Sa Isang Sulyap

Ika-labing Dalawang Sulyap

Ika-labing Dalawang Sulyap

"I like you too Nico. I like you like you make my world upside down whenever I see you staring at me, smiling at me."

Jusko! Nasisiraan na naman ba sila ng bait?

"Ganoin! Ganoin dapat girl! Hindi mo naisip sabihin 'yon? Oh hello good news! Na sa'yo na nakawala pa. Pabebe ka!" Sumimangot ako. Alangan namang sabihin ko na. Ganon din yung nararamdaman ko kapag nakikita ko siya. Na halos pasabugin ni Marwan yung buong katawan ko kapag nakikita ko siyang dumarating.

"I told you I don't like him. Wala akong gusto sa kanya. Hindi pa ba malinaw sa inyo?" sabi ko saka ko sinipsip yung laman ng frappe ko. Nagyaya kasi akong lumabas. Ewan hindi rin mapakali yung paa ko sa bahay. Malay ko naman kung magkikita kami ni Nico rito. Eh 'di masaya. Oo masaya dahil alam kong magiging speechless na naman ako katulad nang nangyari kagabi!

"I want to go home." Sabi ko saka ako pumasok sa loob ng kotse. Hindi ko maintindihan sa lalaking 'to. Ano bang nakita niya agad-agad sa'kin at agad-agad din siyang nagkagusto. Wow! Para namang ang linis kong tao at wala akong naramdaman nung una ko siyang makita.

"I'm sorry Summer. I didn't mean to shock you." Sabi niya matapos niyang pumasok din sa loob ng kotse.

Pagkatapos pa non. Sinugod na naman ako ni Kuya. Mabuti nga nakuha ko yung susi ng kwarto ko at pinasok ko agad sa kwarto ko. I-lock man niya ko may spare key naman akong nakuha. Kaya kaninang umaga ang aga kong umalis dahil ayokong magkaron na naman ng World War III sa bahay.

"Sus. Eto na naman ang ating denial queen. Alam mo.." sabay sipsip ni Jenny sa Café Americano niya. "..ikaw ang hirap sa'yo friendship masyado kang tago. Masyado ka pang magtago. He can't find you oh. Ano? Gusto mo always na lang siyang manghula? For pete's sake he's not even a psychic para gawin 'yon."

"Oo nga! You're so unpredictable kasi sistaret. He's too perfect for you! Hindi ka pa ba gogora at aamin?" umiling ako saka ako nag-slice ng cake gamit yung tinidor ko at kinain 'yon.

"Alam niyo kasi. Wala naman kayo sa position ko. Kayo kaya rito?" sabi ko sabay irap. Nagde-quatro pa ko saka tinignan yung text na dumating sa phone ko. Hindi ko naman mapigilang ngumiti nang makita ko yung text na 'yon ni Nico.

Good morning, Summer.

-    Nico Alvarez

"See? Simpleng text lang ngumingiti ka na? What more kung naging kayo at naglalampungan na kayo sa harap nam—"

"Shut up! You two! Nangiti ako hindi dahil sa kanya. Okay? Ang sarap ng cake! Iyon dun ako napangiti dahil ang sarap nitong cake! 'yun lang." Sabi ko saka ako bumaling ulit sa kinakain ko.

"Baka maniwala kami Summer. Di ka naman siguro masokista no? Di ka rin naman maarte para magpaarte ng ganyan ngayon. And congrats ah hindi mo man pansin pero you're doing things na hindi mo naman ginagawa dati." Sabi ni Paulo.

"Things like what?" tanong ko pa nang tumungo ako at tignan siya.

"Things like this. Hindi ka naman madalas lumabas right? You hate strolling. Tapos iku-kwento mo lang yung nangyari last night kailangan hindi pa sa bahay niyo? Gah! Tell me about it." Natigilan ako. Ganon na ba kahalata? Ganon na ba talaga kahalata?!

"Look if you're going to deny it again. Ewan ko na lang. Ewan ko na lang kung talagang maniniwala pa ko o sesegundahan namin si Kuya Cabi na ipagtulakan ka kay Erick. Lalo pa't medyo tutol rin kami diyan kay Mister Suave." napapikit ako ng mariin.

"Fine! I like him! Happy?!" mariin kong pagkakasabi.

"Oh my gah! That's what I'm waiting! Eh 'di inamin mo rin! Pau! Let's start shopping!" kunot noo akong tumingin sa kanila. Seriously? Iiwan nila ako? Ni hindi man lang nila ako niyaya. Ako yung nagyaya tapos iiwan nila ako. Oh God! Eto na ba talaga yung sign na wala talagang forever?!