Until Midnight | Kim Taehyung

Until Midnight - 25

Zaman geçiyor. Saldırı, tüm sarayda üstü kapalı bir şekilde konuşuluyor ve kimsenin tam olarak ne olduğunu bilmediği, sır dolu bir olaya dönüşüyor. Odana bir karga girdiği bile söylenenler arasında. Senin ise tek yaptığın, sana söylendiği gibi kimseye hiçbir şey söylememek ve üretilen teoriler karşısında içten içe gülmek.

Kapının önündeki askerle çoktan anlaşmaya başladın. Çok konuşmuyor, fakat dışarıdan bakılınca eğlenceli birine benzediği söylenebilir. Siyah saçları omuzlarını birazcık geçiyor.

Asker, saldırı derken, hiç beklemediğin bir olay yaşanıyor. Taehyung'un geldiği, birkaç asker tarafından görülüyor ve potansiyel bir casus vakası olarak Kral Injong'a iletiliyor. Kral'ın, kendi söylediği gibi ajan dedikodusuna kapılıp gitmeyeceğini ümit ediyorsun ama kesin olarak güvenebileceğin bir şey yok. Ne yapacağını bilemiyorsun. Sonuçta Kral Injong, aşkından hastalanıp yatağa düşecek kadar ilginç biri.

Günlerin yemek yapmak, sıcacık günışığının altında dinlenmek ve uyumakla geçiyor. Woohan'la bile çok fazla buluşmuyorsun. Saldırıdan sonra yanına bir kere geldi, fakat ona kimseyi görmek istemediğini, yüzlerine bakamayacak kadar kötü hissettiğini söyledin. İlk başta seni teselli etmeye çalışıp hiçbir suçun olmadığını söylemeye çalıştı, fakat sonra sen isteyince seni yalnız bıraktı. Bu bir bakıma iyi. Odanda, dışarıda senin etrafında dönüp duran olaylara kapalı bir ortamda kendi halinde bulunabilmek güzel.

Geceleri Taehyung gelmiyor, bu yüzden erken uyuyabiliyorsun. Uyumadan önce yapmayı en çok sevdiğin şey balkonuna çıkıp uzanmak ve görebildiğin yıldızları saymak. Rüzgarın yaprakların arasından süzülürken çıkardığı hışırtı sesinden daha güzel bir müzik yok dünyada, ve çileyen yağmurun toprağa düştüğünde çıkardığı o yumuşak ses gibi. Taehyung'u özlemiyor gibi değilsin. Ama, eh, uykundan çalıyordu sonuçta.

Huzurlusun, mutlusun ve hiç olmadığın kadar sağlıklı hissediyorsun. Yemek yapıyor, kızlarla eğleniyor, tertemiz çimenlere ayaklarını basıp mis kokulu toprakta yürüyorsun.

Daha önce hiç bu kadar 'tamamlanmış' hissetmedin. Sanki her şey yolundaymış gibi.

Fakat bu mutluluğun, her güzel şey gibi sona eriyor.

Odana giren askerler, yerde yatmana aldırmıyor ve utanmazca sana bakıyorlar.

"Y/n,"diyorlar, sert sesleriyle. "Saray içinde casusluk yapmakla suçlanıyorsunuz."