The Survivor // ON HOLD //

Hoofdstuk 38

***
Oke mensen. Ik heb leuke reacties gekregen en ook leuke ship namen, maaaaaaar er kan er maar eentje winnen... dus ik heb er eentje uitgekozen die ik heel leuk vond, eentje die meerdere mensen hebben bedacht. Ik weet het, ik ship mijn eigen verzonnen personages, maar ik vind het gewoon leuk! Oke, dus ik heb gekozen, en.... Zack en Lilly zijn samen... tromgeroffel... Zilly! Oke, dat was even de mededeling van vandaag. Doei doei, en veel leesplezier!
***

POV Ramon (had je sws niet zien aankomen)
Aardig hoor, van Abby, dat ik het plan mag uitwerken. En zo moeilijk is het niet, aangezien het basisidee er al is. Althans, dat dacht ik. Ik moet namelijk met zoveel dingen rekening houden! Als het anders gaat dan verwacht, moet er een reserveplan zijn dat meteen in werking kan, zonder al te veel moeilijkheden, en zo makkelijk is dat nog niet. Wat ook niet helemaal geweldig is, is dat we geen idee hebben hoeveel tegenstanders we hebben. Het zijn er veel, dat weten we, maar hoeveel precies? We hebben geen idee hoeveel wolven er van de andere roedels zijn gedood. Het enige wat we zeker weten, is dat er tunnels onder het grondgebied liggen, en die kunnen we dus ook mooi gebruiken, om naar binnen te sluipen voor een verrassingsaanval. Er vanuit gaand dat de Legend Wolves die tunnels nog niet hebben ontdekt, dan. Volgens Abby is dat on ongelijk, maar ik betwijfel het. Ik bedoel, de Legend Wolves zijn daar al zo lang, hoe kunnen ze dan nog niet die tunnels hebben ontdekt?

'Caine... denk je dat onze ouders nog leven?' Vroeg ik aan mijn beste vriend die naast me zat en me hielp aan het plan. 'Waarom zouden ze de Alpha en Luna van een roedel in leven houden? En hun Beta?' Merkte deze op. 'Denk je dat ze dood zijn?' Vroeg ik verbaasd. Caine haalde zijn schouders op 'ik weet het niet. Aangezien het leiders waren, en ze veel dingen weten, kunnen de Legend Wolves ze in leven hebben gehouden voor informatie. Maar daarna? Wat zou dan nog het nut zijn om ze in leven te houden?' Ik moet toegeven, Caine is slimmer dan ik dacht. Ik bedoel, zelf was ik daar niet op gekomen. Ik zuchtte, en Caine sloeg me vriendschappelijk op mn schouder. 'Denk er nou maar niet aan. Denk aan het plan. We moeten details gaan uitwerken. Als die horde Rouge's hier verschijnen, verwachten ze een plan. En de roedels die meedoen denk ik ook wel'. Waarom ben ik er nou niet bij met mijn hoofd? Ik ben de zoon van de Alpha! Als mijn vader echt dood is, dan bén ik zelfs de Alpha! Ik zuchtte, en schudde mijn hoofd. Waarom kan ik me nou niet concentreren? Een gefrustreerd gegrom verliet mijn keel. 'Weet je wat? We gaan morgen wel verder met plannen en strategieën bedenken' zei Caine, terwijl hij opstond. 'Kom, we gaan even lekker rennen' vervolgde hij terwijl hij zijn hand uit stak. Ik keek Caine aan, en pakte toen zijn hand beet. Caine trok me omhoog, en samen liepen we de grot uit. Caine veranderde in zijn wolf, en ik volgde zijn voorbeeld. 'Zo. Zin in een wedstrijdje?' Vroeg Caine. 'Oh hell yeah'.

Dat rennen in het bos heeft me goed gedaan. Mijn hoofd is weer helder, en ik kan beter en logischer nadenken. Ik heb Caine de grot uitgestuurd om Abby te zoeken, en nu zit ik in mn eentje het plan te bedenken. Ik kreeg daarnet toen ik aan het rennen was meerdere ingevingen, en nu probeer ik ze uit te werken. 'Ramon? Caine zei dat je mn hulp nodig had?' Vroeg een bekende stem, en ik keek op. 'Abby! Ja, dat klopt. Ik heb wat ideeën gekregen, maar ik weet niet precies hoe het packdorp er uit ziet, wat de indeling is, etcetera. Kan je me daarmee helpen?' Vroeg ik. 'Sure. Vertel. Wat is je plan?' Vroeg ze, en terwijl ze naast me ging zitten, begon ik alles enthousiast uit te leggen.

'Oke, dan is het wel geregeld, toch? We hebben aan alle details gedacht' zei Abby. Ik knikte 'klopt. Ik denk dat dit wel gaat werken' zei ik instemmend. 'Hey, ik heb een voorstel voor je. Als dit plan lukt, heb ik een plek in mijn pack voor je' zei ik. Abby keek me verast aan 'echt waar?' Ik knikte. 'Ja, echt waar. Je zou mijn Gemma kunnen worden' zei ik. 'Gemma? Ik?' Vroeg ze verbaasd. Ik knikte 'ja. Gemma, jij. Je bent er wel het type voor, en bovendien heb je inzicht'. Abby keek me bedenkelijk aan 'ik weet het niet... ik bedoel, ik leef al zo lang op mezelf. Plus, dan zal ik Caine elke dag tegen moeten komen... ik zal er over na denken' bekende ze. Ik zuchtte, en ging op mijn rug liggen. 'Zal ik je wat vriendschappelijk advies geven?' Zonder antwoord af te wachten ging ik verder. 'Ga met Caine praten'. 'Er valt niks te zeggen' zei Abby met een afstandelijke toon. 'Abby, er valt zeker wel te praten. Caine heeft ontzettend veel spijt van wat hij heeft gedaan. Je wilt niet weten hoe erg het hem bezig houdt' 'dat mag hij dan mooi zelf tegen me zeggen' siste Abby. 'Abby, ik weet dat je gevoelens voor hem hebt. Je onderdrukt ze misschien, maar je hebt ze. Ik weet dat Caine het verpest heeft, en hij is inderdaad een ongelofelijke klootzak geweest, maar geef hem nog een kans'. Abby stond op, en keek me met een woedende blik aan. 'Jij weet helemaal niks over mij! Ik voel niks voor hem, hoor je me?! Niks! Caine is inderdaad een klootzak! Hij heeft onze band verbroken voordat die er was, en klootzakken verdienen geen tweede kansen! Dit is iets tussen ons, dus houd je er buiten!' Riep ze boos, en haar ogen leken wel vuur te spuwen. Boos beende ze weg, en ik zuchtte. Breng nooit het onderwerp Caine op bij Abby, genoteerd. In ieder geval is er nu één zekerheid... ze voelt wel degelijk wat voor Caine.