Dit is allemaal door Shawn gebeurd.
Door Shawn.
Door mijn vader.
[Allison]
Als ik het bed waar Dave op lag hoor terug schuiven sluit ik gelijk mijn ogen en doe alsof ik slaap.
Ik heb geen zin in hem.
"Allison" zegt Dave zacht.
Ik hou mijn ogen nog steeds gesloten.
"Allison" zegt Dave weer.
Als Dave geen reactie van me krijgt sloft hij mijn kamer uit.
Ik open gelijk mijn ogen.
Ik zucht van opluchting.
Dave is eindelijk weg.
Er loopt een koude rilling door mijn rug.
Mijn ogen worden groot.
Nee he.
Hij is terug.
Gelijk ga ik liggen op mijn rug en trek de dekens helemaal over me heen.
Angstig kijk ik om me heen.
Als ik hem niet zie sla ik de dekens gelijk van me af.
Ik kom overeind en sta op.
Als ik net 3 stappen richting de deur heb gezet hoor ik hem.
"Allison" hoor ik hem achter me zeggen met zijn angst aanjagende stem.
Ik blijf verstijfd staan.
Mijn adem stokt in mijn keel.
En de tranen beginnen over mijn wangen te stromen.
Ik ben bang.
Ik ben te bang voor hem.
Ik ben gewoon doodsbang voor hem.
Ik durf me niet eens achterom te draaien.
Zo bang ben ik.
Zo bang ben ik voor hem.
Zijn stem bezorgt me al bijna een hartaanval.
Zijn monsterlijke kenmerken bezorgt me al bijna een hartverzakking.
Dus waarom zal ik me om draaien en hem aankijken?
Ik word uit mijn gedachtes gehaald als ik voetstappen hoor.
Nee niet voetstappen van een normale mens.
Maar voetstappen als je met natte schoenen over natte modder loopt.
Ik draai me langzaam om.
Daar staat hij.
Hij heeft weer rode ogen.
Dit is niet goed.
Hij kijkt me op een enge manier aan.
Als hij een stapje naar voren zet, zet ik een stapje naar achter.
Zo gaat het door tot dat ik tegen de muur aanbots.
"Alsjeblieft laat me met rust" snik ik en ik zak door mijn knieën.
Zijn rode ogen beginnen te gloeien.
Dit is niet goed.
Ik weet het zeker.
Hij gaat een einde aan mijn leven maken.
[THE CLIFFHANGER BITCH IS BACK! :)
EN ALS JULLIE EN TYP FOUTJE ZIEN PLEASE PLAATS DAAR BIJ EEN REACTIE WANT SOMS ZIE IK TYP FOUTJES OVER HET OOG]
JE LEEST
ADOPTED BY SHAWN MENDES
Fanfiction"Je vecht letterlijk tegen alles. Tegen mij, tegen de jongens, maar je vecht het meest tegen je zelf" zegt Shawn. "Je vecht tegen de regen, terwijl je weet dat het blijft vallen." - [Het eerste deel kan wat slecht geschreven zijn, omdat ik toen een...
