ADOPTED BY SHAWN MENDES

41

"Allison!" roept Dave boos.

"Ik zei toch dat ik ze niet nodig heb!" roep ik boos.

"Je hebt ze wel nodig! Heb je me begrepen?!" roept Dave boos.

[Allison]

"Nee, ik heb ze niet nodig!" roep ik boos.

"Pff, weet je laat maar" zegt Dave geïrriteerd en verlaat de kamer.

Een zucht verlaat mijn mond.

Ik heb die pilletjes niet nodig.

Ik heb ze verdomme niet nodig.

Ik sta op van mijn bed.

Ik loop richting de deur.

Vervolgens open ik de deur om naar buiten te gaan.

Ik loop de gang op.

Na een tijdje lopen word ik opeens tegen de muur geduwd.

Door een jongen.

Met lichtbruine haren.

En bruine ogen.

"Wat doe je?" vraag ik zacht.

De tranen prikken in mijn ogen.

"Dus jij bent de nieuweling" zegt de jongen met een grijns.

Het is niet zomaar een grijns.

Het is een gemene grijns.

Ik probeer hem weg te duwen.

"Blijf van me af" zeg ik zacht.

Hij schud lachend zijn hoofd.

Ik zie een paar begeleiders hier naar toe rennen.

Hij word van me af gehaald.

"Sorry dat hij je heeft lastig gevallen" begint een van de begeleiders.

"Hij is een beetje gek in zijn hoofd" zegt hij en samen met de andere begeleider sleuren ze hem mee.

"Laat me verdomme los!" kan ik de jongen nog horen roepen voordat ze de hoek om slaan.

Ik loop terug naar mijn kamer.

Als ik binnen ben zie ik dat Dave ook binnen is.

Als hij me opmerkt krullen zijn mondhoeken omhoog.

"Ik wou je net gaan zoeken" zegt Dave glimlachend.

Ik glimlach zwakjes terug naar hem.

"Sorry van net" zegt Dave.

"Het is al goed" zeg ik glimlachend en laat me op het bed vallen.

"Heb je zin in yoghurt?" vraagt Dave opeens uit het niets.

"Hoe kom je daar nou bij?" vraag ik lachend.

"Gewoon, ik ben een beetje raar" zegt Dave lachend.

"Nu je het zegt heb ik zin in Griekse yoghurt" zeg ik lachend.

(A/N Griekse yoghurt is hemels. Ben ik de enige hier die t hemels vind of niet?)

"Oké, ik kom zo terug" met die woorden vertrekt hij uit mijn kamer.

Als Dave terug is over handigt hij het bakje met Griekse yoghurt er in aan mij.

Gulzig eet ik het op.

Tot dat ik iets hards in mijn mond krijg.

Ik frons mijn wenkbrauwen.

Dave heeft het opgemerkt.

Hij kijkt me ongemakkelijk aan.

Hij word langzaam roder.

Ik spuug het meteen uit in het bakje.

Dat harde ding is een pilletje van net.

Boos kijk ik Dave aan.

"Ik zei toch dat ik ze niet nodig heb!" roep ik boos.

[Sorry voor de saaie hoofdstuk, maar iedereen heeft wel opvul hoofdstukken nodig

Zouden jullie het leuk vinden als ik soms een foto van mezelf plaats?

Hier had ik mijn haar gestijld. Eigenlijk doe ik dat bijna elke dag, maar idgaf.]