Sa Isang Sulyap

Ika-apatnapung Sulyap

Ika-apatnapung Sulyap

Hanggang sa makauwi kami ng gabing 'yon. Hindi nawawala yung pagkakangiti niya. Feeling ko nga hanggang pag-uwi niya at hanggang sa pagtulog niya ngingiti pa rin siya kasi alam niya napagselos niya ko kahit na wala siyang ginagawa.

"Goodnight, President Song." Tumingala ako sa kanya matapos niya kong alalayang bumaba ng kotse. Sumimangot pa ko saka ko siya bahagyang tinulak.

"Summer, Nico. Call me Summer." Nagkibit balikat naman siya't umakbay sa'kin saka niya ko tinitigan.

"Okay Summer. You sure you don't want me to call you presid-"

"Stop it Nico. I told you I'm sorry okay? Hindi pa ba sapat 'yon?" umiling naman siya't bumalik ulit sa harap saka pinantayan yung pagkakatayo ko. Ang tangkad niya kasi e. minsan ang sarap mag-heels kahit na naka-pajama ako. Mapantayan ko lang talaga siya.

"Hindi sapat 'yon. So Miss Song. Do you want to go on a date with me? Malabo na kasing matuloy pa yung three days trip natin so I decided to take you out on a date instead. Agree?" ngumuso ako. Pabalik-balik niya namang tinignan 'yon kaya alam kong sa ganung asta niya hindi na siya mapakali.

Ngumiti naman ako nang tumalikod pa siya at talagang hindi niya kinakaya yung ganong ginagawa ko ah.

"Alam mo. Nung nagpunta ako kanina sa office mo. Iyon yung pakay ko e. Na alukin kang makipag-date sa'kin. Kaso kinabahan ako. Pero bakit ngayon mukhang kinakabahan ka rin? Ganyan ba talaga kapag hindi ka mapakali sa presence ng taong mahal mo?" sabi ko pa saka ako humalukipkip at sumandal sa pinto ng kotse niya.

"Mahal mo ko? Sabi na nga ba." Nakatawa pa siyang humarap sa'kin. Natutop ko naman bigla yung bibig ko dahil ngayon ko lang narealize yung sinabi ko. Damn it. Totoo namang mahal ko siya pero hindi ako ang dapat umamin na mahal ko pa siya. Shit naman oh! Nakakaimbyerna!

"Don't worry. I'll go out with you." sinakop naman ng magkabilang kamay niya yung pisngi ko saka niya pinagdikit yung ilong namin.

"Now that you're mine again. Hindi ko na hahayaang mawala ka pa ulit sa'kin."

"Wait what?!"

"What's the point of us being in love with each other if we're just going to hide it? You still love me and I am fucking crazy in love with you. So what's the point?" magsasalita pa sana ako pero mabilis niyang idinampi yung bibig niya sa bibig ko. Napapikit na lang ako nang maramdaman ko yung mga boltaheng nagmumula sa halik na 'yon. Hindi ko maiwasang hindi tumugon dahil na rin sa nararamdaman ko.

Wala akong maramdaman ngayon kundi ang saya. Saya na kasama ko na ulit siya. At saya na napatawad ko na siya ng buong-buo. Afterall, I can't forever blame him dahil hindi naman talaga ganon kasama yung ginawa niya.

Protecting me is not a crime.

Misunderstanding him is.

"If you're not going to break that kiss. I will." Sabay kaming naghiwalay ni Nico. Nahiya tuloy ako bigla. Kasi naman! Bakit kasi bigla-bigla na lang sumusulpot 'tong lalaking 'to. Hindi niya ba nakikita?! We are having a private moment! We are kissing kissing while standing! Can't he just give me a damn break for this?

"Go inside now Summer." Seryoso naman niyang sabi. Sumimangot pa ko saka ko ulit hinila si Nico at binigyan siya ng saglit na halik sa pisngi saka ako nagpaalam na sa kanya. Nauna namang pumasok si Kuya Cabi.

"See you tomorrow." Bulong ko sa kanya. Kapag kasi hindi pa ko nagpaalam tiyak na malilintikan na naman ako kay Kuya Cabi nito.

"Sure. Goodnight, baby." Balik na bulong niya sa'kin. Halos makiliti naman yung tenga ko sa pagkakasabi niya non. He called me that damn endearment again. How come na mas matindi pa sa naging reaksiyon ko noon ang naging reaksiyon ko ngayon?