Until Midnight | Kim Taehyung

Until Midnight - 14

Sakin ol, sakin ol.

Sakinlik, her ne kadar kendine telkin edip dursan da, bir türlü sahip olamadığın bir şey.

"Hayır Efendim," diyorsun, yüz ifadenin bir şey ele vermediğini umarak.

"Aslına bakarsan benim de fazla bir bilgim yok," diyor. "sadece bir dedikodu sanırım. Burada çok sık dedikodu çıkar, o yüzden pek itibar ettiğim söylenemez."

Çatalıyla tabakta kalan şerbet birikintilerini toplayıp ağzına atıyor ve gülüyor.

"Yani, kim krallığın en güvenli hanesine bir ajan sokabilir ki?"

Ah, diyorsun kendi kendine. Yakışıklı olduğu kadar safta.

"Haklısınız Efendim," diye cevap veriyorsun. "buraya ajan sokmaya çalışanlar delirmiş olmalılar."

Kral başını sallıyor.

"Bu arada, y/n, sen hangi şehirden geliyorsun?"

Bir an, tüm anıların zihninde canlanıyor. Evin, hiç olmamış ailen, çalışıp didindiğin tarlan ve köyün çocuklarına bir şeyler öğretmeye çalışan Goro Amca. Şimdi hepsi çok uzakta.

"Daegu," diyorsun. Kral'ın kaşları şaşkınlıkla kalkıyor.

"Şaşırmamalı," diyor. "hayatım boyunca gördüğüm tüm iyi aşçılar Daegu'dan geliyordu."

Gülüyorsun.

Kral, bir süreliğine arkasını dönüyor. Pencereye bakıyor olmalı. Akşam oluyor. Hava, tamamiyle kararmak üzere.

"Neredeyse gece," diyor Kral ve ayağa kalkıyor. Sen de onunla beraber kalkıyorsun. "iyi uykular, y/n," diyor.

"İyi uykular Majesteleri," diyorsun ve masadaki tabağı alıp odadan çıkıyorsun.

Tabağı mutfağa bıraktıktan sonra hemen odana gidiyorsun. Odanın kapısını kilitliyor, üzerini değiştiriyor ve gün boyunca olanları bir kağıda kodlamaya başlıyorsun.

Masanın sağ alt köşesine attığın çiziklere bakıyorsun. Salı. Bugün günlerden Salı.

Zaman, su gibi akıp geçiyor ve Taehyung'un gelme saati geliyor. Balkona çıktığında, çoktan aşağıda olduğunu görüyorsun. Notu atıyor ve cevabını bekliyorsun.

En sonunda, sarı kağıt parçası balkonuna düşüyor.

Kendine dikkat et y/n.

Kağıtta gördüklerine inanamıyorsun. Birincisi, Taehyung, sana adınla hitap etmiş. İkincisi, kendine dikkat etmeni söylemiş. Garip bir şeyler var gibi.

Yüzüne bakıyorsun. İfadesiz.

Evdekilere güvende olduğumu söyle. Kral dedikodulara itibar etmediğini ve burada çok sık dedikodu çıktığını söyledi. Ama yinede benim ve sizin için bir tehlike var. Olur da kim olduğumu bulurlarsa, kendinizi koruyun.

Kağıdı aşağıya atıyorsun.

Seni öğrenseler de bize bir şey yapmazlar, çünkü görevimiz Kral'ı korumak. Diğer örgütler bir şekilde bizi korur. Seni de korurlar. Ama bunda emin değilim. Tüm örgütler senden haberdar, ama şuan saraydaki tek ajan sensin. Bu yüzden kendine dikkat et. İyi geceler.

Mesajı okuduktan sonra, kendi yazdığını atıyorsun.

İyi geceler, Taehyung.

Taehyung, notu okuduktan sonra bir süre sana bakıyor. Neden baktığı hakkında hiçbir fikrin yok. Belki de, her an ölebilecek bir arkadaşı son kez gördüğünü düşünüyordur. Seni arkadaşı olarak görüyor mu ki acaba?

Gözleri seğiriyor ve dudakları sanki bir şey söylemek istermiş gibi açılıyor fakat, elini yumruk yapıyor ve çalıların arasında gözden kayboluyor.

Bir süre, az önce durduğu yere bakıyorsun. Hiçbir şey düşünmeden. Tek yaptığın, Taehyung'un az önce durduğu yeri izlemek.

bu bölüm ve bundan sonraki tüm bölümleri okulda yazdım, kontrol ederken gözden kaçırdığım yazım yanlışları ve cümle düşüklükleri olursa, affedin 🙁