ADOPTED BY SHAWN MENDES

48

"Jezus, Allison, wanneer hou je eens op met slaan?" vraagt Dave met een pijnlijk gezicht en wrijft over zijn arm.

"Dat kreeg je omdat je zo vies bent" zeg ik boos.

[Allison]

"Hoe gaan we naar binnen?" vraag ik aan Dave terwijl we voor de buiten poort van de kliniek staan.

"Gewoon" zegt Dave.

"Gewoon? Dave ze zullen ons zien en wat denk je dat er zal gaat gebeuren? Denk je dat ze zullen zeggen 'maakt niet uit kom maar gauw naar binnen?'"

"Er zal heus niks gebeuren vertrouw me maar" zegt Dave.

Ik knik en we lopen door de buiten poorten van de kliniek. We lopen de trappetje op en duwen de deur open. Als we naar binnen stappen, kijkt de mevrouw achter de balie ons boos aan.

"Shit" hoor ik Dave nog mompelen voordat de mevrouw begint met zijn woede uit barsting.

"Wat denken jullie wel niet!?" roept de vrouw boos. Ze staat op en kijkt ons vernietigend aan.

"Uh, gewoon buiten een wandelingetje maken" zegt Dave snel.

"Een wandelingetje? Jullie zijn al meer dan 6 uur weg geweest zonder onze toestemming en de toestemming van Allison haar ouders!" roept de vrouw achter de balie boos.

"Niet ouders, maar vader" kuch ik.

"Jij jongedame, word gestraft!" roept de vrouw boos.

"Wat?! Maar het was Dave zijn idee!" roep ik.

"Allison!" sist Dave.

"Ja, sorry ik moet mezelf ook verdedigen" mompel ik.

De vrouw achter de balie komt naar mij toe gelopen en pakt mijn schouder stevig vast. Ze probeert me mee te sleuren maar ik stribbel hevig tegen.

"Mevrouw wat bent u aan het doen?" vraag ik veward terwijl ze me mee sleurt naar een gang waar ik nog nooit ben geweest.

"Ik zei toch dag je gestraft zal worden" zegt de vrouw.

"Dave doe iets" roep ik.

"Jij gaat naar de isoleer kamer" sist de mevrouw en sleurt me mee naar een of ander deur.

Ze haalt een bos sleutels uit haar zak en duwt een seutel in de sleutel gat van de deur. Ze opent de deur en duwt me in de donkere kamer. Vervolgens sluit ze de deur en doet hem opslot.

De kamer is veelste donker. Alleen een zwakke lichtstraaltje is te bekennen in de kamer. de lichtstraal komt vanuit de veelste kleine, maar dan ook veelste kleine, raam. Ik kijk om me heen en alleen de silhouet van een bed achter in , in een hoekje is te onderscheiden. Langzaam loop ik naar het bed toe en neem plaats op het bed. Ik schop mijn schoenen eruit en vervolgens ga ik liggen op het bed. Zuchtend sluit ik mijn ogen en al snel val ik in slaap.

[A/N ik heb wat ideeën voor deel 2 van dit boek 😏

Ik heb ook een nieuwe boek namelijk : The Gomez facts

Daar ga ik dus facts over mn queen B publiceren]