Die dus de Luna van de Blue River is. Niet veel later kwamen er twee mensen aan gelopen, die naar Luna en Alpha roken. 'Duncan!' Riep de vrouw. Als ze een vrouw is dan... Ze is wel jong. 'Elise!' Riep Duncan, en hij rende naar haar toe om haar een knuffel te geven. 'Dat was wel een tijdje geleden. Maar vertel, wie heb je bij je en waarom ben je hierheen gekomen? Onze roedel ligt zo afgelegen dat je niet zonder reden hier heen bent gekomen, of wel soms?'. 'Dat zijn Abby en Lilly. Maar heeft pap je niet gelinkt dan over waarom we hier zijn?' 'Nee. Dus vertel maar'. Duncan keek mij aan 'Abby, jij kan het het beste vertellen'. Ik zuchtte en knikte. Waarom altijd ik? Ik bedoel, de rest weet net zo goed als ik wat er aan de hand is! Nou ja, Duncan minder, maar dan nog. Ik stelde me voor, en begon te vertellen.

We hebben het voor elkaar hoor, de Blue Rivers wilt ons helpen. Ze hebben gelukkig niemand met ons meegestuurd, en Duncan moet ook hen op de hoogte houden. Nu zijn we op weg naar de grot waarvan Lilly en Duncan geen idee hebben waar hij ligt. En dus loop ik voorop. Ik hoopte dat de Wood Moon ook met ons mee zou doen, en dan hoeven we alleen nog maar een plan te maken voor waar en wanneer de aanval plaats gaat vinden. En hoe.

POV Caine
Zack leid ons de weg naar de grot. We zijn allemaal stil. We waren te laat bij de Wood Moon geweest: er lagen alleen maar dode wolven en verwoeste gebouwen. Rhys heeft zijn Alpha al ingelicht, en gelukkig heeft zijn Alpha de andere roedels die hij zou inlichten allemaal ingelicht. Er zijn er maar drie die niet mee wilden doen. Dat betekent dat we, als de Blue River ook mee doet, ongeveer 6 of 7 roedels hebben die meedoen uit mijn hoofd gezegd. Ik weet het. Ik ben een toekomstige beta, en ik weet niet eens hoeveel roedels er nog zijn... Maar ik weet ook niet welke er nog zijn en welke al zijn aangevallen. En dan moeten we de Rouge's nog inlichten en verzamelen. Maar dat nemen Abby, Lilly en Zack vast wel voor hun rekening. Ik ben best blij voor Lilly en Zack dat ze mate's zijn, eigenlijk. Ik weet dat je als Rouge minder kans hebt dat je je mate vind, en als je hem vind is de kans groot dat je word afgewezen. Zoals jij bij Abby hebt gedaan. Gromde Kay boos. Ja, nou, sorry hoor. Sorry is niet genoeg. We moeten haar terug winnen. En dat gaat ons lukken. Ik haal haar wolf met gemak over, en dan moet alleen Abby zelf nog overgehaald worden. Kay... Succes met je plan. Laten we eerst deze oorlog die er aan komt zien te winnen, voordat we ons helemaal op onze mate richten. Misschien denkt ze dan wel anders over mij, en is ze in staat om me te vergeven. Misschien. Maar er is een kans dat dat niet gebeurt en dat duurt ook veel te lang. Ach, hou gewoon je bek. Ik zweer je, als je nu voor me stond had ik je een vuist gegeven. Maar ik ben jou, dus dan moet je jezelf slaan en dat lijkt me nogal sukkelig, dus dat doe je niet. Bovendien voel ik dan geen eens pijn. Ik voel geen pijn, behalve de pijn die aangeeft dat we niet bij onze mate kunnen zijn... Het is wel duidelijk ja. Dag Kay. Ik sloot hem af, zo, dan heb ik voorlopig geen last meer van hem.